bir druid çırağının öyküsü

olm kisa yazmissin bu sefer *

@236 Bir ülkede güçlü olman diğer ülkerelerde güçlü olduğun anldıbına gelmiyor, eğer oteriteyi elinde tutuyorsan biraz nüfuzun olur. Fakat eğer güçsüz bir çembersen, diğer otoriteler fırsat bilip sahip olduğun alanı elinden alabilirler.

Çok karışık şeyler bunlar, hiç politikayla uğraşmadım açıkcası bu olaylar bana çok geliyor.

Bugün boş geçmesin

Güney Avrupa: http://sketchtoy.com/59942120

Hepsini yazmadım, zaten hepsini bilmiyorum. Büyük olanların isimlerini yazdım. Picassoda değilim.

Simfi kafamda oturdu birseyler. Benim kasettigim gezme probleminden ziyade ulkelerde onemli bir adam olup olmamakla alakaliydi ama neyse nihayetinde bir ulkede guclu olan doger ulkelerde de nispeten guclu olabilir.

Haydi bismillah rezervasyon

usta pm'den beni şok edecek şeyler anlat da cahil ölmeyelim

reserved

@248 özeline bak panpacım, sana özel açıklama yaptım.

"Awenler nerede?" diye sordum, sorabileceğim tek şey buydu, tanıdığım herkes awenlere bağlılık yemini etmişti ki zaten o yüzden adalardaydık. Elijar bana cevap vermedi "Elijar eğer Warlowa birkere bile olsa sadık olduysan bana cevap ver.", bana tip tip baktı "oynanılacak bir kart değil bu, bunu biliyorsun değil mi?" güldüm sadece "çocuk gibi hareket ediyorsun." dedi hırlar bir şekilde "Bana sadece bilmek istediğimi söyle" diye üzerinde baskı kurmaya çalıştım "Aşağıdalar." dedi söylemek istemediği belliydi "Onları çıkarma gibi bir aptallık yapmaya çalışma, kaldığımız hotel norveçliler ile dolu." dedi tiksinen bir ton ile.

Elijara bir süre baktım, tanıdığım bir çok kişi orada olabilirdi, Alicia belki oradaydı, sormak yeriydi bence "Alicia ordamı?" diye sordum sakin bir şekilde. Yavaş bir şekilde aşağı ve yukarıya evet anlamında başını sallamaya başladı "Elijar oraya beni zütürmek zorundasın." dedim gayet ciddi bir şekilde, "yapamam." dedi "yapamazmısın yoksa yapmayacakmısın?" dedim sinirli bir şekilde "Yapmicam, çünkü yaşamak istiyorum" dedi gayet basit bir şekilde "sen yaşamak istiyor olabilirsin ama korumak istediğin o insanlar aşağ-" lafımı kesip hemen araya daldı "sabah akşam işkence görüyorlar, sen burada Warlowun öğrencisi olduğundan dolayı buradasın." sırtıma doğru işaret etti "birde ölümcül bir yaran olduğu için." gözlerim fal taşı gibi açılıp ona baka kaldım "ölümcül?", "ffonun üzerinde zehir vardı." dedi elijar biraz endişeli bir şekilde, birkaç saniye sonra o endişeli yüz halinden eser kalmamış eski duygusuz hali vardı "seni nasıl buraya getirdik sanıyorsun?"

öldün mü lan

Druid ne lan

Yumuşak bir zemine yatırıldığımı hissettim, birkaç paça demirin birbirien çarpışı ve ardından birşeyin kaldırılıp biryere yerleştirilmesiyle beraber içi az su dolu bardağa sert bir cisim öarpıtığında o çıkan garip ses... Biraz bekledikten ve kapının kapandığını duyduktan hemen sonra gözlerimi açtım. Odada kime yoktu, komiktir kimsenin ayak sesini duyamıyordum. Etrafa bir süre bakındım ne olduğunu tam analyamamıştım, eğer geçrkente benden bilgi almak istiyorlarsa neden benden zorla alamya çalışmıyorlardı? Bu hala aklımda kalan bir sorudur...

Tuıvalete doğru hareketlenmeye karar verdim, kapıdaki hherifleri aşağıya indirebilridim, sırtımda yara vardı ama havlu ile bir kalıp sabunun yapmayacağı şey yoktu. Tuvaletin kapı kubluna doğru uzandım ve kapı kulbunu açar açmaz karşımda Elijar ı gördüm. Yüzünde bir gülümseme vardı üzerime doğru yeltelendi anında burnun ortasına bitane yuumrum attım "Dur!" diye bağırdı bana ibr hışımla, ben durmadım hala buna saldırıyordum karnına tekme attım, "ah!" diye inleyip yere düştü karnını tutuyordu, burnu hafif kanamıştı hayvana atılan yumruk etki bile göstermiyordu.

"Sana birşey yapmıcam, lanet olsun Warwick!" diye bana bağırdı (filmlerdeki fuck you değil bu, god dammit) şaşırdım durdum adam hakkaten bana yeletelenmiyordu "Çkar beni burada" dedim sadece "yapamam" dedi sakin bir şekilde "Chadın sana hala ihtiyacı var." dedi, "Chadlar öldü." dedim tekrar söylediğim ve doğru olduğuna hala inandığım şeyin arkasında olduğumu gösteriyordum "O zaman chadlardan kalan awenlerin sana ihtiyacı var." dedi elinden geldiğince sakin bir şekilde derin derin nefes alırken.

"Chadniod dağıldı!" diye bağırdım, gerçek olan buydu, warlow öldükten sonra chadniodun elinde kalan tek yer istanbuldu ve oda zaten orada aar oldukları düşüncesinden dolayı ellerinde duruyordu, bütün bölgeler korunmadığı için balca ve galatia tarafından geri alınmış, elde sadece istanbul emir merkezi olduğundan dolay kalmıştı.

"Warlow öldüğünden beri yoklar!" diye tekrarladım, Hendrik kaburgalarımın sağ tarafına doğru tekme attı "benimle dalga geçme!" diye bağırdı "Chad'ın yer altına saklandığını biliyoruz, Warlowun ölmediğinide biliyoruz!" diye bağırdı tekrar, bu arada hemen Cem girdi "Warlowun nerede olduğunu bize söyle." dedi sanki çok biliyormuşum gibi benden cevap bekliyordu "Onun en yakın arkadaşıydın." dedim ceme dönüp ona inanamayan bir ses tonuyla konuşmuştum, "Onun nerede olduğunu sen bilemiyorsan ben nereden bileyim?" diye devam ettim, gözüm bir an Elijar a ilişti bana aşırı derece dikkatli bir şekilde bakıyordu, fakat hala beni yere mıhlar vaziyette tutuyordu "Cem kabul et artık Warl-" cem ağızımın ortasına bir tane yumruk patlattı, ardından kafamı tuttup yere geçirdi. Ne mutludur ki acıyan tek yer yumruğu yediğim nokta ile beraber eliyle hoyrat birşekilde kavradığı saçlarımdı. Yer döşeme halı olduğundan hiçbir şekilde canım yanmamıştı, en azından çok yakmamıştı.

Elijar ceme döndü, cem kendine geldi, ben gözlerimi kapattım bir kaç dakika sonra anca rol yapabilirdim bu durumda. Hendrik birşeyler söyledi, elijar cevap verdi, cem "huur çocuğu" dedi. Bir süre sonra bacaklarımın altından ve omuzumdan birisinin beni kavrayıp havaya kaldırdığını hissettim.

fakat birşey yapmadı, beni tutmaya devam etti. Bu şık giyinen herif arka tarafa döndü, cemin geldiğini gördüm "Uyandın demek?" dedi üzerime doğru çömeldi eliyle uzun saçım ile oynamaya başladı o filmerdeki sapıklar gibi. "Seninle uzun süredir görüşmüyoruz... Warwick." dedi, (warwick bana taktığı isim oluyor bu arada, ayrıca artık karar verdim geçmişte olan olayları pek anlatmayı planlamıyorum, warlow öldükten sonra onun yerine geçmeye çalıştığım için Cemin bana verdiği isim bu, warlowa en yakın isim ona göre. Hatta kişiliğim şu ingiliz asil ailesinde bulunun Warwicke benzediği için o ismi ayrıca verdiğinide bana söyledi. Ayrıca asıl çember adım değil bu.) "Warwick demek?" dedi o şık giyinen herif, ingilizce konuşuyordu, "Türkçe biliyorsan konuşsana pekekent!" diye bağırdım herife ama cem gülmeye başladı "Gerçekten türkçe bildiğini düşünüyormusun?" dedi kıkırdıyordu resmen, adamın yüzündeki ifade aynı elijar gibi düz ve soğuktu, buda dili bilmediği anldıbına geliyordu

"komik olan ne?" dedi şık giyinen "Birşey yok Hendrik" dedi, Hendrik hiç hoşnut değildi yüüznden birkaç saniyeliğine belli idi ama omuz silkip kounşmasına devam etti "Warlowun çemberi nerede?" dedi Hendrik denen bu adam "Bilmiyorum." dedim, cem ingilizce konuşmaya başladı "Warwick, bizi uğraştırma, buradan çıkamayacaksın." dedi sakin bir şekilde "istediğimizi ver..!" diye devam etti hafif hiddetli bir ton ile "Senin canını yakmak istemiyorum." dedi Hendrik "istediğimizi söyle"

yere beni mıhladığı an ilk öcne ne yapcağımı şaşıracak gibi oldum. Beklediğim bir hareket değildi, beni havaya fırlattığı bir an oldu aslında o an çıkarttığım ses içler acısı köpeğin kuyruğuna basıldığı zamanki ciaklama gibi bir sesti, hele yere düştüğüm zaman çıkardığım ses dahada acayip birşeydi.

"BIRAK BENi!" diye bğaırdım elijar a, elijar beni yere yapıştırmış hareket etmemi engelliyordu bildiğin sıkı sıkı beni yerde tutuyordu. "Bırak beni dıbına koyduğumun çocuğu!" diye birdaha bağırdım ama nafile beni dinlemiyor aksine ben hareketlendikçe o ayı gibi vücudunun ağırlığını kollarından birşekilde benim omuzlarıma batırıp yere dahada yapışmamı sağlıyordu

arkadan bir ayak sesi duydum, çok şık giyinen saçı başı düzgün bizim bu çemberlere benzemeyen bir tip çıktı ortaya "Sakin ol... " dedi adam gayet kendinden emin ve rahat birşekilde "yoksa küçük dostum canını fena yakıc-" sözünü ingilizce olarak bitiremeden elijar buna dönüp isveççe birşeyler söyledi, hırlar gibiydi herhalde ona -küçük dostum- dediği için kızmıştı, adam ona ingilizce karşılık verdi "büyük olman ve sana küçük demem büyük bir ironi elijar, keşke sahip olduğun beden kadar büyük bir aklın olsaydı." ded, yemin ediyorum elijar o an saf değiştirebilirdi

güzel hikayeye benziyo

Rezervasyon

48 ayrac

first one: am züt meme
second one : amaç ne birader
Third one : su fon mudur ne gibimdir onun bi capsini atsana

Duvara gözlerimi dikmiş, şimdiye kadar yaşadığım şeyleri düşünüyordum. Eğer bu işin içerisindeysem bunu artık kabul etmem gerekiyoru çünkü buradan çıkış yoktu. Daha doğrusu buradan çıkış vardı ama çıktıktan sonra büyük itiimal ile hayatta kalam olasılığım yoktu çünkü ALicianın anlattığı kadarıyla Warlow zaten benim kanıma susamış ve aten canımı istiyordu.

Ben tepki vermeyince Alicia yavaş yavaş liyle karnıma nazikçe vurmaya başladı, ritim tutar gibi. Bunu uzun bir süre boyunca yaptı fakat ben hala tepki vermemiştim, yaptığını farkındaydım ama onunla konuşmak nede yüzüne bakmak istemiyordum. Hiçibirşey anladığım gibi değildi özellikle insanlar.

Alicia yavaşça ayağa kalkıp kucağımın üzerine oturdu ve üzerime doğru yaslanıp kafasını omuzuma koydu. Eli kalbimin üzerinde kafasını göğüsüme dayamış öylece yatıyordu. Kız çok güzel kokuyordu ve büyük ihtimal başka bir yerde onu görmüş olsaydım büyük ihtimal aşık olurdum fakat şu an ki kişiliği ve yaptıklarından dolayı hiçte öyle birşey düşünmüyordum. "Olanları kabul etmek zorundasın." dedi sakince bir süre öyle yattıktan sonra. "Herkes aynı şeyleri yaşadı" ve sonuna ekledi "Warlow bile."

Sanki biryerden düşüyormuşum gibi bir his kapladı her tarafımı, sonra gördüklerimin hayal olduğunu, figürün ise Alicia olduğunu. Odada ikimizden başka kimsenin olmadığını fark ettim.

"Kendine gel!" diye bağırdı bana beni sarsarken "KENDiNE GEL!!"

Gözlerimi kırpıştırdım, tam olarak gerçek dünyaya dönememiştim. Gözlerimi kırpıştırıp duruyordum çünkü Alicia bir o figür oluyor birde kendisi oluyordu. Elleri ve tırnakları iskeletinkilere benziyor ve bir saniye sonra o yumuşak bakımlı ellere dönüşüyordu.

Ne olduğunu anlayamıyordum, anlam getirmeye çalışıyordum ve bu beni daha çok yoruyordu.

Alicia dibime kadar girdi, nefesini tenimde hissediyordum fakat hala yaklaşmasından irkilmiştim. Sesi çınlar gibi kafamın içerisinde yankılanıyordu "Sesime odaklan." dedi ve tekrarladı "Sesime odaklan... "