borcumu ödemek için kum torbalığı yaptım

devam et amk

devam ediyorum beyler. madem 5 6 adam yaz dedi.pm atan yazarların isimlerine bakıp online değillerse toplu bir şekilde yollarım.

daha sonra adamın mecali kalmadı.bi saat bile olmamıştı. gerçi saatime bakmamıştım ilk yumruğu attığında. tahmin ediyordum böyle olacağını.

hayatına bi cum face de ben yapıyım demedim amk. neyse adam otlara çömüp sigara yaktı. kendimi huur gibi hissettim amk. vucudum huur gibiydi gerçi. huurlar da ben de insanlara iyi hissettiriyordum.

huurlardan tek farkım şiddetti.ben maruz kaldığım her şiddette insanların kurtuluş yolu bulamadıklarını görüyordum.

ben kısa süreli bi çıkış yoluydum. dövüp rahatlıyorlardı ilk entryleri giren arkadaşların dediği gibi mazlumdum bildiğin.ama mazlumun patronunun mazlumdan daha beter bir halde olduğunu bir ben biliyordum.

neyse sinir ve ruh hastalıklarına doğru yürümeye halim kalmamıştı.o halde parayı bozdurayım da taksici muallaklik yapmasın diye girdim bi tekele. içerdeki elemanlar cins cins baktılar.

ne var lan dayak yedik amk...

bozdurdum parayı selpak aldım.her yanım çizik olmuş amk. kolum harita gibi.

sinir ve ruh hastalıklarına devam ettim. oraya da çeşitli ilanlar astım.

" sen deli değil misin ? deliler ben deli değilim der diyorsan beni ara. canlı kum torbası."

"kafayı böyle tabldota benzeyen gri bir binada yemek yerine turkuaz renkli şirket departmanlarında yiyemediğin için pişman mısın ? beni ara."

"kantinden alışveriş edebilmek için uslu bir çocuk olman mı gerekiyor kır saçlı bin. beni ara."

"pgibolojin bir suç aleti olarak mı görüldü ? bir katilden daha az mı itibar görüyorsun ? güldüğün zaman herkes korkuyor mu ? beni ara."

evet beyler devam ediyorum. yarım saat içinde hepsini yazacağım. okuyanlar belirtsinler yeter.

aradan 2 gün geçti. kimse aramadı sormadı.o arada o 250 liranın da dıbına koymuş bulundum. pantolonuydu deri ceketiydi... bünyem alaaddinin sihirli lambası gibiydi. dayak yedikçe yumruklarla çarpıştıkça hem özgüvenim artıyor hem tanrıtanımaz bir tanrı oluyor ve hem de paranın dıbına koyuyordum.

bir kaç yeri gezdim. hastanelere ilanlar bıraktım."ölmek bir çözüm gibi görünüyorsa beni ara. canlı kum torbası"

"makinaya bağlı mı yaşıyor ? beyin ölümü gerçekleşti mi ? mucizelere mi inanıyorsun ? beni ara. canlı kum torbası"

"refakatçi rolüne kendini çok mu kaptırdın ? o kadın kalktığında hala seni dayanacak bir duvar ağlayacak bir omuz olarak görecek ve hiç senin olmayacak mı ? o zaman beni ara bahtsız bin. canlı kum torbası."

yaratıcılık : 20.

Güzel gidiyo bin Dewam upupupup

hastane bahçesinden çıkmış sinir ve ruh hastalıkları hastanesine doğru yürümeye karar vermişken telefonum çaldı.kim bilir hangi öfke krizi... sesinden yaşlı olduğunu anladım.ya da her gün 5 paket maltepe içiyordu adam.her neyse

adam fazla konuşmadı. nedir kardeşim bu saçmalık gibisinden bir şeyler dedi. hafif kafa açtı. insanlarla alay etmekten utanmıyor musun dedi.

ben de kendisinin ne kadar utanç verici bir durumda olduğunu sordum. anlamadı.anlayamazdı da zaten. baba olmanın getirdiği sorumlulukları taşımak zorundaydı.o herşeye rağmen oğlunu seven bir babaydı. oğlu down sendromlu bir çocuk olsa da.

yalan olmasın 15 dakika konuştum adamla. adamın ömrü oğluna nasıl zarar vermeden seveceğini düşünmekle geçmiş. anlayabiliyorum.zor bir durum.

çaresizlik insanı vahşi kılan en gerçek materyallerden biridir. çaresi kalmayan vahşi hayvanlar bile ölüme dişlerini göstererek giderler.

adamın bunaldığı belliydi. özel olduğu için diyaloglara pek girmeyeyim.ama genelde oğlundan bahsetti.

ben de yaptığım işten bahsettim. dedim ki

eğer karına ve çocuğuna üzüntünü sinirini nefretini sevgini belli etmemeye çalışıyorsan ve başaramıyorsan bul beni. karına " neden " diyemiyorsun di mi ? ama her gün allaha " neden ben " diyerek yalvarıyorsun küfür ediyorsun.ama yine de allahtan başka güvenebileceğin kimsen yok.

ama öfkeni yatıştıracak biri var.o da benim.

adamı ikna ettim. acısı zerre gibimde değildi. para bulup insanlara olan bağlılığımı ve mecburiyetimi yıkmak zorundaydım. kimseye üç kuruş için eyvallah etmemenin en büyük erdem olduğunu öğrendim.

erdemler bize fayda sağlamazsa sadece hipotez olarak kalırlar.

adam ölüden farksızdı. sararmış bıyıkları çökmüş göz torbaları. içim geçti dıbına koyim. içim sızladı.ama para da lazım. hastane bahçesinin en ıssız taraflarından birine gittik. ağızlarımızı bantladık.

ben her darbe yediğim zaman haliyle doğal seleksiyon olarak bir ses çıkartıyorum.ama adamın haykırışını ağlayışını " ne yaptım ulan ben " " o sabinin suçu günahı ne " deyişlerini daha önceden tahmin ettim.15 dakikalık telefon konuşmasından sonra bızırını bantla desem yine bantlardı.

eee amk seri ol

neyse dağıtmayayım konuyu çocuklarla taksim bakırköy dolmuşlarının önünde buluştuk.yer mekan belirlemedik. taksim yeterince kalabalık ve karanlıktı. girdik bi kuytuya açtım kollarımı en geniş olduğu alan kadar. gelin lan dıbına koyduklarım dedim. gelin cüssesini gibtiklerim. hiç bi zaman sizi küçümseyen badigard gibi stereoide bandırılmış kaslarınız olmayacak.

huur çocuğusunuz benim gözümde.ben yaralarımı bir pekekentin yüzüğü gibi taşıyorum. yaralarımı sevgilim parlatıyor. sizin yumruklarınızı soymak için kaburgalarımı sıklaştırıyorum gelin lan.

saçma sapan bi dayak yedim. çocuklar hafif alkolun kafa açmasıyla birlikte birisi kollarımı tutup diğerinin rahat dövmesini sağlamaya çalışıyordu. halbuki zerre kolum oynamıyordu. güzel bi bira göbeğim var. onlar tekmeledikçe bira göbeğim süzülüyordu.

velhasıl kelam ilk işim rahattı. çocuklar öfkelerini daha doğrusu öfke sandıkları aciziyetlerini boşaltmayı bilmiyorlardı.

anlat lan ee

okuyanlar yazsın lan. sırf sizin için duruyorum şu sözlükte. yoksa kalkıp yatıcam amk iki gündür uykusuzum.

elemanlar herhalde hiç bir mekana girememişler. belli zaten amcık amcık dolaşıyorlar. kafalarını açmış oldum hiç değilse. ciddi olduğumu anladıklarında nasıl bir cesaret geldiyse muallaklere " tamam lan " dediler.kim bilir hangi badigarda sinir oldular hangi hatun onlara tak gibi hissettirdi hangi ciks bin küçümseyerek güldü bu muallaklere.

neyse ilk olayımda iki kişi birden girişecekti bana.250 lira ya anlaştık. kolay mı lan.siz hiç iç organlarınızın kan topladığını hissettiniz mi ? ben hissettim.

ama şunu da söyleyeyim insanların çoğu yumruk atmayı bile bilmiyor. adam gibi iki üç kere dayak yemişimdir. boşa gidiyor vurdukları sinirlerini alamadıkça daha da hırslanıp saldırıyorlar. hoşuma gidiyor. çünkü ben dayak yedikçe onlar ağlıyor.ben havladıkça onlar kendilerini ısırıyorlar.

adam öylesine yıkılmış ki yumruk atmaya mecali yok. yumrukları yumruktan çok ağıt yakan bi kadının göğüs kafesine yaptığı baskıya benziyor. adama " yüzüme vurma " diyemedim.o da vurmadı fazla yüzüme. daha çok üstüme gelip iki üç yumruk atıp tekmeleyip savurup yine yanıma yığılıp ağlıyordu.

gibimde değil. money talks bullshit walks demişler.

bir deli tarafından dayak yeme fikri aklıma yatmıyordu aslında.ben daha çok deli yakınlarını hedeflemiştim bu ilanları hatırlarken. ziyarete gelip vicdani gövde gösterisi yapan vefasız huur çocukları ve kahpeler benim ilanlarım hademelerin eline ulaşmadan bana ulaşmalılardı.

ama öyle olmadı. daha doğrusu düşündüğüm gibi olmadı.

2 saat sonra kalın sesli birisi aradı. konuşma şekli bir acayipti.tam anlayamadım ama yine de konuştum.

telefonu nerden bulduğunu sordum. ilanda yazılı falan dedi. dedim amk malı sen deli değil misin tımarhaneye nasıl soktun gibtiğimin teknolojisini.

hayır dedi.

istediğim buydu.en yakınlarını o gri binalara sokan huur çocuklarından birisiyle karşılaşacaktım.ne kadar tepkisiz olsam da yakını deli olan birisinin düşüncelerini anlayabiliyorum. hiç istemiyormuş gibi yapıp sırtlarından iterek sokuyorlardı o zihinsel problemli insanları.

durumu anlattım açık açık. öfke yatıştırıcı canlı kanlı bir anti depresanım dedim. buluşma yeri ayarlandı mekan ayarlandı. buluştum.

travestiydi.

dinleyenler belirtsin beyler. uplatmayın bana. hemen hemen bitirmeye çalışıyorum.

belirtin ki daha fazla kişi görüp okusun bişeye değsin bari.

Yetiştim panpa devam

hikaye bitmiştir beyler. çok sağolun dinlediğiniz için. yorumlarınızı bekliyorum. inanıp inanmamak sizin seçiminiz.

her cümlemde ciddiydim.