Ben küçükkene annem dışarı çıkartmazdı kapıyı üstüme kitler horul horul osura osura uyurdu babam yok benim oturma odasında nerdeyse 5 sene geçirdim neyse her seferınde anahtar bulup kaçardım ama son zamanlarda anahtarım tükendı o yuzden artık sıkılmıştım

gene birgun anneme dedımkı anne çok çişim var ama annem sus dıyordu uyuyordu bende donuma sıçma noktasına gelmiştim napsam napsam derken eskıler bılır eskıden koltuk yoktu sedirler vardı ve evimiz 5ci kataydı bende sedırın altından annemın almanyalardan getirdigi poşeti aldım balkona çıkıp karşımızda ev yoktu kenara oturdum altıma aldım poşeti nasıl ishal olmusum sıçtım poşete sonra onu atmam lazımdı baktım baya uzakta çatı salladım salladım poşeti tüm gücümle aşşagıda hacıteyze var gene herzamankı gibi abdestını alıp namazını kılmış tesbih çekıyor kapının önunde lapp dıye önune düştü ve patladı kadının eli yüzü camları duvarları tak oldu anaaam dedım ne tak yıycem hemen balkona yattım görmesın dıye sonra kalktı söylendı söylendo küfürler ettı bende sürüne sürüne balkonun açık kapısından girdim hiç birşey yokmuş gibi oturdum biryere ama kadının yuzu hala aklımdan gitmiyor buda böyle anımdır