1. 126.
    0
    Yüreğimin bir köşesinde, acı çektiğimeinanamayıp kendimle alay ederken, bir yandan da gerçek bir acıyla kıvranır, kıskançlıktan kudururdum..
    ···
  2. 127.
    0
    Değerli okurlar, bütün bunlar bezginlikten, bir iş yapmamanınbeni boğacak hale gelmesindendir. Her şeyi anlamanın en yakın,en normal sonucu tembellikten, yani bile bile eli böğründedurmaktan başka nedir?
    ···
  3. 128.
    0
    Bundan yukarda söz etmiştim. Yineliyorum, özellikle yineliyorum: Đçlerinden geldiği gibidavranan insanlar, işadamları, dar kafalı oldukları için, kafaları çalışmadığı için iş becerirler.
    ···
  4. 129.
    0
    Bunu size şöyleaçıklayacağım: Bu tür insanlar dar görüşlü olmalarından ötürü, önlerine çıkan ilk sebepleri ikinci dereceden de olsa anasebep sanırlar. Davranışlarına sağlam bir dayanak bulduklarınaherkesten çabuk ve kolay inandıklarından dolayı da içlerirahattır. En önemlisi de bu değil mi zaten? Herhangi bir işegirişmeden önce, bütün kuşkulardan arınarak huzur içindeolmalıdır insan.
    ···
  5. 130.
    0
    Peki ama ben kendimi nasıl huzura erdireceğim? Nerede bana destek olacak ilk sebepler, ilk dayanaklar? Bunları nasıl bulacağım?
    ···
  6. 131.
    0
    Şöyle bir düşünmeyebaşlıyorum, elime aldığım herhangi bir ilk sebep hemenpeşinden kendisinden önceki sebebi sürüklüyor ve böyleceuzayıp gidiyor.
    ···
  7. 132.
    0
    Keşke boş duruşum aylaklığımın yüzünden olsaydı. Tanrım, ozaman kendime ne büyük bir saygı duyardım!
    ···
  8. 133.
    0
    Hiç olmazsatembelliğim, güvenebileceğim belirli bir özelliğim var diyekendime en büyük saygıyı beslerdim. Birisi benim için "Kim buadam?" diye sorunca, "Tembelin biri!" karşılığını verirlerdi.
    ···