Tamam iyi biri değilim ama benimde sevilmeye ihtiyacım var.

Bir kişi beni sevsin istedim yalanda olsa o yalana inanmak istedim biliyordum sevmediğini ama o yalana inandım inanmak istedim keşke bozmasaydım yalandan da olsa birinin beni sevebileceği fikri bana azap dolu ruhuma toplu mezara dönmüş yüreğime birazda huzur veriyordu.

Dağlarda elinde silahla geze geze delirmiş bir asker babanın oğlu ne kadar sağlıklı olursa bende öyleydim ne fazla ne az.

Delilik benim kaderim oldu ama beni sevseydi bu kaderi bozabilirdim.

Yapabilirdim...

Hayatta kaybedecek çok az şeyi olan biri bunu yapabilirdi kaderini yeniden şekillendire bilirdi
kayıplar olmadan zaferinde olmayacağını bilen biri bunu yapabilirdi.

Kayıplardan ders çıkararak zafere giden biri olduğumu sanardım ama yerimde sayıp durmuşum artık kaybedecek çok az şeyim var bunları feda etmekten gram korkmuyorum bunları kaybedince delireceğim ama umrumda değil yanlız olmak da ben zihnimde özgürüm.

Bunu okuyorsan benim çoktan delirdiğimi normal biri olmadığımı düşüniyorsun.

Evet doğru !!

Ama bu kaderi istemedim bu kaderi bana siz verdiniz bana mirasınız buydu siz beni böyle biri yaptınız siz beni böyle görmek istediniz bütün bu olanların sorumlusu sizsiniz.

Bunu okuyan kişi sen her kimsen siz beni yargılayamazsınız buna hakkınız yok.

Yarattığınız bu şey ben değilim artık yarattığınız bu varlıkla gurur duyabilirsiniz ya da pişman olursunuz bilmiyorum veya beni yerden yere vuran yorumlar yaparsınız yapın umrumda değil artık .

Seviyorrum merkezz