bağımlısı olacaksınız

beyler buna ister hikaye deyin, ister zütten sıkma deyin, ister osuruktan tayyare deyin ama yazdıklarım tamamen gerçektir, ve gerektiği yerlerde capslerle kanıtlarını göreceksiniz.
şu gibtiğimin hayatında ne zaman ne olacağı hiç belli olmaz, kime ne değer vereceğiniz yada kiminle ne yapacağınıza iyi karar verin.
şimdi bağımlısı olacaksınız konusuna geleyim, bu başlıkta anlatacaklarımı konu koyup sınırlandırmak istemiyorum çünkü çok geniş bi yelpazesi var.

ve şimdi başlıyorum...

2 yıl önce, arkadaşlarla yaşadığım şehirde popüler olan bi mekanda doğum günü partimiz vardı. doğum günü olan arkadaşım nerdeyse kardeşimden daha yakındı bana. yediğimiz, içtiğimiz, hatta sıçtığımız ayrı gitmezdi hiç. o gün partiye gitmek için evden arabayı aldım, ordanda merti almaya gidicektim(takma isim).
gittim kapısının önüne bekledim biraz, mert geldi yanında 2 kuzeni vardı, onlarda bindi arabaya.
mertde illa ben süreyim kanka diye ısrar etti, siz şimdi dersiniz bunlar kaza yaptı diye ama yok öyle bi dünya.
neyse geçti mert direksiyona bende yanındayım herşey çok güzel parti yerine doğru ilerliyoruz.
sanırım saat 21 civarıydı, ormanlık bi alan var bizim orda, ordan geçerken araba birden durdu. ama durması için hiç bi neden yoktu.
bakımdan 1 hafta önce gelmişti ve deposuda neredeyse full doluydu.
bi kaç kez çalıştırmayı denedik ama çok boğuk bi ses çıkarıyodu, sanki motora bişey sıkışmış gibi.
anlamadım ben tabi babamı aradım, oda diğer arabayla bizi almaya geldi ve partiye bıraktı.
parti tam istediğim gibi olmuştu ve yine herşey harika gidiyordu, mertte çok eğleniyodu onu mutlu görmek benide mutlu ediyordu.
çünkü çok önceleri mert kardeşimin pgibolojik bir rahatsızlığı vardı, buna neden olanda sevdiği bi kızdı.
bunu halletmek için o kıza aylarca yalvardığımı bilirim, şuan yaklaşık 7-8 aydır beraberler, yani başardım.
hani çok sevdiğiniz arkadaşınız olurya ölüme gidelim panpa derde hiç düşünmeden gidersiniz, işte aynen öyle.

partimiz son sürat devam ediyordu, gece yarısına yakın 1-2 kez alkol serviside yapıldı. millet kendini sağa sola atmaya başladı zaten.
parti bittiğinde bir kaç sızan arkadaşı mertle beraber evlerine bırakıcaktık, arabamız yoktu tabi bu sefer.
babamı aradım tekrar, oda geldi ama ilk bizim sürdüğümüz ve yolda arızalanan arabayla geldi.
baba dedim nolmuşta öyle durdu araba, hiç bişey yokmuş dedi. kontağı çevirmiş çalışmış.
nasıl olur dedim, giderken çekici zütüdü arabayı.
evin önüne bırakmışlar, babamda arızayı unutmuş atlamış gelmiş. şimdi siz söyleyince aklıma geldi diyo.
neyse mert, ben, babam, bir kaç arkadaşı bırakıyoruz evlerine, bizim evin önünden geçerken babamda indi arabadan, onuda bıraktık.
tüm alkolikleri ulaştırınca evine, en son merti bıraktım bende. vedalaştık, herşey için teşekkür ederim kardeşim dedi.
ne demek oğlum kardeşimsin dedim, ayrıldık orda.
bende tekrar bindim arabaya eve doğru gidiyorum, bu sefer orman yoldan gitmedim.
ama gitmediğime pişman oldum.

yol hem çok bozuktu hemde biraz sis vardı, o gün sabah hava çok güzeldi. neden şuan böyle oldu anlamadım.
belkide kafam biraz güzel diye öyle gördüm ama, gördüğüm herşey mi rüyaydı.
hızım yine 30-40 arasında gidiyorum, zaten yol çok bozuktu. tam yol düzeldi basmaya başladım, pat diye yolun ortasına bi köpek atladı.
ama böyle yaşlı bişey, normalde köpek kaçar hemen. bu durdu zor yürüyodu. bende son anda bastım frene, nerdeyse ezicektim köpeği.
yanından geçtim gittim. tam köpeği geçtim, çat araba stop etti.
lan sevgi koyim bu saattemi, şimdi babamı arasam olmaz. gibe gibe çalıştıracam o arabayı.
inmedim arabadan, kontağı çeviriyorum çalışmıyo, yine motordan boğuk bi ses gelmeye başladı.
köpek kapının yanına kadar geldi bana bakıyor, sanki beni burda bırakma der gibi. ulan dıbına sokim şu acıma duygusu olmasa varya...
gittim bagajdan bikaç eski gazete vardı onları aldım, arka kolduğu tamamen örttüm sağını solunu.
köpeğide koydum arkaya kapattım kapıyı. motora baktım kaputu açıp ama bi gib yoktu.
tekrar çalıştırmayı denedim, yine çalışmadı.
oturdum koltuğa ümitsizce bekliyorum, koydum kafamı direksiyona kapılarıda kitledim. arabada uyumaya karar verdim.
tam o sırada...

birinin cama vurmasıyla uyandım, köpek havlamaya başladı. yaşlı bi adamdı, sakallı makallı değil ama, normal 60 küsür yaşında olduğunu tahmin ettiğim bi adam.
oğlum niye durdun burda dedi, dayı dedim araba bozuldu.
haaa dedi, çağırsaydın çekiciyi dedi, lan ne salağım çekiciyi çağırmak aklıma gelmedi hiç.
beynimi gibeyim kendime sövüyorum, köpek hala arkada havlamaya devam ediyor.
adamda köpek senin değil galiba dedi, bende dedim yolda çıktı karşıma hava soğuk diye içeri aldım.
tamam ben tanıyorum sahibini zütüreyim, sende çekici çağır git dedi.
adam aldı köpeği, ses soluk kesildi sancaksınız ama yok, köpek hırlamaya başladı dıbına koyim, gitmiyor adama.
dayı dedim köpek seni tanımadı galiba, bu güldü ama ters ters baktı bana. yok dedi yaşlandıkça unutkanlık başladı bunda.
tamam dedim bende aradım çekiciyi bekliyorum, bi yandanda diyorum lan niye aklıma gelmedi acaba.
20-30 dk. sonra çekici geldi, gittim arabayla eve.
o kadar uykum vardıki, yatağın yerini zor buldum resmen. üstümdekileri bile çıkarmadan attım kendimi yatağa.
ve sabah...

ve sabah babamın sesiyle uyandım, dışarda beni çağırıyordu. zor kalktım yataktan üstümde bi ağırlık vardı, zaten kıyafetlerimde hep kırışmıştı. gittim babamın yanına, oğlum bu halin ne dedi.
böyle böyle dedim araba yine arıza yaptı, olayı anlattım.
iyi arkadaki gazeteleri temizle sonra gel dedi bana, başımı salladım tamam der gibi.
kapıyı açtım, gördüğüm manzaraya hiç bi anlam veremedim. köpeği koymak için serdiğim gazetelerin üstünde kan vardı.
ama böyle bulaşmış gibi değil, sanki yaralı bi hasta yatmışta ondan akmış gibi. garip olan bunu babamın farketmemesiydi. hala kafam güzeldi galiba.
böyle bişeyin olması imkansızdı. babamı çağırıp çağırmamak arasında kaldım bir an. ama çağıramadım.
sanki orda donup kalmıştım, kıpırdayamadım. aklıma dün yaşadıklarım geliyordu, ama bunların olmasını sağlıyacak hiç bi gariplik yoktu.
kendi kendime sorup duruyordum, aklıma arabayı çalışırmak geldi. geçtim direksiyona çevirdim kontağı ve çalıştı.
resmen deliricektim. sinirlerime hakim olamadım kapıyı çarptım. hemen arkadaki gazeteleri topladım çöpe attım.
geçtim tekrar direksiyona, dün köpeği bulduğum yere gidecektim.
bastım gittim, ehliyetim felanda olduğu için sorun olmuyor zaten 2 araba var evde. neyse olay yerine geldim sabah saat 11 vardı galiba öğlene yakındı.
bozuk yola girdim tekrar orda yavaşladım ve kenara çektim. bu olayı çözmem gerekiyodu yoksa kafayı yerdim eminim.
bi sigara yaktım yaslandım arabaya ve beklemeye başladım. telefonumu almamıştım kaç saat beklediğimi bilmiyorum, uzun bir süre durdum orda ama gelen giden olmadı.
sonra tekrar basıp eve gittim.

evde kimse yoktu, diğer arabada yoktu. acaba beni aramaya mı çıktılar diye düşündüm. sonra telefona baktım ama çağrı yoktu. babamı aradım, biz pazara gittik nerdesin kaç saattir diye sordu.
bende acil bi işim çıkmıştı bidaha olmaz dedim. konu kapandı orda.
önce bi duşa girdim, sonra bişeyler yedim ve evden çıktım. ama yapacak hiç bişey yoktu. canım sıkılıyodu. mertin yanına gideyim dedim.
aradım oda açmadı.
sonra manitayı aradım, oda bugün gelecekti buraya. sınavları uzamıştı.
oda açmadı amk. lan acaba telefonda sorunmu var dedim, girdim eve, ev telefonunu aradım çalıyor.
demekki onlar duymadı artık ne olduysa.
neyse tekrar aklıma takıldı o yaşlı adam, köpek ve olanlar. bende bindim arabaya yine o bozuk yola gidecektim.
yolda bi manav vardı durdum onun yanında. ona sorcaktım bide.
gittim sa. as. abi dedim buralarda (işte tarif ettim köpeği) böyle bi köpeği olan yaşlı adam varmı dedim.
var dedi. aha buldum seni diye sevindim içimden.
sonra adam.
ama fazla bulaşma o adama aklı pek yerinde değil onun dedi.
bende tamam kısa bi işim var birini sorcam ona dedim evini sordum, tarif etti.
önce biraz gitmeye tırstım, arabaya geçtim oturdum bekliyodum.
uzun süre bekledim, sonra yarın giderim diye geçti içimden geri döndüm eve gittim.
bizimkiler evdeydi fakat...

kapınının önünde fazladan 2 çift ayakkabı daha vardı. aklıma bişeyler geldi ama o değildi.
girdim içeri annem babam ve 2 polis memuru konuşuyodu. babam beni görünce aa sonunda geldi dedi.
bende dedim içimden ne alaka, ben bu adamı sabah aradım pazardayız dedi.
neyse babam, nerdeydin oğlum saatlerdir seni bekliyoruz dedi.
baba dedim böyle böyle ben seni aradım, evde yoktunuz pazarda olduğunuzu söyledin.
babam dalga geçiyorum sandı, telefondan aramaları gösterdim inanmadı bana.
bende afalladım tabi, eve gelmiştim kimse yoktu.
polisleri yolladıktan sonra babama sordum, ben işim çıktı deyip gittikten sonra daha gelmemişim eve.
annem korkmuştu, sana yiyecek bişeyler hazırliyim dedi mutfağa gitti.
ben hala kendime gelememiştim. odama geçtim biraz uzanıp herşeyi tekrar düşünecektim.
sonra merti ve manitam ayşeyi(takma ad) aradım bu sefer ikiside açtı telefonu.
mert işinin olduğunu sonrada geri dönemediğini söyledi, ayşeyse hiç aramadınki diye şaşırdı, bişey mi oldu dedi bana.
kızın seside biranda değişti. bende tamam yanlış hatırlıyorum galiba dedim, geçiştirdim olayı.
yattım yatağıma düşünmeye başladım, okadar şizofrenik bi hale düşmüştümki beni dışardan görenler kesin deli zannederdi.
ama ben eve girdiğime babamı merti ve ayşeyi aradığıma emindim, hatta telefondada kayıtlar duruyordu.
acaba o adam ve köpekte öylemiydi diye düşünürken, manavın tarif ettiği yere gitmeye karar verdim...

biraz yattıktan sonra, tekrar arabayı alıp manavın tarif ettiği yere gitmek için yola çıktım.
yanımda kimseyi zütürmüyodum çünkü beni deli zannedebilir yada korkabilirlerdi. ben babama aradığımı gösterdiğimde zaten annemin yüz ifadesi beni çok korkutmuştu.
neyse atladım arabaya, yolda giderken mert aradı nerdesin diye. bende dedim kısa bi işimi var onu halledicem.
acil gelmen lazım burda biri var seni soruyor dedi. bende meraklandım kim bu diye, hemen geri döndüm mertin yanına gittim.
kapının önünde oturuyor, beni gördü. gel kardeşim gel dedi.
noldu oğlum acil dedin geldim işte, bi baktım ayşe orda. ayşe geldi diye beni çağrmışlar sürpriz yapmak için.
bende işim olduğu için, lan oğlum boşuboşuna getirdin beni buraya dedim, ağzımdan bi anda çıktı.
hay ağzına sıçiyim dedim. kız duydu, demek öyle ha, dedi.
ayşe bak söyliyim, özür dilerim demeye kalmadan kız kalktı gitti.
mert geldi napıyosun amk sen kendindemisin oğlum, ne dediğinin farkındamısın dedi.
bende üzülmüştüm tabi, yanlışlıkla söyledim lan ağzımdan kaçtı neyse sonra hallederiz benim gitmem lazım dedim.
sonra durdum, mert dedim sana bişey anlatacam.
tüm olanları baştan sona merte de anlattım. kardeşim dedi, ben sana inanıyorum tamam. beni sakinleştirdi biraz.
hadi gidiyoruz dedi geçti direksiyona. adrese doğru gitmeye başladık...