-
1.
+32 -2Kanserdi. Ölümden çok korkuyordu. Hastanede saçları dökülmüş ama yine de yakışıklı görünüyordu kardeşim benim. O 7 yaşındaydı. Ne zaman babamın taklidini yapsam gülerdi. Güldüğünde gözlerindeki yeşil parlardı. O kadar güzel bir çocuktu ki. iyi de bir kardeşti. Ölümün ona yaklaştığını her hissettiğinde "Abi çok korkuyorum. " derdi. Ben de ona sarılır birşey olmadığını söylerdim. Ama artık söyleyemeyecekim.
Edit: Devam edeceğim okuyanlar belli olsun da.
Edit2: Eklemeyi unutmuşum gerçek değil hikaye yazıyorum kusura bakmayın.
-
2.
0Herkes cepheye
-
3.
+1Geçmiş olsun panpa
-
4.
0ilk kez yer kapıyorum farklı bi hikayeye benziyo
-
5.
0Rezerved
-
6.
0gozumden yas geldi kardesim ağlattin :/
-
7.
0dram var okunur
-
8.
0içimiz parçalanarak okuyacaz ama yine de rez
-
9.
0Umarım prim değildir geçmiş olsun.
-
10.
0Yazma lan icim burkuldu
-
11.
+7Artık söyleyemeyecektim. Çünkü amerikaya tedaviye gitmişti. Ne olacağını hiç bilmiyordum. Onu hiç göremeyedebilirdim. Ama ameliyat iyi geçer falan diyorlardı. Ben ise o sözlere güveniyordum.
-
12.
+5Daha sonra ameliyattan çıktı. Sonuç pozitif yöndeydi. Sadece gözlerini açmasını bekliyorduk. Babam bütün parasını bitirmişti. Amerikada tedavi için. Gözlerini açtı ve ilk söyledi sözcük "Abi." olmuştu. Yanına koştum ama içeri almadılar beni.
-
13.
+5Günler günleri, aylar ayları kovaladı. Artık hastaneden çıkabilirdi. Sağlıklıydı ve iyiydi. Uzun süredir yürümediği için ayakları tutmuyordu. Geçiciydi. Zaten haftalar sonra top oynamaya da başladı. Babam da bir iş buldu. Asgari ücret ama idare ederdik. Zaten ben de hem çalışıp hem okuyordum. Bir kız vardı. Adı Selvin. Dudakları hep kiraz kırmızısıydı.
-
14.
+6Ben işte o kızı seviyordum. Ama o kız bana bakmazdı. Çünkü çok fazla vakit ayıramazdım kıza. Üniversitede sınıf 1. liğim olsa da gerçek hayatta sonunculuğum vardı. Hedefim beyin cerrahı olmaktı. Taşlara basa basa yürümüştüm bu yolda.
-
15.
+5Kardeşim de okula başlamıştı. Okula onu ben zütürüp getiriyordum. işten çıkar çıkmaz kardeşimi eve zütürürdüm. Ama bir gün iş uzadı ve yanına gidemedim. Bir araba kazası haberi aldım o civarlarda. Hemen işi bırakıp koştum.
-
16.
0Rezervasyon
-
17.
+5Koştum ve vardığımda bir kadın yatıyordu. Selvi'ydi o kadın. Başından akan kanları görüyordum . O an yere çöktüm. Kardeşim orada ağlıyordu. "Selvi abla" diye. O ağlayışlarını unutmayacaktım.
-
18.
0Rez aqa
-
19.
+1taku çıktı tmm kes başı iyiydi sadece
-
20.
+5Selvi hastaneye kaldırıldı ve bütün suç benimdi. Benim hatamdı. Eğer işten geç çıkmasaydım bunlar başıma gelmezdi. Daha sonra anne babası geldi. ikisinin de gözleri yaşlıydı. Bir doktor çıktı amelyathaneden. Dediği şey şuydu. "Malesef kızınızı kaybettik."