Beyler 3.5 yıllık sevgilimden ayrıldım.
Hiç bir şey hissedemiyorum. Boşluk ve sadece acı var. Yok oldum ama olmadım da insanlar varken iyi hoş da yalnız kalınca ayrı bir koyuyor adama. Yalnızlığımı burda atmaya geldim tekrardan. Instaya giremiyorum çünkü herhangi bir amina kodumun evladının ne yaptığını merak etmiyorum. Twittera giremiyorum çünkü şakalara gülecek halim yok.
Bundan sonra burdayım ve enkaz bir yıkığım tıpkı burası gibi.
Umarım hem benim yıkık enkazlığımın hem de buranın yıkıklığının altından bir şeyler çıkar ve hayat bir şekilde aralardan filizlenip devam eder.
Entrynin devamında çok sevdiğimiz Sezyum abimizin bir yazısından bir kaç paragraf koymak istiyorum.
"... Gayet güzel kahvaltı ederken, birlikte Türk kahvesi için tek bir sigarayı ortaklaşa tüttürürken birden akşam oluyor, evde kimseler yok. Çat! Şimdi evde iki kişi kaldık. Kedimiz Tortor da bu vesileyle üzerime kaldı. Yokluk kendisini zamanla hissettiren bir şey. Varken olanı hissetmiyorsunuz, yokken de olmayanı hissediyorsunuz, garip. Kısa sürede çok üzüldüm.

Üzülmemin sebeplerini düşündüm biraz. insan çok sevdiği birisini kaybedince (bence) birkaç şeyden dolayı üzülüyor. Ben artık onunla bi şeyler paylaşamayacak olmama üzüldüm. Kumda kendisini temizleyen bir serçe, suyun dibinden giden bi balık sürüsü gördüğümde artık gösterecek kimsem yok. Çok yalnızım. Ama arkadaşlar iyidir, beni yalnız bırakmıyorlar. Yalnız kaldığınız her an bi takım anılar çıt, çıt ya da güm güm şeklinde kafanızın içinde patlayıveriyor. Geceleri uyumak çok zor. içki de içmediğimden, uyumak için alternatif tıbbın tüm bileşenlerini devreye sokuyorum.

Gözlerimi bilinçli olarak kapatmak istemediğimden yapılabilecek en sıradan şeyi yapı TV’ye bakarken ekran karşısında sızıyorum. Sabah kalkış kısmı daha fena. Uyandıktan sonra yatak keyfi diye bir şey yok. Zaten yatakta keyif yapacak bi şey de yok. Sabahın köründe kargalarla birlikte oturup tak yemeye başlıyorum ben de. Ne yapalım, hiçbir şeyi değiştiremiyoruz ne de olsa. ‘Hayat devam ediyor’ filan diyorlar ama benim için aslında hayat pek devam etmiyor şu sıralar. Neyi devam etsin? Benim için hayat yeniden başlıyor şu anda sanırım. Hem de sıfırdan.
...

Şimdi arkadaşlarla daha fazla zaman geçirilecek, onlarla da güzel anlar paylaşılacak, mutlu yaşamaya devam edilecek. Mutlu olmaktan başka yapacak bir şey yok. Yani var ama, yok."

Şimdi yapacak çok şey de var ama, yok...
O yüzden benim gibi yıkık huur çocukları eklesin