okumayın babama çektim

babam beni de kendisi gibi bir bozkurt yapmak için elinden geleni yapıyor..9 ışık kitabını zorla okutturdu ama ben sayfaları üçer beşer atlayarak zor bitirdim kitabı..en son bana bir adres verdi baktım bu semtimizdeki bir ülkü ocağının bürosu.. buraya git mutlaka kaydını yaptır dedi.. merdivenleri çıktım ve kapının zilini çaldım beni içeri davet ettiler.. baktım genç bir çocuğun elinde niçe nin kitabı var harıl harıl okuyor.bir başkasının elinde tolstoy, diğerinin bakunin.. oturdum bir saldalyeye çevremi izlemeye başladım.. kitap okuyanların bir kısmı mola vermiş aralarında klagib batı müziğini, mozart ı, bak ın freciiyın anlayışını, barok dönemindeki vivaldiyle arasındaki ince çizgileri
tartışıyorlardı.. konuşmalarını ister istemez dinlemeye başladım, pek bir şey anlamasam da çok güzel konuşuyordu bu insanlar..bu ortama harika bir klagib müzik eşlik ediyordu arka fonda.. konuşmalardan anladığım kadarıyla çalan parça gibrıt gardın ın seslendirdiği naktürn parçasıymış.. çok dramatik melodileri vardı, insanı uçurumun dibine atıp takrar yükseltiyormuşçasına sürüklüyordu insanı.. şarkı beni adeta büyülemişti..
5 dk sonra oraya ne için geldiğimi hatırladım birden. yetkili birine benzettiğim top sakallı gözlüklü birinin yanına gidiip "ıı şeyyy ben reyize bakmıştım" dedim. bana baktı ve yanlış geldiğimi, burasının sosyalist enternasyonal ... şubesi olduğunu, ocağın bir üst katta olduğunu söylediler.. beynimde şimşekler çakmıştı, kaçarcasına çıktım ordan bir üst kata.. ocağa girdim, içerisi duman altıydı fonda mustafa yıldızdoğan vardı.. masada okey oynayıp tespih çekiyorlardı.. babamın seldıbını söyledim ve hemen kaydımı aldılar.. reyiz yanıma geldi "yavru bozkurt, okulda kız mevzuları falan olursa gel buraya yardımcı oluruz" dedi.. peki reyiz dedim biraz oturup çıktım.. temiz havada biraz yürüdüm kafam karma karışıktı. kafamda hala naktürn ün melodileri vardı.
edit : yoruldum bir sigara çay ^^

Başlıyorum

ocaktan çıktıktan sonra dediğim gibi, dinlediğim naktürn parçası beni gerçekten çok etkilemişti..eve gider gitmez netten bu parçayı tekrar dinlemek oldu ilk işim.. akşam da yanlışlıkla oraya gittiğimi ağzımdan kaçırınca babamdan kemerle dayak yedim. ertesi gün de sosyalist enternasyonal bürosuna tekrar zütürdü beni ayaklarım..

neyse gel zaman git zaman ben oraya gide gele solcu oldum..1 mayıslar filan derken baya bir kaptırdım kendimi..

ve bir gün beni ülkü ocağına ajan olarak göndermeye karar verdiler.. görevimse onların arasına katılıp onlardanmış gibi görünüp, nasıl bu kadar zeki, donanımlı olduklarını çözmekti..

ama bunun için benim de en az onlar kadar donanımlı olmam gerekiyordu, aksi takdirde deşifre olabilirdim.bu işi başarabilmem için öncelikle beni 2 ay süren uzun ve zorlu bir hızlandırılmış eğitim sürecine aldılar.bu süreç içerisinde cahilliğimle kendimi ele vermeyecek kadar kendimi eğitsem yeterdi.. zaten daha da ötesine istesem de gidemezdim. Elimde tesbih gömlek önü açık ve istanbul türkçesi yerine anakara türkçesi konuşuyordum bkz: gardaşş

bu 2 aylık hızlandırılmış programda kropotkinden dostoyevskiye kadar her alanda sürekli kitaplar okuyup, diyalektik materyalizm ile mekanik materyalizm üzerine, dostoyevskinin insanı kayıtsızlık ekseninde ele alma biçimine, sigmund freud un pgibanaliz i yorumlayışına, dünyaca ünlü auteur yönetmenlerin sinemaya ve diğer sanat dallarına bakış açılarına kadar bir çok konuda bilgi sahibi olmaya çalıştım..

eğitim sona erdi ve nihayet esenler ülkü ocaklarına kaydımı yaptırdım. yaklaşık olarak 20 gündür oradaydım ama nasıl oluyor da bu kadar donanımlı olduklarına dair bir bulgu edememiştim, işin kötüsü de her geçen gün cahilliğimle dikkatleri üzerime çekiyordum.o gün 1 Nisan sabahıydı ve ülküdaşlarımızdan birisi "hadi bugün reyize 1 Nisan şakası yapalım" dedi. "iyi yapalım" dedik. plana göre taşlıbayır ülkü ocağındaki ülküdaşlarımızla yer değiştirme kararı aldık. böylelikle iki ocağın reyizleri ocağa geldiklerinde karşılarında farlı ocağın hırçın bozkurtlarını görünce afallıyacaktı biz de 1 niiissaaaaannnnnn diye bağırıcaktık.. tabi ben her şeyi tak ettim..o gün ocağın reyizi içeri girdi "ne oluyor burda" diyince herkes 1 nisaaaannn diye bağırmaya başlayınca ben yanlışlıkla 1 mayıııısssssss diye bağırmaya başladım. herkes gözlerini bana dikti 2 aylık projemiz boşa gitmişti.. ülkücülerden biri solcu lan bu diye bağırdı..bir diğeri "ben zaten anlamıştım geçen gün kollektivist anarşiyi tartışırken bir kelime bile etmemişti kesin solcu bu" dedi..
Ben o züt korkusu ile camdan dışarı sarktım beni yakaladılar pencereden geri çektiler düşsem o kadar hasar almazdım a q. Beni bir dövdüler reyiz babamla konuştu babamda dövdü a q oldum olası sol zihniyetten nefret ediyorum .Şu an babamla aramız kötü evlatlıktan reddetti beni şimdi ben babam gibi ülkücü olmak istiyorum sırf gönlünü almak için umut var mı bende ? Çok entellektüel birisiyim dikkatleri hemen üstüme çekiyorum

Panpa yolunu bozma bence lan, ne güzel kafan çalışıyorken umursama amk hayatını yaşa, baban yoksa annen var, kardeşlerin var, bi hayatın var, gibmişim ideolojisini de deyip devam et