o zamanki adı dâr-ül aceze olan kimsesizler yurdunu kurban bayramı birinci günü ziyarete giden atatürk ordaki insanların hallerine ziyadesiyle üzülmüştü.

ne kadar yaşı başını aşmış insan varsa da atatürkü görünce ayağa kalkmaya çaba sarfetmeleri atatürkün yanındaki yaverinin de gözünü doldurmuştu. cebinden çıkardığı eski hatıralar yüklü mendiline silmişti göz yaşlarını tam da bu arada ordan koşarak geçen, sonradan öksüz ve yetim olduğunu öğrendiğimiz bir çocuk koşarken atatürkün ayağına çarptı atatürkün hüzünlü kaşları birden çatılır gibi olmuştu çocuğun kolundan tuttu ve çocuğa tatlı ve sert bir bakış attı dedi ki;

-hayrola nedir bu acelen çocuk?

+ bey amca çekilir misin ülkeyi düşmanlar sarmış ben o düşmanları yurdumuzdan atmaya gidiyorum.

atatürk çocuğun bu hareketini çok sevmiş olacak ki çocuğun kulağına yaklaşarak;

-senin ailen var mı evladım dedi,

çocuk da hüzünlü bi şekilde başını öne eğerek

+ yok bey amca dedi

-o zaman baban ben olayım ister misin? dedi.

çocuk da biraz şaşkın biraz da sevinçli bir ifadeyle dedi ki;

+ bey amca sen kimsin ki?

-ben gazi mustafa kemalim

çocuk bu cevabı duyunca şok olmuş gibiydi yüzü kaskatı kesildi

atatürk ise çocuğun bu duruma sevinip sevinmediğini öğrenmek için elini omuzlarına koyup çocuğa yaklaştı ve dedi ki;

ne oldu beğenemedin mi yoksa?
sen anandan yine cikardin amma,
baban kimdi bilemezdin serefsiz...

siz eşek giberken biz vatan kurtarıyoduk

komık mı sımdı bu huur cocugu guldun mu bunu yazarken de bızden gulmemızı beklıyosun?

bi gibtir git amk

Sonunuda güzel bitirseydin ya şuku almıştın

bonus:
(bkz: peygamberimizin zina etmek isteyen gence cavabı)

http://imgim.com/8877incia6674947.jpg