-
26.
0ölemeyeceğini bilerek yaşamak acı veriyormuş insana.
ölmek olmasa yaşamak neye yarar ki?
sandalyemi geri verin.
bana, beni geri verin. -
27.
0neden böyle oldu?
her şey iyi giderken neden böyle oldu? yalnızlığım ve ben çok mutluyduk. onu neden aldınız elimden?
yalnızlığım olmadan ben bir hiçim.
sahi?.. tel zımbayla ölebilir mi insan? ataşla asabilir miyim kendimi? -
28.
0fakat...
fakat bu odada ölemem. yalnızlığımın içinde boğularak ölemem.
bu odaya ihanet edemem. beni hiçbir zaman yarı yolda bırakmayan duvarlarıma, perdelerime ihanet edemem.
benliğime ihanet edemem. -
29.
0ne yapacağımı bilmez haldeyim.
persona arıyorum persona. duruma uygun bir kişiliğim yok.
başıma ilk kez geliyor işte allah kahretsin. sensizliğe alışmıştım fakat, o da gitti elimden.
uyku... tek çıkış yolum uyumak. fakat öylesine değil, ölesiye uyumak.
evet. ölmek gerekiyormuş bazen. -
30.
0evet yok artık paslı sandalyem.
üstüne yerleştirdiğim sensizliğim de yok. dost edindiğim sensizliğim. dertleştiğim, koynuna yatıp ağladığım sensizliğim, paslı sandalyemle birlikte aktı gitti ellerimden. -
31.
0anlat panpa.
-
32.
0adam ortalıgın dıbına koyuyor.
-
33.
0pencere ise hiç kapanmıyor. açık değil çünkü.
-
34.
+1 -1---
bi çay alıp geliyorum.
--- -
35.
0reserved
-
36.
0sizce çıkmalı mıyım odamdan? kapısı olmayan, penceresini hiç açmadığım odamdan?
ya bilmiyorsam yürümeyi? sahi, yürürken hangi kolu sallıyorduk?
bir insana ne diyorduk ilk önce? ya kimse görmezse beni? -
37.
0yolla panpa
-
38.
+1 -1uzun bir zaman geçiyor son uyanışımdan sonra. kendimi izlemeyeli çok olmuş. bir aynaya bakmayalı...
-
39.
-1odanın değişik yerlerine dağılmış gereksiz kağıtlar. karalamalarım ve saçmalamalarım can bulmuş suretinde.
-
40.
-1rahatsız bir sandalye. patlamış bir yerinden. terli bir pamuk atmış kendini dışarıya. düşüncelerimin özü bu pamuğun üstünde.
- 41.
-
42.
-1masum masum bakan kitaplar tırmanmışlar masama. eskimiş hepsi, tıpkı yaşanmışlıklarım gibi.
-
43.
-1bir resim asılı kirli duvarda. ulaşamadığım hayallerin vücut bulduğu renkler üstünde.
-
44.
-1rutubetli duvarlar ciğerimden kopan çığlıkları emiyor. sıvaları akmış, absürt hayallerim gibi.
-
45.
-1yine o odadayım. küçük, fakat içi benliğimle dolup taşan.