beyler kız arkadaşımla hikayem

Güzel vakit geçiriyorduk beyler. Çocuklar gibi eğleniyorduk. Mağazalara girip çıkıp ergenler gibi bir şeyler deniyip fotoğraf çekiyorduk. Burası ankaraydı sonuçta. Kocaman şehir ve belki de bir daha hiç yüzünü görmeyeceğim insanlar!
Olaya bu açıdan bakınca çok rahat davranıyorduk. Hadi ben neyse de ecrin de son derece rahattı. Onun bu hallerini seviyordum.

D&R’a gittik. ecrin’e redd grubunun 2010’da çıkmış albümünü aldım. Müzik zevklerimiz uyuşuyordu zaten. Sonra kol kola girdik tekrardan. Togo’ya girdik ve nişanlı taklidi yaptık, ayakkabı denedik amk.

Sonra kafamıza göre bulamadık diyip gittik tabi. Ecrin değil de benim zütüm yemedi o paraları duyunca. Nayır nolamaz diyerek ufaktan uzadım.

internetten otobüs biletimi akşam 6’da almıştım beyler. yani 5 gibi ecrin ile ayrılmamız gerekiyordu.
Bu da bir saatimiz kalması demek oluyordu. Hani ankamall’da bilirsiniz böyle karşılıklı koltuklar vardır her katta boş boş oturursunuz. Sonra masaj koltukları falan da bulunur oralarda.

Hah oraya kurulduk işte. Ecrin’imin ellerini tuttum

-biliyorsun beşte terminalde olacağım
-ben de gelicem seninle
-nereye?!
-terminale
-ne gerek var ki
-gelicem işte. Uğurlamak istiyorum

Sonra duraksadı. Gözleri dolmaya başladı. Kafasını önüne eğmişti. Çenesinden tutup gözlerime bakmasını sağladım

-ağlıyor musun sen?
-inkar etmeyeceğim bu sefer
-ne oldu ecrin?
-koyuyor ali. Ayrı kalmaktan nefret ediyorum. Sevgim zayıflamadı ama koyuyor işte. Yüzünü görmek istiyorum, yakından. Böyle sarılmak istiyorum

Dedi sarıldı. Ben de kötü olmuştum gözlerimin dolmasını engellemek için pörtlettim. Sık başvurduğum bir yoldur bu.

-sevdiceğim bak sonunu düşün nolur ya

ikna etmeye çalışırken ayrıldı. Toparlanmış gibi görünüyordu. Sırtını sıvazladım. Bir şeyim yok dercesine kafasını salladı. Sonra taksiye bindik, terminale gittik.

Otobüsümün kalkışına 15 dakika vardı ve yerleşiliyordu. Benim eşyam yoktu o yüzden ecrin’imin alnından ve yanaklarından öptüm. Son kez sarıldım. Çok üzgündü gerçekten.

-ecrin geldiğime pişman etme beni.

Kafasını salladı, ben de arkama baka baka ve istemeyerek bindim otobüse. Kalkışa 1-2 dakika kalmıştı.
Ve otobüs hareket etmeye başladı.

Ecrin’e bakıyorum bir yandan gözleri dolu dolu. Ben uzaklaşmaya başlayınca göz pınarlarındaki yaşların aktığını görebiliyorum.

Ta burdan. Peşimden gelecek gibi oluyor ama gücü kalmamış gibi duruyor olduğu yerde. Zoraki elini kaldırıyor ve sallıyor. o an içim parçalanıyor işte.