bu başlıkta günün nası geçtiğini şiir gibi

sabah kalktım anan yanımda
öğlen yemek yedim anan yine yanımda
iş yerine gittim anan yanımda
akşam eve geldim anan yine geldi
önce ananı gibtim
sonra yemek yedik
ve hala anan yanımda

Kalktım küfür ettim dünyaya
Izledim müge anlıyı hunharca
31 çektim sıkılınca
Simdi yine sövecem dünyaya

@2 amk senin

@2 yıldım yemin ederim

@2 beni güldüren tek anancı

kalktım 11 40 ta
hayatım hep takta
grip oldum okulda
giberler beni nokta

kalktım akşam üzeri çektim otuz bir

yemek yedim okşadım gibimi taşaklarımı bir bir

sonra bir daha otuz bir

aslında hep otuz bir.

kalktım yine yarak var gibi bu sabahta

inandım yeni bir başlangıç olacakmışta

cebimde yine sigara da çakmak ta

bu gidiş beni içten içe yakmakta

derken öğlen oldu

dışarı çıkayım dedim ne tak varsa

geldi yine insanlar öyle üstüme üstüme

koşarak eve döndüm kitap falan okudum elde ne varsa

dedim etme eyleme gel artık kendine

sonra yaktım yine bir sigara

yine gece oldu zihnim boşlukta

hatıralar geldi gözümün önüne

hayallerse çok ama çok uzakta.

kalktım 6.50 de
dedim gibtğimin dünyası niye böyle
yıllarım geçti ferrelerle
hayatın tadına vardım ananı gibtiğimde

sabah altıda çaldı alarm
kahvaltı yok sadece duman
bir saatlik yol şarkı mı dayanır
öyle bi uyudum ki uyuyan güzel utanır

derse girdim çıktım uzatmayım
akılda bi tak yok tabi ayrı dünyadayım
içtim kahvenin yanında bi sigara
mide isyan etti "e artık gibecem ama!"

neyse dedim bir saatlik yol beni bekler
iki dakikayla otobüs kaçtı giberler
neyse dedim bir saat daha bekleriz
tabi amk insan mıyız ki eşşeğiz

vardım eve sonunda sular kegib
seçimler de yaklaşmış bu iş ne gibik
sonra işte kahvaltı falan yaptım taam mı üstüne bi daha sigara içtim işte sonra da uyudum amk 2-3 saat falan oldu uyanalı amk bu da böyle bi anımdır beyler

yeni doğan güne gözlerimi büyük bir korkuyla açtım
çünkü kabus görüp kan ter içinde kalmıştım
metroya 10 dakikada yetişmeye çalıştım da
iş yerindeki kevaşe müdüre laflar hazırladım

her zamanki nemrut suratıyla gözlerime baktı
günaydın dememe cevap vermeden yine işe daldı
senin gibi kadına kim bakar diye hunharca güldüm
maillerimi açmak üzere bilgisayara gömüldüm

zaman kaplumbağa hızında akıp geçti
öğle yemeğinde arkadaşımla tartıştım beni ekti
yarım saatimi yiyen kevaşe kadına hırsım bitmedi
içimdeki kor bir türlü sönmek bilmedi

sorduğu her soruyu ters ters cevapladım
ona olan hıncımı artırarak ikiye katladım
içimde kalan lafları sonraya sakladım
mola vakti gelince kahveyle sigaraya atladım

geçti zaman geldi iş çıkış vakti
bu sefer de trafik dinmek bilmedi
metroya varınca sevgiyle gülümsedim
markete gidip alışveriş yaparak şarkılar söyledim

karnım acıktı yemeğimi yedim
dizi baktım ne saçma diziler var lan dedim
geldi yatma zamanı pijamalarımı giydim
işsiz güçsüz gibi şiir yazdım çizdim

aseton der ki hayat yaman bir savaşçı
yaşamaya çalışan bizler sadece birer aşçı
karnın tok sırtın pekse eğer
hayat her şeye rağmen yaşamaya değer

@2 ananın amı güzel kardeşim