-
63.
0@54 kendim yazıyorum panpa
@59 eyvallah panpa
@60 çok teşekkür ederim panpam
@61 durmadı panpa her gün yazmaya çalışıyorum
@62 geldim panpam geldim devam ediyorum -
62.
014 haziran 2040
saat 3:40
"bedenimde ne kadar yara varsa algılamaya çalışıyordum birbiri ardına patlayan silahlar barut kokuları aydınlanmalar her geçen saniye azalıyordu.bu direnişimizin adım adım bitmesinin göstergesiydi. vucudumda sırtımda2 bacaklarımda toplamda 4 tane şarapnel parçası vardı ama şu an için en az endişelendiğim olay oydu. bu planı neyin bozmuş bizi kimin ele vermiş olduğunu düşünürken bir yandanda nefesimi ayarlamaya çalışıp güç almaya uğraşıyordum. sakinleşmek için içimden 10 a kadar saydım ve sonra topallayan bacağımla birlikte var gücümle en yakın gördüğüm binalara doğru koşmaya başladım. nerden bakılsa 200 metre kadar vardı. normal bir asker için sorun olmasada topallayan vucudunda şarapneller olan bir asker için en az 10 dakika demekti. gecennin karanlığından olacak ben kaçarken benimle ilgilenmek yerime hala kendini korumaya çalışan silah arkadaşlarımın üstüne boşaltıyorlardı mermileri bombaları. içimde bir sızı hissettim ve daha saatler önce beraber olduğum bir amaç için bir araya geldiğimiz askerlerin katledişini düşündüm ve bu lanet savaştan bir kez daha nefret ettim. binaların çarpık ışıkları yavaş yavaş yaklaşıyordu. topallayarak ilerlerken tek el bir silan sesi duuydum ve sırtımdan ileri doğru bir irkilme yaşadım. arkamda birisi beni sırtımdan vurmuş ama çelik yeleğim beni korumuştu.. şimdilik.
hızlı karşılık vermeliydim yoksa 2.ciyi kafama yemem içten bile değildi. hemen yere attım kendimi vurulmuş gibi yaptım. bi yandanda ne yönden geldiğini saptamaya çalışıyordum. silahımı hazırlaldım elimi tetiğe koydum ve tek hamlede arkamı döndüm ilk defa gece görüşü olduğu için şanslı saydım kendimi ve bana doğru yavaş yavaş gelen askeri gördüm. nişan aldım ve tetiğe bastım.son gördüğüm şey parçalanan bir kafatası ve saçılan kan parçalarıydı... " -
61.
+1tesla hadi be panpa
-
60.
0hikaye durdu gibi
-
59.
+1Tesla panpam,
Ben savaşlardan nefret eden bi insan olarak şunu söyleyebilirim ki; nerdeysen söyle elini öpmeye geliyorum.
süpersin, bu çizgide devam. -
58.
+1off kafamda canlandırıyorum da okurken, sizede tavsiye ediyorum muhteşem oluyor! hikayeyi kafanızda canlandırarak okuyun!
bu arada kesinlikle devam etmelisin. -
57.
+1reserved süper lan!
-
56.
0reservemi alayım, süper..!
-
55.
0reserved
-
54.
0rezerve
-
53.
0nereden yazıyorsunuz bunu ?
-
52.
032. entryde kaldım devam edecem reserved
-
51.
0rezerved
-
50.
+1okuyan panpalarım biraz işim var hem hemde gözlerim acımaya başladı olursa yine yazarım gece olmazsa devam ederim okuyan panpalarıma teşekkür ediyorum yine evam edecem görüşmek üzere kalın sağlıcakla
-
49.
+114 haziran 2040
saat 3:34
"düşen bizim jetimizdi. bu şoku atlamam için 10 saniye zaman gerekti neler olmuştu neden bizim jetimiz düşmüş daha doğrusu düşürülmüşlerdi. bombalama zannettiğimiz olayın bizim düşen jetlerimiz olduğunu yeni yeni anlıyorduk. neler olmuştu. şoktan kurtulduktan sonra ayağa kalkıp gerilemeye var gücümle koşmaya başladım daha sağlam bi siper bulmak için beni gören sağ silah arkadaşlarımda aynısını yapmaya başladı ama 2 si kalkar kalkmaz kafalarından vurularak geri düştüler. kalanlarıyla ben koşmaya devam ediyorduk. pusuya düşen biz olmuştuk topallayarak koşmaya çalışırken hiç sevmediğim ama yakından tanıdığım bir ıslık sesi ve ardından ayaklarımı yerden kesen ve 10 metre kadar uuçuran bir patlama daha oldu kendimi kuma batmış bir halde buldum saniyeler içinde bi kaç şarapnel isabet etmişti ama daha önemlisi arkamızdan düşman taarruz ediyordu. havan benzeri bir ses duyduğumda içimi bir ürperti kapladı askerlerimizden kalan 10 15 kişi karşılık vermeye çalışıyordu ama nafile. ya bir havan topu parçalıyordu bedenlerini ya bir kurşun son veriyordu mücadelelerine. ben hala gücümü toplamaya bişeyler düşünmeye çalışıyordum. patlamalar giderek artıyordu. kuşatma birliğimizin çoğu imha edilmişti bi kaç zırhlı aracımız çoktan kayıplar arasında yerini almış tahminimce ve telsiz konuşmalarına göre 400 askerden sağ kalanlar 60 70 kişi ya vardı ya yoktu. onlarda büyük bir hızla erimeye devam ediyordu.
plan işlemişti ama sadece bize karşı düşman hepimizi silmek üzereydi bu kum kan ve barut cehenneminde... " -
48.
+114 haziran 2040
" kumlarda sürünerek ilerlerken etrafıma baktım ve aslında ne kadar korkutucu olduğumuzu farkettim benimle birlikte 40 kadar adam yan yana halkayı tamamlamak için sürünüyorduk gaz maskelerimiz labaruvar kıyafetlerimiz çizmelerimiz oksijen tüplerimiz elimizde silahlarımız. düşmanımız olmak istemezdim doğrusu.bu düşünceler içerisindeyken belirtilen kordinatlara doğru sürünmeye devam ettiim. saat gecenin 2siydi. toplantı binasının ışıklarını bir süredir görmüyordum ama yinede halkayı tamamlamamız kesin emirdi bina bize ne kadar uzak olursa olsun.
yaklaşık 20 dakika süren bi ilerleme sonucu yerimizi almıştık gece görüşünü direk gaz maskesinin üstüne birleştirmişlerdi ve çok rahatsuz edici bi sistem olmuştu. çıkarıp atmak isterdim ama bu seferde zehirlenerek ölümüm kesinleşmiş olurdu.
daha iyi gizlenmek için yanımdaki kaya parçasının altına girdim kumlardan bir miktar eşerek. artık sadece silahımın namlusu açıktaydı ve hedefin vurulmasını bekliyorduk uzun bir bekleyiş olacaktı bütün liderlerin gelmesi bekleniyordu.
1 saat kadar daha bekledikten sonra 3 tane jipinde yakın denecek bir mesafeden geçişini görmemizle liderlerin tamamlandığını farkettim. artık işimiz pilotlarımıza kalmıştı. beklemedeydik. 15 dakika sonra kaburgalarımızı titreten bir jet sesi duyduk sanırım geliyordu beklenen uçak. uzaklardan bir parıltı görülürdü ardından altımızdaki yer sarsıldı ve üzerimize bir kum fırtınası geldi. ardından bir patlama. ve bir tane daha.. kaç tane atmaları gerekiyordu bir bina için ve beklenenden yakındı atış mesafesi daha dikkatli olmaları lazımdı.bu düşünceler içindeyken kulakları yırtan bir jet sesi ardından inanılmaz bir patlama sesiyle 100 metle ilerimiz aydınlandı. maskenin ve gece görüşünün canı cehenneme hiç bir şey göremiyorduk ama ısı yüzümüze kadar gelmiş yakınlarımızdaki bi kaç asker patlamadan fırlayan şarapnellerle yaralanmış can cçekişiyorlardı.. o zaman anlamıştım ters giden bişeyler olduğunu düşen bizim jetimizdi... " -
47.
010 haziran 2040
"uçaklara bindiğimizde çok uzun bi zaman sonra ilk defa kendimi canlı hissediyordum. maskeme ve kıyafetime hala alışamamıştım ama yeniden birlikte olmak saha görevinde olmak güzel bile denilebilirdi. belkide bu savaşı bitirmek için bişeyler yapıyor olmamdı rahatlatan beni.
komutanımız planı anlatmıştı gayet basitti. 4 km çapında farkedilmez bir kuşatma çemberi oluşturacaktık. uçaklar vurana kadar kesinlikle hiç kimse hareket etmeyecekti. uçaklar vurduktan sonra sağ kalan olma ihtimaline karşı çember içeri doğru daralıp arta kalan her neyse onları temizleyecekti. kağıt üzerinde güzeldi ama kim bilebilirdiki olacakları. uçağın motorunun gürültüsü beni kendime getirdi tirbülansa girmiştik sanırım uçaktaki alarmlar deli gibi çalmaya başlamıştı.
bu radyasyon fırtınasında normaldi gerçi böyle şeyler ama hala yeni yetme askerler vardı aramızda. onları avutmak istedim ama bi an sonra vazgeçtim zaten bi saat sonramız bile garanti değildi. en iyisi yalan söylememekti. uçağın alarmlarının susup normale dönmemizlede rahatlamıştım farketmeden kendimi kasmışım. nede olsa bir amacım vardı artık onu gerçekleştirmeden ölmemem gerekiyordu.
yeniden ihtimalleri gözden geçirerek yolculuğun bitmesini bekledim." -
46.
+1mayıs 2040
" bu ay aldığım bir haber not tutmama neden olmuştu. uzun bi aradan sonra bu cehennem savaşında bişeyler yapmak ilk defa bi kaç kişiyi öldürmek istiyordum.
aldığımız bi istihbarata göre doğu ve batı liderleri kendi içlerinde bi toplantı hazırlayacakalr durumu konuşup ortak birer barış şartları hazırlayacaklardı. tabi bunun işe yarayacağına kimsenin inancı yoktu bu belkide sadece toparlanıp daha güçlü saldırmak için zaman kazanma çabasından başka bişey değili. bu nedenle daha önceden benimle irtibata geçmiş ülkemin gizli bir örgütüyle işbirliği yapmaya karar vermiştim. planımız basit ama etkiliydi. toplanacak liderleri eş zamanlı olarak öldürecektik bir kişiyi bile bırakmadan böylece belkide çok küçük bi ihtimalde olsa savaş sona erebilir yada yeni liderler seçilip uzlaşmaya gidilir veya en azından zaman kazanılabilirdi. toplantı yerlerinin istihbaratını almıştık bile. zaten sadece %37 lik bi toprak parçası söz konusuydu tüm dünyada.
planımız toplantı gecesi uçaklarla buluşma yerlerini vurmak her ihtimale karşı karadan kuşatarak kaçmalarını engellemekti. yaklaşıkk 400 kişilik bir birlik seçilmiştik. ben doğu liderlerine saldırı grubundaydım şimdilik istihbarattan sorumlu olsamda gerekirse tetiğimi çekmek için hazırda bekliyor olacaktım.
toplantı tarihi kararlaştırılmış yeri belirlenmişti. 14 haziranda yapılacaktı artık bana düşen tek şey gerekli bilgiyi toplamak ve hazırlanmaktı... " -
45.
+1anlat binoski
-
44.
+1okurum ben bunu sonra. rezerved + gizli up.
-
coitler erkenden yatmis
-
atamızın unutulmayan bir sözü
-
ucan kedi neden silinmiş
-
ucan kediye yapmak istediğim
-
kalpler ancak ve ancak allahı anmakla huzur bulur
-
sanat sanat icin midir toplum icin midir
-
helix nasil sildiler ama ucan kedini
-
dumbki adlı yazar seni her gördüğümde
-
kim jongin yakalanacağı en büyük hastalık
-
siz hayatınız havada duran birini
-
abi bu nedirrrrrrrrrrrrrrrrrr
-
kons abi kaza yaptım mesaja bakar misin
-
yine silik yemis
-
inci de 8 online da gördüm ya
-
kayranın hızlı zamanları
-
beyler jet lee ne olmuş böyle
-
ne zaman kendime inancımı kaybetsem buraya gelirim
-
ne zaman inancımı kendime buraya kaybetsem gelirim
-
ben mıchael inci sözlüğün arslanı
-
manifest dinleyen var mı
-
halil falyalıya neden falyalı demişler
-
züte kız kaçıran sokup yakıp hızlıca koşup
- / 1