anlatma

Eşyalarımı yavaş yavaş dolduruyordum. Beyaz bir t-shirt ardından pantolonlar... Hemen hemen valizim doluyordu. 15 liraya aldığım ucuz parfümümü de alıp valizimi kapattım. Bugün evimdeki son günümdü. Neredeyse üç ay uzak kalacaktım evimden... Saat 8i 13 geçiyordu. Her Marmarise gideceğim zaman ev ahalisinden önce uyanırdım. Yarı heyecan yarı üzüntüyle mutfağa doğru ilerledim. Ufak bi kahvaltı hazırlayıp biletimi almak için yola koyuldum.

Bir elimde valiz taksi bekliyordum. Hayat daha ufak ufak canlanıyordu. Sadece işe giden insanlar ve yürüyen teyzeler. Taksiye binip otogara abi dedim. Adam uykulu gözlerle bana bakıp tamam yeğenim dedi. O da en az benim kadar mutsuzdu hayatından. Ama çalışması gerekiyordu evde ekmek bekleyen çocukları veya bir eşi vardı. Velhasıl kelam gara geldik. Taksiciye 20 lira uzatıp biletimi almak için yola koyuldum.

Okuyan yoksa gidiyorum panpalar

Öncelikle hepinize s.a panpalarım. Yalanına sokuyum oç diyecekler gelmeden ufak bi bilgiyle yazıma başlayacağım.
Hikaye: Öykü ya da hikâye, gerçek ya da gerçeğe yakın bir olayı aktaran kısa, düzyazı şeklindeki anlatıdır.
Kaynak turkcebilgi.com

Yaz aylarına yaklaşıyorduk. Yine çalışmak için sahil kenarına gidecektim. Ailemden ayrı kalmak benim için tam bir ızdıraptı. Bundan nefret ediyorum. Ama yapabileceğim bişey yok. Hayatıma devam edebilmem için para kazanmam gerek. Ve bu işte gerçekten iyi para vardı...
Bu işlere başlarken 2 yıl önce aldığım eskimiş valizime eşyalarımı doldurmaya başladım..