Ağzımda sigara, yüzümde sinirli bir ifade, ellerimde sabunla yıkamaya çalıştığım çoraplarla lavabonun üstündeki aynada garip garip tavırlar sergileyen aksime bakıyordum. Param suyunu çekmişti artık. Evden para istemekten başka çıkar yol bulamadığım anda çorabın diğer tekini sabunlamaya başladım.
Evi aramadan önce hep bir konuşulacaklar listesi hazırlarım. Pazarları ben ararım, çarşambaları babam. Pazarları soruları ben sorarım, çarşambaları ise babam sorar.Bu konuşmalarda soruları cevaplayan tarafta bulunmak çok kolaydır.O yüzden bu gün rahattım.
Çorapları yıkamam sona erdiğinde sigaranın külü de istemsiz olarak lavabonun seramiğine düştü ve dağıldı. Suyu tekrar açıp avucumla küllerin bulunduğu kısıma serpiştirdim. Arama zamanı yaklaşıyordu.
Beklediğim arama uzun bir süre gelmeyince elime bir kitap alıp tuvaletin yolunu tuttum. Cebimde telefon vardı. Tuvalette telefonla konuşmak beni çok rahatsız etmez ama babam sifon sesini duyarsa sinirlenir hatta Elinde kitapta var değil mi, iki işi bir arada huurlar yapar saygısız it oğlu it diyerek, ben daha para konusunu açmadan telefonu kapatabilirdi. Sonra bir özür konuşması hazırlayıp karşı aramayı gerçekleştirmek yine bana düşerdi.
Bunların hepsi ihtimal dahilinde ve tuvalette okuduğum kitabın kahramanın hiçlikle sınandığı vakitte iken gelen whatsapp mesajı ile kısa süreli bir şaşkınlık yaşadım. Kimden geldiğini görmek için kitabı dizlerime indirip telefonumu açıp ekranına baktım.
Az önce gerçekleşen kısa süreli şok yerini, ağzımı açık bırakacak derecede büyük şoka bıraktı. Mesajı gönderen babamdı. Canım oğlum nasılsın ve gülücük. Profilindeki fotoğrafında yirmi yıllık kareli garip ceketi, numaralı gözlükleri vardı. Durumunda ise çocuk beladır yazıyordu.Bu durumun attığı mesajla arasındaki tezatı düşündüm bir müddet. Sonra hemen toparlanıp iyim baba sen nasılsın. Hemen iyiyim diye cevap geldi. Hayırdır bu whatsapp olayı nedir dedim. Artık gerçekleri su yüzüne çıkarmanın vakti gelmişti. Açık sözlü olacağım. Senle konuşmak beni yoruyor yani nasılsın, iyi misinden ayrı konuşacak şey bulamıyorum.Bu durumda, konuşmada büyük sessizliklere mahal veriyor. Sende bu sessizliklerden faydalanıp sürekli para istiyorsun.Her konuşmadan evvel para göndermeyeceğim diye kendi kendime yeminler etsem bile olmuyor.Her konuşmanın sonunda kendimi bankamatiğe giderken buluyorum.O yüzden bu çözümü buldum. Mesajı geldi, yarım saatimi yazıyor yazısını ne yazıyor diye düşünerek harcadıktan sonra. Haklısın dedim. Bana para lazım baba dedim.Bu kez kararlıyım oğlum para yok dedi. Bütçeni hesaplamayı öğren çocuk değilsin dedi. Baba yazıp somurtan bir ifade ekledim. Sesini duymadan seni red etmek kolaymış canım oğlum dedi. Tekrar para dedim. Olamaz dedi. Bende yakaran bir yazı yazmaya başladım. Daha yazının ortalarında iken oğlum seni engelliyorum. Para istiyorsan git çalış. Mesajı geldi.Ben pek ciddiye almadan mesajımı bitirip gönder butonuna dokunduğum an tek tik işaretini, yani mesajımın gönderilmediğini gördüm. Ciddiymiş.
Bu olayı düşünerek tuvalette kitabı yarıladım.Şimdi ben bir konuşma hazırlayıp sürpriz çarşamba gecesi aramasını gerçekleştirecek ve son kozumu oynayacağım.