bu hikayeden cok ders alicaksiniz cok

babamlar alışverişte ve alıcagı şeye karar veremediler beni arıyorlar yada oglum gel hadi falan dicekler diye tahmin etmiştim ne yazik ki olaylar öyle gelişmedi.eda ile o gün çok güzel anlar yaşadık bizim için ilklerin oldugu bir gündü. dünyanın en mutlu adamıydım sonra beraber uyuduk aksam saat 7 gibi kalktım.
- dünyanın en tatlı sevgilisi acıkmış mı ? dedim
- acıktı ama eve de gitmesi gerekiyor saat çok geç olmuş
- tamam canım sevgilim ben seni bırakıyım hemen

edayı eve bırakmak ıcın ustumu gıyındım bır yandan da onun utanması ıcın yasadıklarımız hakkında sakalar yapıyordum o hem utanıyor hem de cok fenasın sen dıyıp guluyordu.

- her şey tamam bir şey unutmadık di mi ? dedim..
- telefonunu ve cüzdanını aldın di mi bitanem ?

ceplerimi yokladım telefon pantolonda degildi sonra odaya girip telefonu aldım. aldım da bi sürü mesaj ve cevapsız arama vardı.

@120 eyvallah panpa

babam teyzem dayım hepsi aramıştı. hemen babama geri döndüm

- baba ne oldu kaç kez aramışsın sessizdeydi görmedim
- baba cevap verir misin ?

(babam aglamaktan konuşamıyordu bile)

- sana ulaşamadım oglum cok denedim..
- ne oldu baba kötü bir şey mi oldu anneme mi bir şey oldu
babam sanki son nefesiyle konuşuyormuş gibiydi ;
- kaza geçirdik tüm akrabaların burda “…..” hastanesindeyiz

@127 panpa insan bir seyleri yasayınca akıllanıyor bu huyum olmasaydı keske..

telefonu kapattı. benim aklımda b sürü şey vardı babamı defalarca aradım hiçbirinde açmadı eda durmadan ne oldu ne oldu dıye tutturuyordu onu bugun bırakamıcagımı soyledım kapıyı carptıgım gıbı cıktım edayı orda bıraktım. taksıyle hastaneye gittim en acele şekilde gitmem gerekiyordu.bir yandan eda arıyordu sureklı reddedip babama ulasmaya calısıyordum o da her defasında benı arıyordu en sonunda onunla konusamıcagımı hastaneye gıttıgımı benı bır daha aramamasını söyledim ona söz hakkı vermeden kapadım telefonu.bir yandan çok hızlı bir şekilde hastaneye gidiyorduk bi yandan da sürekli babamı arıyordum. ellerimi ayaklarımı falan hissetmiyordum o yaşadıgım korku inanılmazdı. annem öldü diyordum annem öldü ve ben onun yanında olamadım belki de onu kurtarabilirdim benimle barışmak için beni aramıştı. neden kabul etmedin onunla alışverişe gitmeyi ?

edit : imla

@130 yok kardesim ben oldugunu zannettim o yuzden kendıme kızıyordum

@131 tamam kardeşim afiyet olsun

neyse beyler ben devam ediyim ;

- babaa !!
- ne oldu allah aşkına biri bana bir şey anlatsın diye koridorda bagırıyordum kuzenlerim bile ordaydı herkes ordaydı bir tek ben gelmemiştim zamanında.. saatlerdir bana ulaşmaya çalışıyorlardı ama kimse ulaşamamıştı.

“herkes ordaydı, ben yoktum” bu söz senelerdir peşimden gelir asla beni yalnız bırakmamıştır..

Amcam beni sakinleştirmeye calıstı. benim gözlerimden yaşlar akıyordu bir yandan babama bakıyordum dayımlar onu zor tutuyordu. herkes bana kötü gözlerle bakıyordu ne oldu biri bana açıklasın artık konuşun diye bagırıyordum. öyle çok aglıyordum ki gözlerim acıyordu..

amcam ;
- dur önce bi sakinleş su iç oglum dedi
- amca ne oldugunu soyle bana
- trafık kazası gecırmıs babanlar dikkatsiz bir sürücü önlerine kırmış baban da zor hatırlıyor zaten takla atmıslar baban kurtarmaya calısırken
- annem ve kardeşim ? onlar nerde onları da görmek istiyorum lütfen
- kardeşinle annen arkada oturmuşlar sen onlara katılıp öne geçersin diye

sadece akıyordum amcama sadece bakıyordum hiçbir şey demiyordum sadece bakıyordum ne dicekti benim hayatımı bitiren sözleri söylicek miydi annem ölmüş müydü hiçbir şey soramıyordum sadece bakıyordum beyler o an çok farklı bir şey oluyor insan kötü bi haber duyucagnı hıssettıgınde insan kitleniyor..

- kemer falan da baglamamıslar oglum

amcam kelimelerini özenle seçmeye çalışıyordu bu her halinden belliydi bi kelimeyi 10 saniye düşünerek söylüyordu sanki..
- annen şimdi yogun bakımda
- yaşıyor mu ?
- evet oglum yasamaz mı
- off amca çok iyi geldi bu bana neden hemen söylemiyorsun anneme bir şey oldu diye çok korktum annemi hemen görmeliyim doktorlar görmeme izin verir mi ?
- yok oglum su an izin yok.
- kardeşim kimle hastane bahcesinde mi yengemle oyun mu oynuyorlar yoksa ?
- yok oglum
- amca kardeşime bir şey mi oldu ? o nerde ?

kardeşime bir şey olucagı hıc aklımdan geçmemişti o benim ufaklıgımdı.o benim sıkıldıgımda numaradan dövdüğüm geceleri korkuttugum afacanımdı. onunla ne playstation oynardık ama ben hep yenince

- bir daha abi bir daha oynayalım lütfen bu son söz bu sefer yenicem seni bak görürsün

diye aglardı..hep yenerdim üzerdim onu keşke hep yenilseydim o hep mutlu olsaydı. keşke hep yanında olabilseydim onu okula zütürebilseydim okuldan alabilseydim okulundaki kızlar hakkında konuşabilseydim onunla birlikte türkçe ödevini yapsaydım saymayı ben ogretseydım gecmis senelerde.ona bir abinin aslında benim gibi bir insan olmadıgını gosterebilseydim. degerini bilemedim, geceleri benimle beraber yatmak için uyurmuş gibi yapıp ben uyudugumda yanıma yatan çocugun degerini bilemedim.bu hikayede kardeşimden fazla bahsetmememin sebebi budur hala içim kan aglıyor ona abilik yapamadım diye. küçük bir melegi umursamadım onu görmezden geldim , kendimi asla affedemicem.

sizin de kavgalı oldugunuz kardeşleriniz vardır. benimlki çok küçüktü daha 4 e yeni geçmişti sizinkiler kaç aşında bilmiyorum ama yaşı önemli degil .onların degerini bilin sizi ara sıra sinir edebilirler ederler de bisi demiyorum ama olsun benim kardeşim keşke yanımda olsa da beni sinir etse ona oyuncak arabalar alabilsem ne biliyim böyle paralar versem ona hediyeler alsam çok şanslısınız.

şu an belki de bana abi aglama burda bi sürü güzel oyuncak vardır diyodur bilmiyorum cidden bilmiyorum belki de beni hiç görmüyordur. gözünde kötü bir abi olarak kalmışımdır.

sizinde anlıcagınız gibi amcam kardeşimin öldüğünü bana o an söyledi.
oturdum bir yere saatlerce agladım saatlerce susmadım bagırdım cagırdım çogu kez hava almam için dısarı cıkardılar. herkesin bana baktıgını biliyordum hiçbir şey umrumda değildi. kardeşim gitmişti benim biricik kardeşimin üzerine o pis gazeteleri örtmüşlerdi. canım kardeşimin o güzel bedeni o pis asfaltta yatmıştı oysa çok kirliydi oralar neden yatırdılar ki onu hem üşümez miydi öyle ?
kardeşimin ismiyle inlettim hastaneyi saatlerce.. sonrasında uyuyakalmısım doktorun bana yaptıgı ıgne gercekten cok etkiliydi. daha sonrasında uyandıgımda tekrar igne vurdular onlarla ayakta durmak çok zordu ama biraz da olsun aglamamı kesiyordu yani asalak gibi oluyor insan çok garip bir etkisi vardı ama ayakta durabiliyordum.

içimde hep sucluluk duygusu vardı.bir ses bunların hepsine sebep olan sensin diye bagırıyordu.
belki onlarla beraber gidiyor olsam emniyet kemerlerini baglamalarını söylicektim belki de kaza sonrası babam gibi sag kalıp onları kurtarmayı denicektim belki kardeşim benim kucagımda gidicekti kemeri baglıcaktık belki beni alsalar o arabaya denk gelmiceklerdi. evet gelmezlerdi diyorum beni alsalardı o arabaya denk gelmezlerdi bunların hepsie ben neden oldum.
1-2 hafta geçtikten sonra ilk geceki gibi bütün akrabalar hastanede degildi arada sırada gelip yemek bırakıp gidiyorlardı. sinan da sagolsun bir gece hariç hep yanımdaydı canım kardeşim..eda beni bir çok kez aramış bi sürü mesaj atmıştı ama gelmesini istememiştim beni o halde görmesini istemiyordum onu suçlamıyordum bu olanlar nedeniyle ama gelmesini istemiyordum beni görmemeliydi bu şekilde..
bir süre sonra mantıklı düşünmeye başladım..

@148 bizim zamanımızda o kadar sıkı degildi görevliler takmıyordu kardeşim

annemi bekliyorduk babamla çıksın diye. artık benim için sadece annem babam ve bir de vardı. annem bir çıksın onu kraliçeler gibi yaşatıcaktım her şeyini ben yapıcaktım.onu bir daha üzmicegime 1000 kez söz verdim.. binlerce kez tövbe ettim allah’ım diyordum onu bana bagısla yemin ederim hep yanında kalıcam hiç ayrılmıcam yanından..her gün ona çicekler alıyordum küçük küçük çıktıgında hepsini göstericektim. babama da sözler veriyordum sürekli hala konuşmalarımız aklımdan hiç çıkmadı..

- baba ben çok mu kötü bir evlat oldum ?
- hayır oglum sen bizim canımızsın
- kardeşime abilik yapamadım di mi ? hep aglattım onu ?
- olur mu oglum , çok seviyordu seni.
- seni de çok üzdüm babama beni hala seviyor musun?
- sevmek ne kelime oglum sen benim en degerlimsin
- ama söz baba annem bi kalksın bizimle gelsin eve çok iyi bir evlat olucam
- biliyorum oglum
- seni seviyorum baba
- ben de oglum ben de..

annemin bir an önce kalkması gerekiyordu ona aldıgım hediyeler artık odasına sıgmıcatı çok heyecanlıydım.ama her şey babamın bana anlattıgı gibi değilmiş. babamla doktorun konuşmalarını duydum annemin durumu giderek kötüleşiyordu doktor bu saatten sonra yapıcakları bir şey olmadıgını fazla yasayamıcagını söylüyordu.
yıkıldım. kardeşimden sonra annem de beni terkedicekti. babama öğrendiğimi söylemedim.o zaten ben konuşmadıkça konuşmazdı ben de susunca.1-2 gece sadece sustuk.. annemi kaybettğimi duyunca babam bayıldı ben de o anı anlatacak kadar kuvvetli bir yazar değilim maalesef. alhah kimseye öyle bir acı yaşatmasın başka bir şey istemiyorum.ne sitem ediyorum artık ne de “neden ben “ diye bagırıyorum. sadece kimsenin böyle bir acı yaşamasını istemiyorum.

annem de ondan özür dileyemeden gitmişti işte. dinlememişti beni bir kez olsun belki dinlese beni affederdi gözlerini bir kez açıp ona aldığım çiçekleri görse oglum diye sarılabilirdi.ona hastanede hazırladıgım bir defter vardı keske onu görseydi küçük küçük notlar yazıyordum o deftere şimdi ben istanbul’da degilim ara sıra gidiyorum annemin yanına.. onun hemen yakınına gömmüştüm belki de o okuyordur defteri benim pişman oldugumu biliyordur.. ama defterle ilgili hiçbir şey söylememişti belki de çok uzagında kalmıştı defter.
belki de çok geçti ona bir şeyler anlatmak için..

her gün kavga ettigim kadın artık yoktu.her eve geldiğimde beni sinir eden illa ki bir şey bulan kadın yoktu.o zamanlar degerini bilememişim. annem canım annem diyemedim. beni alısverıse cagırdı ama gitmedim. bunları unutmak mümkün olmuyor bunlaı içinden silmek mümkün olmuyor.siz çok şanslısınız beyler annenizle tartısabildiginiz icin bile sanslısınız.o varsa sanslısınız bir de kardeşiniz varsa çok şanslısınız keşke sizin yerinizde olsam sadece bir günlügüne de olsa sizin anneniz benim annem , kardeşiniz de benim kardeşim olsa..

bu şarkıyı annem öldükten sonra yaklaşık bir ay her gün her gece dinledim sigaraya daha da cok sarıldım annem sürekli aklımdaydı aglaya aglaya bu şarkıyı dinlerdim .. isterseniz bir 10 dakika sigara molası verelim de dinleyelim beyler
http://fizy.com/#s/1aht2h