bir kaybedenin başarı hikayesi part 2

reservd

neyse davam ediyorum.

@16 ulan nolan filmimi direk atraksiyonla başlıyayım yaşadıklarımı anlatıyorum :D

neyse hoşgeldin panpa geri kalan 700 kişiyi de bul getir.

sözlüğe sadece hikaye okumak için giriyordum senle bıraktım senle başlıcam yine panpa.

twiter'da niye söylemedin bin kurusu o kadar fanın var.

ilk hikayede geçmişe gitti geleceğe döndü günümüzü anlattı bir ilki yaptın hakkını aldın bu da güzel ama bi durağan başlamışsın nedense neyse moda girersin panpa burdayız.

oha efsane geri dönmüş okunur ki bu...

önlerden rezerve yapalım hemen.

beyler o an ne hissettiğimi pek anlatamam ha illa anlat derseniz.
hani küçükken aileniz yeni bigiblet alır çok sevinirsiniz ama eski bigibleti kuzene verirken yine bir derece burulursunuz ya öyle bir şeydi.

bir yanım mutluydu bir yanım depresif
bir yanım esrayla yine yeniden mutlu olacağız diyordu
bir yanım ise asla eskisi gibi olmaz diyordu.

bilemiyorum hayat zor insanlar daha zor aşk ise en zoru.

+alo argus nerdesin
-bu da sorumu alan
+büyükada'dasın.
-aynen yeni geçtim.

tamam geliyorum
noldu sesin güzel geliyor
esrayla barıştık daha doğrusu ingiltereye gitmeyecek
bu iyi haber genç adam bekliyorum dedi.

ve adalar vapuruna binip argus'un yanına geçtim.

olgun amca aradı kısa bir görüşme sonrası esra kapattı.

+noldu güzelim
-eve gitmem lazım babama ingiltereyi iptal ettiğimi söylemem lazım ama nasıl ?
+bence dürüst ol bitanem

sıkıca bir sarıldım sonra argus'u aradım şu benden çok sevdiğiniz argus libertus.

reserved

neyse devam ediyorum.

biliyorsunuz her parta uygun müzik paylaşırdım birazdan onlara da devam edeceğim müzikleri seçiyorum.

bi sigara içyorum devam edicem eski tayfa duysa burası yıkılırdı neysesüpriz olsun binlere.

okuyan varsa ses etsin yoksa da zaten yıkacaklar burayı :D

nolucak bizim halimiz alan. bundan sonra eskisi gibi olur mu ? yine o duyguları hissedebilir miyiz ?
tamam ben gidiyordum bir anlık duygusallıkla hislerimiz alevlendi kaybetme korkusuyla sarıldın ve bırakmadın ve ben...

diğer cümleye geçişini beklemeden baş parmağımla dudaklarını kapatıp gözlerine bakıp hafif tebessüm ederek şş dedim

anı bozma hiç iyi değilim ben esra yaşayan bir ölü gibiyim nefes alıyorum yemek yiyorum yürüyorum hepsi bu bu anı bozma hiç olmadığı kadar şevkatine ihtiyacım var evet beni terk ettin başka birine gittin sonra döndün ben istemedim evet yanlışlarımız oldu ama temiz bir sayfa açmalıyız sana ihtiyacım var dedim.

biliyorum dedi o sırada telefonu çaldı babası olgun amca aradı.

yürümeye koyulduk rıhtımdan sahil kenarından moda kayalıklara kadar yürüdük.

-neden gitme dedin alan
+bilmiyorum sadece gitmeni istemedim
-kaç aydır bir hayli uzak davranıyordun neredeyse unutmuştun beni dedi. (hafif tebessüm ve biraz önce dolmuş gözleri gülerek)

bilmiyorum esra öyle sanmıştım meğer sadece garanti olduğunu bilmem yüzündenmiş.
o arada simitçi geçiyordu önümüzden.

+simit alayım esra ?
-olur peki

kadıköy'ün o kasvetli havası sanki tekrar bir araya gelmemizle bir nebze olsun kırılmış depresf ama bir yandan huzurlu bir ufuk çizgisi vardı gökyüzünde.

(bkz: devam ediyorum)

esra ingiltereye gitmemişti kalmıştı yanımda uzunca bir sarılmadan sonra yaşadığım mutluluğu tahmin bile edemezsiniz.

peki neden ?

beni zamanında terk etmiş hayatımın aşkısın deyip başkasına gitmiş biri niye hala bu denli özeldi benim için.
basit aşk şarkılarında onu hatırlayıp düşük bütçeli aşk filmlerinde onu bulmak pek de zor olmuyordu benim gibi takıntılı bir aşık için.

onu unuttuğumu sandığım anlar mevcuttu lakin bu sadece yanılsamaydı.

hani panpalar bir kaç kız beğenince zütümüz kalkar ve bu dünya'yı bile yönetebilirim havalarına gireriz ya ha işte tam onun gibi bir histi onu unuttuğumu sandığım zamanlar

esrayla derin bir sarılma ardından kadıköy'de uzunca bir yürüyüşe çıktık ve şu cümleler döküldü dudaklarımızdan :

neyse başlıyorum daha doğrusu devam ediyorum.

@2 de haklı tabi

(bkz: bir kaybedenin başarı hikayesidir gelin)

burda azizim.

önemli not: ben hikayeyi yazdıktan sonra hesabı arkadaşım kullandı ne kadar saçmaladı bilmiyorum çok sıçıp sıvadıysa affola.

ilk hikaye nerde

yer yer gülüp yer yer heyecanlanıp yer yer şaşıracağınızdır bu...

öncelikle part 2 nedir ? final videosundan sonra yaşadıklarımı anlatıyorum.

ilk hikayeyi okuyanlar bilir çok sevildi benimsendi saolsun panpalar.

sadece inci'de değil ekşi'de uludağ'da hikayenin başlıkları açılıp diğer yazarlar da uzunca fikirlerini beyan edip ortak oldular hikayeme onlara da bir inci'ci olarak selam gönderiyorum inciyadan.

ilk hikaye'nin final videosu buydu.

https://www.youtube.com/watch?v=jvaDMTn5cnI

(bkz: 700) küsür okur tarafından izlenmiş olması ayrı bir güzellik.

esrayla mutlu olduğumu ingiltereye hiç gitmediğini anlatmıştım videoda bir ters köşeyle evet gitmedi lakin mutlu olduğum işlerin yolunda gittiği kısmı külliyen yalandı.
ben sadece ben ve benim gibi kaybedenlere bir umut ışığı olmak istedim.

lakin zaman geçtikçe bunun gerekli olmadığını gerçeği anlatmam gerektiğine karar verdim.

part 2 de yukarıdaki videodan sonrasını anlatıyorum.