bir askerin günlğü bir dünyanın yok oluşu

Heycanlı gibi yaz panpam takipteyim

"herşey 2038 yılının şubat ayında başlamıştı sanırım. askerden geleli 3 yıl olmuştu. bir işim bir karım çocuğum vardı.

her zamanki gibi bir geceydi. sabah beni uyandıran şey daha doğrusu gece yarısı hava saldırısı alarmı oldu. o kegib kegib siren sesi felaketin habercisiydi.
ilk 3 4 dakikalık şok durumundan sonra kendimi toparladım karımı ve kızımın eşyalarını hazırladım ve güvenli bi yer bulmak için araştırmalara başladım.

bir gecede savaşın başlaması beklenmeyen birşeydi. dünya kutuplaşmış batı ve uzak doğu silahlanmıştı ama bu kadar da hızlı beklemiyordum açıkçası. sonunda bi kıyı bombardımanıyla savaş başlamış bulunduğum ülkede bu saldırıya aynı saatlerde cevap vermesiyle dünyanın sonunu getiren savaş patlak vermişti.."

" yıl 2048... 14 haziran saat 14: 45"

"bu günde bölüğümden kalan sonn bi kaç kişiyi bulma çabalarım sonuçsuz kaldı.
hala yalnızım sanıyorum yalnız ölmeye mahkumum bende kaybolan bütün silah arkadaşlarım gibi.
biz nedensiz bir savaşa sürüklendik nedensizce kendi kendimizi yok ettik. belkide bu defter hiç bulunmayacak ama yinede yazıyorum.
bazı şeyler asla açığa çıkmayacaksa bile kayıt edilmeli..

nasıl başladı her şey savaş insanların kendi kendini yok etmesi insan türü için bir soykırım adeta dünya tarihinin gördüğü en saçma savaş belkide son savaş demek daha doğru olacaktır.."