Dün gece, sabaha gözümü açmamayı dileyerek uyumuştum. Ama yine uyandım bugün, hemde her zamanki gibi sol tarafımdan. Yine kötü bi güne gözlerimi açtım. Benim için her sabah yeni bir kötü gün demektir. Çünkü ben herşeye olumsuz bakarım. Böyle yaşamak çok zor ama ben alıştım zaman geçtikçe. insanlar bana çok tuhaf bakıyorlar sanki onlardan değilmişim gibi.
Bana acıyarak bakmalarından bıktım. Asıl onlar acınacak haldeler. Her günü sade ve monoton geçen lanet insanlar ! Hiçbirini sevmiyorum, adeta nefret ediyorum. Her gün aynı şeyleri yapıyorlar. Sabah kalkıp işe gidiyorlar, akşam gelip uyuyor sonra sabah yine işe gidiyorlar. Sürekli dönüp duran örüntünün bir parçalarılar. Ben onlardan çok farklıyım. Ben işe gitmem, okula gitmem, dışarı çıkmam. Bütün günüm odamda geçer. Kendimden bahsetmeyi unutmuşum.

Ben ; 19 yaşında sarışın, ela gözlü 1.80 boyunda, zayıf bir şizofrenim. Evet yanlış duymadınız şizofrenim. Hani başkalarını aşağılamak için kullandığınız kelime ben o yum. Her gün farklı halisünasyonlar görüyorum. Bazen ölülerin benle konuştukları da oluyor. Sohbet ediyoruz onlarla bana dünyada yaşadıkları anılarını anlatıyorlar. Mesela size Mehmet amcadan bahsedeyim 60 yaşında bir trafik kazasında ölmüş. Kendisi emekli bir öğretmenmiş. Karısı öldükten sonra yanlız yaşamaya başlamış. Bir gün emekli maaşını almaya giderken yolda bir araba çarpıp kaçmış. Mehmet amca orada hayatını kaybetmiş. Bir çok kişiyle konuşuyorum mehmet amca gibi,

Kimi şehit olmuş, kimi cinayete kurban gitmiş kimi de intihar etmiş. intihar demişken bende bi kaç kez kalkıştım bu işe. ilk denememde kendimi asmak istedim. Şans o ki halat koptu ve intihar gerçekleşmedi. ikinci denememde ise banyoda bileklerimi kestim bayılmışım babam beni öyle görüp hastaneye yetiştirmiş. Hastaneden sonra da akıl hastanesinde yattım 3 ay. Sonunda düzenlediğime kanaat getirip eve yolladılar beni. Bende bi daha böyle bi işe kalkışmadım.

Bugün her zamanki gibi uyandım. Köşede yine bir kız çocuğu ayaklarını kendine cekmiş oturuyordu. Ama onu benden başka kimse göremiyordu. Bir iki kez annemlere bu kız neden burda desemde ne kızı ne diyorsun gibi sorular sorunca yine akıl hastanesinde yatmamak için konuyu saptırıyordum. Kalkıp lavaboya geçtim elimi yüzümü yıkayıp aynaya baktım yine gözaltlarım kızarmıştı.

(2.partla devam edecektir)