1. 1.
    0
    ben diyim 12 saat siz diyin 23 saat yol giderdim köpekler gibi çalışırdım çallıştıkça ailemi düşünürdüm ağlardım her gece ama aksatmadan her gece her geldiğimde ailemin boş beleş saldırgan insanlar olduğu gerçeği yine vurulurdu yüzüme.ilk evden ayrılıp çalışmaya gittiğimde 19 yaşındaydım ne ağlamıştım ben eve geri gidecem diye ama işte şu gibtiğimin yokluğu yokmu adamın elini kolunu bağlıyor. öyle işte neyse gibtiredin. zaman hızla geçiyor beyler dengeler değişiyor. şimdi çok şükr öyle bir durumum yok ama işte bunlar hep travma .çocukluk travması
    ···
  1. 2.
    +1
    okudum lan ,yazık sana
    ···
  2. 3.
    0
    @2 he la yazık bana zordu işte
    ···
  3. 4.
    +1
    çocukluk travması fln ama ilerde de etkilerini gösteriyor. hayatının geri kalanını dikkatli yaşa.
    ···
  4. 5.
    +1
    zor durum panpa. yaşayan bilir anlıyorum seni.
    ···
  5. 6.
    -1
    bir amelenin 20 kardeşe bakma çilesini okudunuz... herkese iyi geceler...
    ···
  6. 7.
    +1
    yaz keke yaz
    ···
  7. 8.
    0
    @9 yazsam roman olur hafız ayrıca kimse inanmaz zamanında tuvalet temizleyen adamın şimdi yaşadığı hayata
    ···