belki rengim siyah olurdu... kocaman poponun ufacık deliğinden dışarıya kovulurken direnmek, sahibime ecel terleri döktürmek isterdim. çık artık ne olur diye bağırırken sen hela köşelerinde,ben ızdırap verici bir kabus olmak isterdim.
kışın soğuğunda, köyün dışarıdaki tuvaletinde şapır şapır akan koyu sarı tak olmak isterdim. belki özenirdim kuşların özgürlüğüne. belki önü alınamaz bir kasırgayı andırırdım yedi düvele. fayansa çarptıktan sonra çıkan 'şip şip' seslerinin horoz sesleriyle kavuşmasına hayran kalırdım tüm cihan hiçbir şeyin farkında olmadan mışıl mışıl uyurken.
belki kahverengi olurdu rengim... sıradan ama önemli, zahmetsiz ama bir o kadar değerli bir madene benzetirdi görenler beni.tam işim bitti artık çıkayım derken sen ben züt kıllarına yapışmış olurdum. farkında olmadan giyerdin donunu ama ben orada dururdum.