Herkese merhabalar. Sozlugu uzun bir zamandan beri takip ediyorum. Herkesin asagi yukari yasadigi olay var ve her birinin boyutu farkli. Bende sizlere yasadigim, yasadiktan sonra da hissizlestigim bir olayi anlatmak istiyorum. Simdiden soyleyeyim uzun olacak. Okumaktan gibilacak kisiler olursa cikmalarini istiyorum.

Hayatim boyunca hep on planda olan, bir o kadar da yalniz bir insanim. Okul hayatimda da, sosyal cevremde de hep boyleydi. Surekli birileriyle cikan birisi degilim. Bir gun arkadasim beni cafeye cagirdi ve yanina gittim. Gittigimde onun bir kiz arkadas tanidigi vardi ve masada oda oturuyordu. Kizdan gozlerimi alamiyordum. Hani gozlerinde bogulmak derler ya, ayni oyle olmustu. Gozlerimin icine oyle bakiyordu ki, sanki boguluyordum. Onunda bana karsi ilgi gosterdigini cok rahat bir sekilde anlayabiliyordum. Daha sonrasinda ailesi cagirdigi icin gitmek zorunda kaldi ve aklim onda kalmisti. Ayni gunun aksami onun baska bir kiz arkadasi (benimde tanidigim) grupca sinemaya gitme teklif etti. Grubun icinde o kizda vardi ve hic dusunmeden kabul ettim. Daha sonra grup kuruldu, konusmalar basladi vs derken bu kiz bana mesaj atti. Artik konusuyorduk ve ben onu istiyordum. Bir sure konustuktan ve birbirimizi daha iyi tanidiktan sonra sinemaya gittik ve ayni gun sevgili olduk. Konusma ve yanyana olma esnasinda bana kendini o kadar duzgun, o kadar efendi, o kadar namuslu birisi olarak gostermisti ki, tamam ya iste bu, bundan iyisi asla karsima cikmaz diyordum. Taa ki sevgili olmaya basladigimiz zamanlardan itibaren...

Devamini anlatmami istiyorsaniz soylemeniz yeterlidir sevgili panpalarim. Zevkle devam ederim.