bir orospuya aşık oldum beyler

reserved

@2 biraz acıma duygusu olsun amk , bukadarda gibilmez

babasının oğlu nolcak

off amaneke rizörve

allahını seversen anlatma ya

şaka maka @2 sokup çıkartmış

reserved.

normal panpa anan da sevecen

ne güzel işte panpa para vermeden gibersin

@2 gibmek için 1 gün düşünmüş amk

hikayeye aralıklarla devam ediyorum...

telefon çaldı, açtı. "alo" dedi. evet onun sesiydi gerçekten. hatırlamıştım. biraz bekledim. "alo" dedim. "merhaba" dedi. "naber, beni hatırladın mı?" dedim. anlamadı. biraz bekledi. "hı?" dedi. bişey demedim. biraz daha bekledi. "privet" dedi. anlaşamıyorduk. beni tanımış mıydı? bilmiyordum. ama sesini duyduğum için mutluydum. heyecanlandım. telefonu başkasına verdi. başkası "merhaba" dedi. onu da tanımıştım. diğer kızdı. türkçeyi daha iyi bilendi. "ben ... 'yı aramıştım." dedim. "sen kimsiniz?" dedi. tekrar onun adını söyledim. telefonu yeniden o aldı. ikimiz de birbirimizi dinliyorduk. ne o konuşabiliyordu ne de ben. durdu durdu ve tekrar "halo" dedi. konuşamayacaktık, mesajlaşmanın daha mantıklı olduğu aklıma geldi. kapattım, telefondan rusça çeviriyi açtım. "merhaba ben ... , hatirladin mi? nasılsın?" yazdım, çevirdim ve gönderdim... 2 dakika sonra cevap geldi...

gelen mesajda "sen yaziysin ??? bana geliot bu sadec bu geliot baska gelmyor ???" yazıyordu. tekrar, tekrar okudum. anladım. telefonumdan ona rus alfabesi ile mesaj attığım için bozuk gitmişti. attığım mesaj "???" şeklinde gidiyordu. tükrce yazabiliyordu demek ki biraz. bu sefer aynı cümleyi türkçe yazdım. gönderdim... çok geçmeden yine cevap geldi. "merhaba nasalsin, nepyosin?" yazıyordu, cevapladım "iyiyim, seni ozledim sen ne yapiyorsun?" yazdim. gerçekten hatırlamış mıydı? yoksa herkese attığı mesajları bana da mı atıyordu? bilmiyordum... cevap geldi.

seri panpaa

bekliyoruz panpa

Hay senin dosune

anlatmaya devam ediyorum

hızlı yaz orusbu cocuguu

heyecanlandım, mesajı açtım. "askim seni cok cok ozlodim nolur cabuk gel ne zaman gliyisin istambul?" yazıyordu. bir yandan heyecan, diğer yandan sebepsiz bir gülümseme ve mutluluk. diğer yandan ise endişe. beni hemen tanıyamazdı? gerçekten tanımış mıydı? yoksa herkese attığı mesajı bana da mı atıyordu? cevabını asla bilemeyeciğim için kendimi iyiye alıştırıp ona göre cevap yazıyordum. "ben de seni çok özledim. yakında tekrar geleceğim." yazdım. cidden sırf onun için tekrar gider miydim? gidecek miydim? bilmiyordum. ama en azından kopmamak için böyle yazma gereği duymuştum... çok geçmeden yine cevap geldi. "tamam, seni cok cok ozlodim cnim cabuk gel" yaziyordu. "geleceğim, bekle" yazdım. ardından ":-)" şeklinde mesaj geldi. ve 1 dakika sonrasında ise gelen mesaj "ben kotu" dü. onun için durduk yerde endişeleniyordum. "ne oldu?" yazdım, cevap geldi. "sen yanimda yoksun ben kotu" yazıyordu. kendimi yavaş yavaş buna inandırıyordum. tekrar "geleceğim." yazdım, gönderdim... cevap geldi. bu sefer rusçaydı. tek kelimeydi. çeviriye yazdım, sonuç alamadım. anlamadım. ne demek istemişti acaba. "ne?" yazdım. 1 dakika sonra o aradı...

açtım, alo dedim. duraksadı, biraz bekledi ve "bu tamam." dedi. rusça tamam yazmıştı. durdum, "tamam" dedim. biraz bekledi tekrar "tamam" dedi. 2. kez tamam derken suratında nası bi ifade vardı adım gibi emindim. aynı ses tonuyla "tamam" kelimesini defalarca yatakta da söylemişti çünkü.. yüzünde yine o gülümseme vardı, ses tonundan anladım, emindim. tekrar "tamam, görüşürüz" dedim. yine "tamam" dedi. kapattım. o gece yattım yine onu düşündüm. saate baktım, gece 1'e geliyordu. kafama sokmak istemediğim düşünceler zorla da olsa saati gördükçe kafama giriyordu. o, oraya gezmeye gitmemişti. para kazanmaya gitmişti. belki kendisi için, belki ailesi için ama o işi severek yapmıyordu. yaşı çok küçüktü. bu iş ona göre değildi, adaletsizlikti. saate tekrar baktım. "bu saatte napıyordur?" sorusunu ne kadar zor olsada kendime sordum. cevap belliydi... o oraya para kazanmak için gitti. şu an evinde, yatağında yatmadığına emindim.. belki klüpte kendisinyle anlaşacak birilerini bekliyordu, belki de başka birinin koynundaydı...