1. 1.
    +8 -1
    günlüğü. Bir genç kızın uyuşturucu günlüğü..

    Yazacaklarım alıntıdır dostlar..
    Bilmeyenleriniz varsa , elbette vardır bi çok dostumuz kitap okumayı sevmiyor. 2009 yılında basılan bir kitap günlük tarzında yazılmış. Çok ahım şahım ilerlemesede tamamen odaklandığınız zaman alıp zütüren bir tarzı var şahsen bana göre , seveceğinizi umuyorum. internette baktım hiç bir yerde tamamı yok başlayıp daha başlangıçta bırakmışlar. Tamdıbını burada paylaşacağım. Başları biraz sıkabilir ama devamı merak ettiriyor..

    Keyifli okumalar.

    BiRiNCi GÜNLÜK
    16 Eylül

    Dün bütün dünyadaki , bütün galaksideki, bütün evrendeki en mutlu kişi olduğumu düşündüğümü hatırlıyorum. Bu sadecedün müydü, yoksa bir ışık yılı kadar öncemiydi? Çimenlerin hiç daha çimenimsi kokmadığını, gökyüzünün öylesine yüksek görünmediğini düşünmüştüm. Şimdi hepsi kafama geçti. Keşke evrenin karanlığında erisem ve yok olsam. Ah, neden, neden, neden bunu yapamıyorum ? Sharon, Debbie ve diğer çocukların yüzüne nasıl bakarım ? Nasıl ? Şimdiye kadar haberin bütün okula yayıldığından eminim; öyle olduğunu biliyorum! Dün bu günlüğü aldım, çünkü sonunda söyleyecek harika, muhteşem ve değerli bir şeyim olduğunu düşünüyordum; başka biriyle paylaşamayacağım kadar özel; bunu sadece kendimle yapabilirdim. Şimdi hayatımdaki diğer her şey gibi, bu da bir hiç haline geldi.
    Ben roger'ı kendim bildim bileli severken ve bütün hayatım boyunca onun beni fark etmesini beklemişken, onun bunu bna nasıl yapabildiğini gerçekten anlamıyorum. Dün beni dışarı davet ettiğinde, mutluluktan öleceğimi sandım. Gerçekten! Şimdi ise bütün dünya soğuk, gri, hissiz ve annem odamı temizlemem için başımın etini yiyor. Ben ölmek isterken, annem benden odamı temizlememi nasıl isteyebilir? Kendi ruhumla bile yalnız kalamaz mıyım?
    Günlük, yarına kadar beklemek zorundasın, yoksa tutumum ve çocukluğum konusunda yine bir ton laf işiteceğim.
    Görüşürüz.

    17 Eylül

    Okul tam bir kabustu. Koridorda bir köşeden döndüğüm her seferinde Roger ile karşılaşacağımdan korkuyordum ama onu görememekten daha da çok korkuyordum. Kendime şöyle söyleyip duruyordum:"Belki de bir terslik oldu ve bana açıklayacak." Öğle yemeğinde kızlara onun ortaya çıkmadığını söylemek zorunda kaldım. Umurumda değilmiş gibi yaptım ama ah, Günlük, gerçekten umurumda! Bu benim için o kadar önemli ki bütün benliğimin paramparça olduğunu hissediyorum. Bu kadar acınası, mahcup ve aşağılanmış bir haldeyken, nasıl derslerimde başarılı olabilir, konuşabilir, gülümseyebilir ve konsantre olabilirim ki ? Roger bunu bana nasıl yapabildi? Bu dünyada kimseyi isteyerek incitmedim. Ben onlara asla fiziksel veya duygusal zarar vermek isttemezken, insanlar bana bunu nasıl yapabiliyor ? Ailem bile bana aptal, kusurlu, yetersizmişim gibi davranıyor. Sanırım asla kimsenin beklentilerini karşılayamayacağım. Asla istediğim gibi biri olamayacağım.

    19 Eylül

    Babamın doğum günü. Pek bir şey olmadı.

    20 Eylül

    Benim doğum günüm. 15 Yaşımı doldurdum. O kadar.

    Kopyala yapıştır yapmıyorum dostlar , elle buraya geçiriyorum. Bu şekilde partlar atıcam hazır olduğu için uzun olucak partlar.
    Tümünü Göster
    ···
  2. 2.
    +3
    25 Eylül

    Sevgili günlük,
    Yaklaşık bir hafta yazamadım, çünkü ilginç bir şey olmadı. Aynı apta okulda, aynı aptal öğretmenler, aynı aptal dersleri vermeye devam ediyor. Her şeye karşı ilgimi kaybettiğimi hissediyorum. Başlangıçta, lisenin eğlenceli olacağını sanmıştım ama son derece saçma ve sıkıcı. Her şey sıkıcı. Belki büyüdüğüm ve hayat daha bıktırıcı bir hal aldığı içindir. Julie Brown bi parti verdi ama gitmedim. Üç çirkin, şişko, tembel kilo aldım ve giyebileceğim hiçbir şeyim yok. Hissetiğim kadar hödük görünmeye başladım.

    30 Eylül

    Harika haber, Günlük! Taşınıyoruz. Babam ________'de Siyasal Bilimler Dekanlığı görevine tayin edildi. Bu heyecan verici değil mi ? Belki de herşey , ben biraz daha küçükken olduğu gibi olur. Belki yine her yaz Avrupa'da derslerverir ve biz de önceden, olduğu gibi yine onunla gideriz. Ah, onlar ne eğlenceli günlerdi! Hemen bu gün diyete başlıyorum. Yeni evimize yerleşene kadar, tamamen farklı biri olacağım. Şişman göbeğimden beş kilo verene kadar, boğazımdan bir parça çikolata veya tek bir patates dahi geçmeyecek. Ayrıca, tamamen yeni bir gardırop oluşturacağım. Gerzek Roger kimin umurunda? Aramızda kalsın ama Günlük, hala umurumda. Sanırım onu bütün hayatım boyunca seveceğim ama biz gitmeden önce incelirsem, tenim tamamen kusursuz olursa, bir manken gibi giyinirsem, belki beni yine bir yerlere davet eder. Onu geri çevirmeli miyim, yoksa zayıf davranım onunla çıkmalı mıyım? Kararım ikincisi olacak. Ah,lütfen, günlük, güçlü ve kararlı olmama yardım et. Her sabah ve akşam egzersiz yapmama, cildimi temizlememe, doğru beslenmeme, iyimser, iyi huylu , neşeli ve olumlu olmama yardım et. Önemli biri veya en azından bazzen bir çocuğun çıkma teklif edeceği kadar çekici olmak istiyorum. Belki de yeni ben farklı biri olur.
    ···
  3. 3.
    +3
    10 Ekim

    Sevgili Günlük,
    Bir buçuk kilo verdim ve hepimiz taşınma konusunda hazırlanıyoruz. Evimiz satılığa çıktı; annem ve babam ______'de bir yer aramaya gitti. Burada Tim ve Alexandria ile kalıyorum ve inanmayacaksın ama beni hiç rahatsız etmiyorlar. Hepimiz taşınma konusunda heyecanlı olduğumuz için, onlara ne dersem yapıyorlar; ev işlerine ve yemeklere yardım ediyorlar. Sanırım babam yeni işine sömestr ortası başlayacak. Küçük bir çocuk gibi heyecanlı ve her şey eski günlerde olduğu gibi. Masanın etrafında oturuyoruz, gülüyoruz, fıkralar anlatıyoruz ve planlar yapıyoruz. Harika ! Tim ve Alex, bütün oyuncaklarını ve zımbırtılarını almak istiyorlar. Şahsen ben her şeyimin yeni olmasını isterim; elbette ki hayatımın bir parçası olan kitaplarımın dışında. Beşinci sınıftayken bana araba çarpmıştı ve çok uzun tek başıma kalmıştım; kitaplarım olmasaydı ölürdüm. Şimdi bile, kişiliğimin ne kadarının gerçek ve ne kadarının kitaplardan alınma oldugunu bilmiyorum. Yine de harika! Hayat son derece güzel, harika ve heyecanlı; bir sonraki dönemeçte ve sonraki tüm dönemeçlerde karşıma ne çıkacağını merak ederek sabırsızlanıyorum.

    16 Ekim

    Annem ve babam bugün geri döndüler. Yaşasın! Bir evimiz oldu! Annemin sevdiği gibi , eski büyük ispanyol tarzı evlerden. Taşınmak için sabırsızlanıyorum! Sabırsızlanıyorum! Çektikleri resimler üç-dört gün içinde tabedilecek. Sabırsızlanıyorum... Yoksa daha önce milyonkere söylemiş miydim ?

    17 Ekim

    Okul bie heyecanlı hale geldi. Cebir sınavımdan A aldım, diğer derslerim de A ve B olarak gidiyor. En kötüsü cebir. Sanırım ondan geçebillirsem , diğer her şeyden geçebilirim. Genellikle bir C almak bile benim için büyük şanstır ama bir şey iyi gittiğinde, görünüşe bakılırsa her şey iyi gidiyor. Annemle bile artık daha iyi anlaşıyoruz. Artık beni o kadar dürtüklemiyor. Hangimizin değiştiğine karar veremiyorum; gerçekten. Acaba biraz daha olmamı istediği gibi - nasıl istediğini bilmiyorum ama - olduğum için mi başımın eini yemiyor, yoksa daha az şey mi bekliyor ? işte asıl haber; Koridorda Roger'i gördüm. Hiç böyle etkilenmeyeceğim aklıma gelmezdi! Bana "merhaba" dedi ve konuşmak için duydu ama ben yanından geçip gittim. Bir daha asla beni aşağılayamayacak. intkamımı aldım!
    ···
  4. 4.
    +1
    Okuyan bir kaç insan evladı var mı acaba kendini belli edebilirlermi o arkadaşlar ? Duvara anlatıyormuşum gibi hissediyorum
    ···
  5. 5.
    +4
    22 Ekim

    Scott Lossee, beni bu cuma sinemaya davet etti. Beş kilo verip elli iki kiloya indim. Fena değil ama beş kilo daha vermek istiyorum. Annem o kadar inceolmak istemeyeceğimi söylüyor ama o ne anlar ? istiyorum! istiyorum! istiyorum! O kadar uzun zamandır kurabiye yemedim ki tadının nasıl oldugunu unuttum. Cuma gecesi belki biraz aşırıya kaçar ve birkaç kızarmış patates yerim. hmmm...

    26 Ekim

    Scott ile seyrettiğimiz film çok eğlenceliydi. Sonra yemeğe gittik ve altı tane harika, lezzetli , ağız sulandıran, baştan çıkarıcı, muhteşşem patates kızartması yedim. Ama Roger'in aksine , Scott hakkında çok fazla konuşmak istemiyorum. Sanırım Roger benim tek gerçek aşkımdı ama bittiğine memnunum. Düşünsene; daha lise birinci sınıftayım, on beş yaşımdayım ve hayatımın tek gerçek aşkı sona erdi bile. Bu aslında biraz trajkik görünüyor. Belki bir gün ikimiz de üniversiteye başladığımız da tekrar karşılaşırız. Umarım. Gerçekten umarım. Geçen yaz Marion Hill'in partisinde biri bir Playboy dergisi getirmişti; orada bir kız ilk kez bir erkekle yatışını anlatıyordu ve ben Roger'ı düşünmekten başka bir şey yapamıyordum. Başka hiçbir erkekle asla ama asla sevişmek istemiyorum... Roger'la bir araya gelmezsek, yemin ederim bakire öleceğim. Belki yaşım biraz daha ilerlediğinde farklı düşünürüm. Annem kızlar büyüdükçe, kan dolaşımımızda artan hormonların cinsel arzuyu arttırdığını söylüyor. Sanırım ben biraz yavaş gelişiyorum. Okuldaki kızlardan bazılarıyla ilgili çılgınca hikayeler duydum ama ben onlar gibi değilim , ben benim. Ayrıca, ciks çok tuhaf, rahatız ve korkunç bir şey gibi görünüyor.
    Spor salonunda bize modern dan öğreten öğretmenimizi düşünüyorum. Dansın vücutlarımızı güçlendireceğini ve çocuk taşımamızı kolaylaştıracağını söyleyip duruyor; her şekilde zarif, zarif, zarif olacağımızı tekrarlıyor. ciks yapmak veya hamile kalmak nasıl zarif bir şey olabilir ki ?
    Gitmem gerek. Görüşürüz.
    ···
  6. 6.
    +2
    10 Kasım

    Ah,Sevgili Günlük,
    Seni ihmal ettiğim için çok özür dilerim ama çok meşguldüm. Şükran günü ve arkasından da Noel yaklaşıyor. Geçen hafta evimizi yedi çocuklu Dulburrow çiftine sattık. Keşke daha küçük bir aileye satabilseydik. O altı erkek çocuğun kirli, yapış yapış parmaklarını duvarlara sürerek ve kirli ayaklarıyla annemin beyaz halısının üzerinde gezinerek güzel ön merdivenimizden inip çıktıklarını düşünmekten nefret ediyorum. Biliyor musun, böyle şeyleri düşündüğüm zaman aniden gitmek istemediğimi fark ediyorum! Korkuyorum! On beş yıldır bu odada yaşıyorum; tam 5,530 gündür.Bu odada güldüm, ağladım, inledim ve mırıldandım. insanları bu odada sevdim ve onlardan bu odada nefret ettim. Hayatımın büyük bir parçası oldu; benim de. Başka duvarların arasına girdiğimizde yine her şey aynı olacak mı? Başka düşünceler ve başka duygular mı olacak? Anne, baba, belki de bir hata yapıyoruz; belki de kendimizden çok fazla şeyi arkada bırakıyoruz! Sevgili değerli Günlük, seni gözyaşlarımla vaftiz ediyorum. Gitmemiz gerektiğini, bir gün annemin ve babamın evini terk etmek ve kendi evime gitmek zorunda kalacağımı bile biliyorum. Ama seni Daima yanımda zütüreceğim.

    30 Kasım

    Sevgili Günlük,
    Şükran günü'nde seninle konuşmadığım için özür dilerim. Çok güzeldi. Büyükannem ve büyükbabam buradaydı; iki gün kaldılar. Oturma odasında uzanıp eski günlerden konuştuk. Babam bile bu süre boyunca işe gitmedi. Büyükannem biz küçükken yaptığı şekerlemelerden yaptı ve babam bile biraz yedi. Hepimiz çok güldük. Alex'in saçına yapıştı. Büyükbabamın takma dişleri birbirine yapıştı. Hepimiz gülme krizi geçirdik. Onlardan çok uzağa taşınıyor olduğumuz için çok üzgünler; biz de öyle. Büyükbabam ve büyükannem arada br uğramadığı zaman, ev eve benzer mi ? Umarım babam gerçekten doğru şeyi yapıyordur.

    Okuyan arkadaşlar kendilerini belli ederlerse sevinirim. Bir kaç kişi bile okusa yeter ama sanırım oda yok. Kendinizi belli edin tekrar devam : )
    ···
  7. 7.
    +1
    Yarın devam edicem beyler rez tarzında bişeyler alabilirsiniz dinlemek isteyenler yarını beklesin şevklendirirseniz yarın iş dönüşü 7 gibi eve geliyorum o zaman başlarım seri seri ve uzun atacağım hayırlı akşamlar dilerim, işe giden varsa sabah için hayırlı isler *
    ···
  8. 8.
    +2
    Beyler yogun bir işte çalışıyorum, şimdiden devam etmek isterdim fakat telefona girmeye bile 5 dakıka vaktım oluyor. iş çıkışı 7 gibi evde olacağım o zaman yazmaya devam. Allaha emanetsiniz akşam üzeri görüşmek üzere
    ···
  9. 9.
    +1
    Eve geldim beyler , başlıyorum yazmaya okuyan dostlarım kendini belli ederse sevinirim
    ···
  10. 10.
    +3
    4 Aralık

    Sevgili günlük,
    Annem artık diyet yapmama izin vermiyor. Aramızda kalsınama bunun onu neden ilgilendirdiğini gerçekten anlayamıyorum. Son bir kaç haftadır soğuk algınlığım olduğu doğru ama nedeninin diyet olmadığını biliyorum. Annem nasıl bu kadar aptalca düşünebilir? Bu sabah kahvaltı olarak her zamanki gibi yarım greyfurt yiyordum, beni zorla oturtup koca bir dilim kepekli ekmek, bir yumurta ve bir parça salam yedirdi. 400 kalori almış olmalıyım; hatta belki beş altı veya yedi yüz! Neden kendi hayatımı yaşamama izin vermediğini anlayamıyorum. inek gibi görünmem hoşuna gitmiyor; başkaları da hoşlanmıyor ve benim de hoşuma gitmiyor. Acaba her yemekten sonra parmağımı oğazıma sokup kussam mı? Ah, ebeveynler gerçekten büyük sorun. Ama günlük, bu senin endişelenmek zorunda olmadığın bir konu; senin konun benim. Yine de kendini çok şanslı sayma, çünkü bende kelepir sayılmam.

    10 Aralık

    Seni ilk aldığımda, Günlük, her gün bir şeyler yazmaya karar vermiştim ama bazı günler yazmaya değecek bir şey olmuyor ve bazı günlerde de yapmak zorunda olmadığım bir şeyi yapamayacak kadar sıkkın, meşgul ya da sinirli oluyorum. Sanırım bir hayli kötü bir arkadaşım; sana karşı bile.Ama en iyi arkadaşlarım olan Debbie, Marrie ve Sharon'dan çok, kendimi sana yakın hissediyorum. Onlarla birlikteyken bile gerçekten kendim olamıyorum. Ortama uyum sağlamaya, doğru şeyleri söylemeye, doğru şeyleri yapmaya, doğru yerde olmaya, herkesin giydiği şeyleri giymeye çalışıyorum. Bazen hepimizin birbirimizin gölgesi gibi olmaya çalıştığımızı düşünüyorum; kendimiz hoşlanmasak bile aynı plakları ve aynı şeyleri alıyoruz. Çocuklar üretim bandından çıkmış robotlara benziyor ve ben robot olmak istemiyorum!
    ···
  11. 11.
    +1
    14 Aralık

    Anneme Noel hediyesi olarak harika bir inci broş aldım. Dokuz dolar elli sent vermek zorunda kaldım ama değdi. Özel olarak üretilmiş bir inci; yani gerçekve anneme benziyor. Yumuşak ve parıltılı ama içinde sağlam ve güvenilir. Umarım annem sever! Annemin onu sevmesini çok istiyorum; beni sevmesini de! Tim ve babam için ne alacağıma hala karar veremedim ama onlara hediye almak kolay. Babamın yeni büyük ofisindeki yeni büyük masasına koyması için güzel bir altın kalemlik gibi bir şey alabilirim; böylece ona baktığı her seferinde beni düşünür. Hatta dünyanın en büyük beyinleriyle önemli toplantılar yaparken bile ona bakabilir. Ama her zaman olduğu gibi, gerçekte istediğim şeylerin bir parçasını alacak kadar bile param yok.

    17 Aralık

    Lucy Martin, Noel partisi veriyor ve bir joleli salata zütürmem gerekiyor. Çok eğlenceliolacak gibi görünüyor.( En azından öyle olmasını umuyorum.) Kendime yeni bir yünlü elbise yaptım. Annem bana yardım etti ve gerçekten çok güzel oldu. Umarım bir gün onun kadar iyi dikiş dikebilirim. Aslında, umarım bir gün onun gibi olabilirim. Acaba o dabenim yaşımdayken erkeklerin ondan hoşlanmayacağındanve kızların sadece dönemlik arkadaş olmalarından endişeleniyor muydu ? Acaba erkekler bugün olduğu gibio zaman da cikse aşırı düşkünler miydi ? Biz kızlar flörtlerimizden konuştuğumuzda, bütün erkekler aynı gibi görünüyor. Arkadaşlarımın hiçbiri asla sonuna kadar gitmiyor ama sanırım okuldaki birçok kız bunu yapıyor. Keşke annemle bu tür konuları konuşabilseydim, çünkü çocukların çoğunun ne hakkında konuştuklarını bildiklerine inanmıyorum, en azından, bana anlattıklarına inanamıyorum.
    ···
  12. 12.
    +3
    22 Aralık

    Martin'in evindeki parti harikaydı. Dick Hill beni eve getirdi. Babasının arabasını almıştı; bütün şehir de dolaştık, ışıklara baktık ve Noel şarkıları söyledik. Sıkıcı gibi gelebilir ama değildi. Eve geldiğimizde bana iyi geceler öpücüğü verdiama hepsi o kadardı. Bu beni endişelendirdi; benden hoşlanıyor mu, saygı mı duyuyor, anlamadım. Sanırım ne olursa olsun bir türlü kendime güvenemiyorum. Bazen sürekli bir ilişkim olsun istiyorum; o zaman biriyle çıktığımı ve ihtiyacım olduğunda konuşabileceğim biri olduğunu bilirdim. Ama annem ve babam buna inanmıyorlar. Ayrıca, kimse benimle o kadar ilgilenmiyor. Bazen kimsenin olmayacağını düşünüyorum. Erkeklerden gerçekten çok hoşlanıyorum; hatta sanırım çok fazla hoşlanıyorum. Ama pek popüler değilim. Keşke popüler, güzel, zengin ve yetenekli olsaydım. Öyle biri olmak güzel olmaz mıydı?

    25 Aralık

    Noel geldi! Harika, muhteşem, mutlu, kutsal Noel. O kadar mutluyum ki kendimi tutamıyorum. Kitaplar, plaklar ve yeni bir etek aldım. Annem broşunu gerçekten beğendi. Gerçekten! Bayıldı! Onu elbisesine taktı ve bütün gün taşıdı. Ah, beğendiğine çok sevindim. Büyükannemve büyükbabam buradaydı; Arthur Amca, Jeannie Yenge ve çocukları da. Gerçekten harikaydı. Sanırım Noel yılının en güzel zaman. Herkes kendini sıcak ve güvende hissediyor.(Ben bile.) Keşke her zaman böyle olsa. Bugünün bitmesine çok üzüldüm. Sadece harika bir gün olduğu için değil, aynı zamanda bu güzel evdeki son Noel'imiz olduğu için. Hoşça kal Noel süsleriyle süslenmiş güzel ev.Seni seviyorum! Seni özleyeceğim!
    ···
  13. 13.
    +2
    Okuyan yokmu cidden *
    ···
    1. 1.
      +1
      Okuyoz pnp devam et
      ···
    2. 2.
      +1
      Ülkede kitap okuma oranının ne kadar yerlerde olduğu en basitinden şurdan anlaşılıyo ciksli hikaye olsaydı çoktan 70 şuku almıştı bile
      ···
      1. 1.
        0
        Dün yazamadım şimdi hızlı hızlı yazmaya başlıyorum , dünü telafi etmek için.
        ···
    3. 3.
      +1
      Öyle panpa , şu anda web sitem ile ilgileniyorum , senin için yazacağım işim bittiği zaman : )
      ···
    4. 4.
      0
      Adamsın sen
      ···
    5. diğerleri 2
  14. 14.
    +2
    Geldim beyler , devam ediyorum
    ···
    1. 1.
      +1
      Hadi bekliyoruz
      ···
    2. 2.
      +1
      Hadi pnp
      ···
  15. 15.
    +1
    Dün yazamadım beyler kusura bakmayın , acil bir işim çıktı çıkmak zorunda kaldım. Şimdi yazıyorum.
    ···
  16. 16.
    +1
    1 Ocak

    Dün gece Scott'ın evinde bir Yeni yıl partisine gittim çocuklar deli gibiydi. Erkeklerden bazıları gerçekten kaçırmıştı. Kendimi iyi hissetmediğimi söyleyerek eve erken geldim ama aslında iki gün sonra taşınacağımız için çok heyecanlıım. Önümüzdeki iki gece boyunca hiç uyumayacağımı biliyorum. Aynı anda yeni bir eve, yeni bir şehre, yeni bir eyalete taşınıyoruz, düşünsene! Annem ve babam fakültede birkaç kişi tanıyorlar ve en azından yeni evimizi gördüler. Ben sadece resimlerini gördüm ama hala büyük, soğuk, ürkütücübir yabancı gibi görünüyor. Umarım severiz ve bize uyar.
    Açıkçası , bunları senden başkasına söylemeye cesaret edemezdim, Günlük. Ama yeni bir şenitde başarılı olabileceğimden pek emin değilim. Herkesi tanıdığım bu şeirde daha yeni yeni bir şeyler olmaya başladı. Daha önce bu konuda düşünmek istememiştim ama yeni bir durumda gerçekten pek bir şey yapabileceğimi sanmıyorum. Ah, ulu Tanrım, kabullenilmemi, uyumsağlamamı, alışmamı sağla; aileme yük olmama ve çevrenden dışlanmama izin verme. Yine budala gibi sızlanıyorum ama ne taşınmak ne de sızlanmak konusunda değiştirebileceğim bir şey var. Al işte, yine ıslandın! Günlüklerin soğuk algınlığına yakalanmaması güzel bir şey !

    4 Ocak

    işte geldik! Saat biri on geçiyor; daha yeni yerleştik. Tim'le Alex kavga ediyor. Annem midesini üşüymüş veya heyecandan dolayı rahatsızlandı; onun kusabilmesi için babam yolda iki kez durmak zorunda kaldı. Bir şeyler ters gitti, ışıklar yanmadı ve sanırım babam bile gerisin geri eve dönmeye hazır. Annem hamalların her şeyi nereye koyacaklarını gösteren bir çizelge hazırlamıştı ama yine de herşeyi yanlış yerleştirdiler. Bu yüzden, sadece önümüze çıkan yataklara çarşaf serip yatacağız. El fenerimi yanıma aldığım için memnunum; en azından yazacak kadar görebiliyorum. Aramızda kalsın ama ev biraz tuhaf ve hayaletli gibi. Belki henüz perdeleri filan takmadığımız içindir. Belki yarın herşey daha güzel görünür. Ama bundan daha kötü görünmeyeceği kesin.
    ···
  17. 17.
    0
    6 Ocak

    iki gündür yazacak zaman bulamadığım için özür dilerim ama bir türlü duramadık. Hala perdeleri asmaya, kutuları boşaltmaya ve eyaları yerleştirmeye uğraşıyoruz. Ev güzel. Duvarlar kalın ahşaptan ve uzun salona inen iki merdiven var. Dün geceki hislerimden dolayı her odadan özür dilerim. Okul beni hala endişelendiriyor ve bugün gitmek zorundayım. Keşke Tim lisede olsaydı. Baş belası bir erkek kardeş bile, hiç kimsenin olmamasından iyidir; ama daha orta ikide. Daha şimdiden aynı sokakta oturan bir arkadaş buldu ve sanırım onun için mutlu olmam gerek ama değilim; kendim için üzülüyorum. Alexandria hala ilkokulda. Profesörlerden biri yakın oturuyor ve Alexandria'nin yaşında bir kızı var; bu yüzden, okuldan sonra onlara gidecek. Ne güzel; bir ev alıyorsun, arkadaşlar ve diğer herşey beraber geliyor. Bana gelince, her zamanki gibi, hiç! Sanırım benim hak ettiğim de bu. Acaba çocuklar eski okulumdaki gibi mi giyiniyor? Umarım herkesin bana bakıp alay edeceği kadar farklı olmam. Keşke bir arkadaşım olsaydı! Ama o parlak gülümsememi yüzüme yapıştırmam gerek, çünkü annem çağırıyor ve benim "seviyemi belirleyecek bir tavırla" cevap vermem gerek.
    Bir ,iki, üç , şehit geliyor!

    6 Ocak, Akşam

    Ah, günlük, günüm çok kötüydü! Okulum dünyanın en yalnız, en soğuk yeri. Bitmek bilmeyen gün boyunca tek bir kişi bile benimle konuşmadı. Öğle tatilinde revire kaçıp başımın ağrıdığını söyledim. Sonra, son dersime girmedim ve bunun yerine bir alışveriş merkezine gidip çikolatalı malt, duble porsiyon kızarmış patates ve dev bir sütlü çikolata aldım. Hayatımda uğrunda yaşamaya değer bir şey olmalıydı. Yediğim her seferinde, çocukça davrandığım için kendime kızıyorum. Üzerinde düşündüğüm zaman canım yansa bile, sanırım eski okuluma gelen her yeni kişiye bende aynı şekilde davrandım; ya onlara aldırmadım ya da merakla gözlerimi üzerlerine diktim. Sanırım bunu hak ettim. Ama ben hep acı çekiyorum ya! El tırnaklarım, ayak tırnaklarım, hatta saç diplerim bile acıyor.
    ···
  18. 18.
    0
    7 Ocak

    Dün geceki yemek son derece acı vericiydi. Alex yeni okuluna ve yeni arkadaşı Tricia'ya baıyılıyor. Tim komşunun çocuğuyla aynı otobüse binmiş. Dediğine göre , kızlar eski okulundakinden daha güzelmiş ve hepsi onunla ilgilenmiş; ama yeni bir çocuk geldiğinde hep öyledir. Annem komşuya çaya gitmişti; herkesin "sıcak, güzel ve sevimli" olduğunu söylüyor. (Aman ne güzel!) Tıpkı su ve zeytin yağı gibi, ben bir türlü uyum sağlayamıyorum. Kendi aileme bakarken bile , arada bir kendimi dışlanmış gibi hissediyorum. Böylesine dost canlısı, esnek ve girgin bir aileden gelirken, ben nasıl bu kadarkalas olabiliyorum ki? Büyükbabam politikayla uğraşırdı ve daima tercih edilen adaydı; büyükannem de ondan farklı değildi. Benim neyim var? Üretim hatası mıyım? Uyumsuz? Defolu?

    14 Ocak

    Bütün bir hafta geçti ve kimse bana merakla, düşmanca "burda ne işin var?"der gibi bakmaktan başka bir şey yapmadı. Kendimi kitaplarıma, derslerime, müziğime gömüp, umursamıyormuş gibi davranmaya çalıştım. Sanırım gerçekten umursamıyorum, ayrıca, umursamam neyi değiştirecek ki? iki kilo aldım ama bu da umrumda değil. Annemin benim için endişelendiğini biliyorum; çok sessizleştiğimi söylüyor ama konuşacak ne var ki? Onun "Bir şey hakkın da söyleyecek iyi bir şey bulamıyorsan, hiçbir şey söyleme." kuralına uyarak, ağzımı yemek dışında hiçbir şey için açıyorum ve yemek için de sık sık açıyorum.
    ···
  19. 19.
    0
    Hikaye bir 5-6 bölümden sonra güzelleşecek beyler okuyan inşallah çıkar : )
    ···
  20. 20.
    +1
    8 Şubat

    Buraya geldiğimizden beri yedi kilo aldım. Yüzüm berbar; saçlarım kırıklarla dolu ve o kadar yağlı ki düzgün bir görüntü verebilmek için her gece yıkamak zorunda kalıyorum. Babam hiçevde olmuyor ve annem de sürekli ensemde; "Mutlu ol, saçlarını düzelt, olumlu davran, gülümse, dostcanlısı ol, heyecanlı ol." Bana bir kez daha olumsuz ve çocukça davrandığımı söylerlerse kusacağım. Buraya gelmeden önce aldığım giysilerin hiçbirini giyemiyorrum ve Tim'in benden utandığını biliyorum. Arkadaşlarıyla birlikteyken beni görürse, bana aptal muamelesi yapıyor, aşağılıyor ve hipii saçımla alay ediyor. Bu şehirden, okuldan, ailemden ve kendimden bıktım.

    18 Mart

    Eh, nihayet okulda bir arkadaş buldum. O da benim kadar uyumsuz. Ama sanırım aynı hamurdan yaratılmışız. Bir geceGerta beni sinemaya zütürmek için uğradı ama annem ve babam ona çok kaba davrandı. Herkese karşı nazik olan annem, kasvetli görünüşlü arkadaşımla ilgili berbat bir yorum yapmaktan kendini alamadı. Kendi kasvetli görünüşlü kızına neden dikkatli bakmıyor, bilmiyorum. Yoksa bu, birkaç yıl içinde Rektör olacak harika Profesör'ün bakımlı, ince, çekici karısı için çok mu ağır? Bu lanet olasıca eve geldiğimizden beri nasıl yüzümü buruşturuyorsam, onlar da arkadaşıma baktıklarında yüzlerini öyle buruşturdular.
    ···