Kocaman bir offfffff..

Alış buna..! Güvendiğin insanlar her daim daha fazla acıtır canını..

Uykum var.. Canım çikolata ve kahve çekiyor.. Bir de deniz kenarında olsam ne güzel olurdu.. Temiz havaya ihtiyacım var..

Sessiz bir vedaaa..

Mutluydum, kısa bir süre için dahi olsa..

Hayal kırıklığına uğratmak insanlık suçu sayılsaydı, bir çoğumuzun yatacak yeri olmazdı..

Bunaldım.. Sözlük bile iyi gelmiyor

i am back..

Yazmak bile iyi gelmiyor bazen.. Keşke uyuyabilsem..

Buraları yeşillendirmenin vakti geldi..

Belki de daha küçük yaşlarda, ne zaman konuşmamız gerektiğini ve ne zaman susmamız gerektiğini öğretmeleri gerekirlerdi bizlere.. Gereğinden fazla konuşarak da, gereğinden fazla susarak da yeterince günahkar olabiliceğimizin farkina varmalıydık geç olmadan..

Bazı kelimelerin insanı yangın yerinde bıraktığını öğrendiğimizde nasıl da dağlanmıştı yüreklerimiz.. Acıyla kıvrandık da, dudaklarımıza kadar gelen vefasızların isimlerine rağmen inadına sustuk..

Sustuğumuzda, gamsız diye etiketlediler.. Konuştuğumuzda, susmamızı istediler.. Biri de çıkıp sen ne istiyorsun deme cesaretini gösteremedi..

Şayet, söylediklerimiz sevdiklerimizin yüreğine tesir etmiyorsa, bırakın da susmayı tercih edelim.. Ya da susmak ağır geliyorsa benliğimize, bırakın da içimizi dökelim..

Garip kalmış buralar.

Özlesemde gel diyemeceğim bir ayrılmışlığım var..

Ölü taklidi yapasım var..

Yeni fark ettim neyin kafası bu aq kaç yüz gündür yazıyorsunuz buraya.

Sonunda hastalanmayı başardım..

Yalnızlık kimsesizlik değildir.. insanın kendisizliğidir..

Bir ara bime uğrayıp halley ve ice tea stokumu güncellemem lazım..

Canfeza zamanı..

Kaçıp kaybolmana fırsat veriyor pus,
Elimden gittin ama içimden geliyorsun..
Ağzından çıkan kalbime giriyor, sus!
işime geliyorken, gücüme gidiyorsun..
Dışım bırak geçmiş diyor, içim gelecek..
Gelecek diye beklerken içim geçmiş..
Hem bu saatten sonra ne için gelecek?
Ona desin ki biri; bunun için geçmiş..'

Radansam da gitti..