Merhaba , ben 22 yasinda birisiyim . kardesinizim veya arkadasinizim demeye utaniyorum . cunku ben bir ayakkabi boyacisiyim . sizlerin guzel meslekleri , guzel evleri , guzel arabalari vardir . benim ise hicbirseyim yok . bir garip anam ve okula giden 4 tane kardesim var . babam 5 yil önce vefat etti . buraya neden yazi yazma geregi duydum ? her ortamda cok dislaniyorum . fakir olmak sucmu ? ayakkabi boyacisiyim diye disarida benimle dalga geciyorlar . insafmi bu ? benim yasitlarim guzel guzel giyinip gezip tozarken , ben sokak sokak boyayacak bir ayakkabi ariyorum. Neden mi ? cunku evde ekmek bekleyen 5 kisi var . annem calisamiyor . cok hasta . kardeslerim okula gidiyor . hepsine ben bakmak zorundayim . evimizde yiyecegimiz deseniz oda yok . bir kuru ekmekle ömür geciriyoruz . ama bu halimizede sukurler olsun . kurban oldugum allahim daha kotusunu yasatmasin . benim yasitlarim herseyin en iyisini alip gezerken , Ben ise KiR , PAS , BOYA icinde geziyorum . pantolonum ayakkabim gömlegim hep ayakkabi boyasi icinde . ben ekmek parasi pesinde kosuyorum . benimde ailem zengin olsaydi , bakacagim kimse olmasaydi bende yasitlarim gibi guzel giyinir gezerdim . ama olmuyor iste . ALLAHIM bunu yazmis demekki banada . kaderimiz boyleymis . benim kimsenin malinda gozum olmadi . kimsenin namusuna bakmadim . fakirim . neden bu yuzden dislaniyorum ? siz soyleyin , FAKIR OLMAK SUCMU ?

Prim diyenler bu isin primi olmaz . benim durumum böyle. Babam öldükten sonra bütün yük sirtima bindi . okuyamadim . derslerimde iyidi . ama kader iste.