-
586.
0Rezervee
-
585.
0Ayraç 18 sardı okuycam
-
584.
0rezerved
-
583.
0eezzzzo
-
582.
0Devami varmi
-
581.
0Ayraç 4
-
580.
0Bune lan anten böyle son mu olur
-
579.
0Devam panpa böyle sonmu olur lan.
-
578.
0La muallak devam etsene o nasıl bitiriş
-
577.
0Yaz okuyalim layyy
-
576.
0Devam et gvt
-
575.
0Nie yaxmion aq
-
574.
0Hele yarrama bak hele buda böyle bi anımdır yazmış amk salla salla sonra anımdır de
-
573.
0rezzzzzzz
-
572.
0Devam edebilirsin aslında pek son gibi değil daha
-
571.
0Altima sictigim partlar vardı gece okudum korktum amk. Ama baya sardı. Hadi iyi geceler ✋
-
570.
+21Bi seçim yapacaktım. Ya ben ya burcu. Yada ikimiz. Savaşabilir miydik? Burak abinin bahsettiği enerjim o kadar değerli miydi? Neden beni istiyolardı bilmiyorum. Enerjimi kullanarak fiziki dünyaya müdahale edebilirler miydi?Tümünü Göster
Korkuyordum. Ölümden. Sıcaktı çok sıcaktı. Hissediyordum kemiklerime kadar. Hamle yaptı aralarından biri nefessiz kaldım. Olduğu yerden düşünerek beni düzlerimin üstüne çökmeme sebep oldu. Karşı koydum. Ondan daha güçlü olduğumu hissettim. Fiziki hiçbir güç uygulamıyorduk. Yalnızca düşünerek.
Burak abinin dediği geldi aklıma göğsünün ortasından onu daha önceki karanlık gibi yok etmiştim. Bendeki gücün farkına varıyordum. Sağıma döndüğümde Burak abi. Mehmet'e karşı koyuyordu. Mehmet te güçlü gibiydi. Ve bir hamle daha geldi bana. Gözüm burcundaydı. Gümüş kordonu boğazında ha koptu ha kopacak. Onun için endişeleniyordum. Boğaz'ım acıyordu. Yerden yükseldim. Kollarımı açtım kenara. Beyaz bi ışık saçıldı gözlerimden. Bu karanlıkların canını yakıyordu farkındaydım... Gökyüzü dahada kızıl oldu. Ve diğer karanlıkta. Kül oldu kendi içinde. Nereye gittiği hakkında bir fikrim yoktu. Burak abi. Mehmet'in gümüş kordonunu koparmıştı. Sanırım... Kalan 3 karanlığa beraber hamle yaptık. 2 karanlık daha gitti. Güçlü olan kaldı geriye. Fakat bana bakıp zihnimde sesini yankılattı. 'dikkat et kendine ve çevremdekilere bu ilk dalgaydı.
Dedikten sonra bir anda kayboldu. Nereye gitti. Dönecekmi diyr sormadım kendime. Yanına koştum burcunun. Dokundum yüreğine. Onun için Burak abiyle bereber odaklandık. Bedenine yollamaya çalıştık onu.
Uyandı beni gördü. Sarıldı bana. Belki bunun bilincindeydi. Belki rüya olarak hatırlayacak. Bilmiyordum. Gözleri kapandı twkrar ve o da karanlık gibi kayboldu gözlerimin önünden. Dönecek miydik fiziki dünyaya. Sordum. Yapacak birşeyimiz kalmadı drdi. Döndüm bedenime. Saat 05:40 gibiydi. Eve döndüm. Annem ler uyumamıştı. Evde dayımlar dedemler falan evdeydi. herkes beni arıyordu. Annemin gözleri yaşlı. Kapıyı açtı beni görünce bayıldı kadın. Nerdesin nerelerdesin sorularını. Evden bunalıp kaçmaya çalıştığımı fakat yapamayıp.
Geri döndüm diye açıkladım. Tabii temiz bir dayak yedim. Saat 09 :30 gibi burcunun gözlerini açtığı haberi geldi. Onu kimin nefessiz bıraktığı hala belirsiz. Ailesi sorgu geçirmiş burcu hastananedryken. Olaydan yaklaşık 1 buçuk hafta sonra burcu geldi okula. Yanıma geldi bana dediği ilk kelime seni gördüm rüyamda' yüzümde tatlı bir tebessüm...
Hikayenin sonudur. Okuyan herkese teşekkür ederim. iyi kötü yorumlar içinde ayrı ayrı teşekkürler beyler. Buda böyle bir anımdır.
E
(bkz:
-
-
1.
+2Keske dün gece bitirseydin pek bişey yazmamıssın hikayenin heyecanı kaçtı bu kadar ara verince ama yinede eline sağlık
-
2.
0Gerçek değil diimi bu
-
1.
-
569.
0Rezzers
-
568.
0Yaz artık bin.
-
567.
0Okurum amk
başlık yok! burası bom boş!