bu sıradan bir hikaye degil beyler

uyuşturucu beyler.
sigaraya zaten lisede başlamıştım.
dermanın* dıbına koymuştum o da yetmedi
kristal, pampiş dalgasına bulaştım.
onu attıktan sonra karı giberken
kendimi dev bir yannan gibi hissediyordum.
zaten ilk defa bir hatunu da
haplıyken boşalttım.
mükemmel bir zevkti, belki hala da öyledir.
bilemem.
yapıyosanız yanınızda hatun olsun.
o da yetmedi sahneden önce atmaya başladım.
amerikan rock n roll un dıbına koymuşum
yaş dayandı 30a. bir dükkan açtım
bahsettiğim dükkan.
aynı taka, karıya kıza devam.
yaş 30a gelince daha bi bollaştı karı kız amk
günümü gün ediyordum.
ama kafamın bi kenarında 'ulan' diyordum,'nereye kadar'
32 yaş civarı, sıkılmaya başladım.
gerçekten sıkıldım.
haftada bir ya da iki gibiş
kalanını geri çeviriyorum.
bir gün, cuma günü, o cuma günü.
sahnem var akşam, saat 4 suları evdeyim
kapı çaldı.
açtım kapıyı, filmdeyim sandım...

ve artık başlıyoruz.

son bir kez daha up rica edeceğim.
amacım egomu yükseltmek, sözlükte popüler olmak değil.
sadece bunu anlatmak beni gerçekten mutlu ediyor ve daha çok insana anlatmak istiyorum.
daha çok ve daha çok...

kesin aşık oldu uyuşturucuyu bıraktı o kızdan çocuğu oldu

reserved

kapıda bir çocuk beyler.
tekerlekli sandalyede oturuyor.
yanakları hafif tombul, kolları elleri parmakları hafif etli
saçları öğrenci tıraşı, gözünde de elips şeklinde çerçeveli bir gözlük var
köfte burunlu, uzaktan baktığında enbesil diyeceğin bir çocuk.
6-7 yaşlarında tahminen
üzerinde siyah ucuz bir eşofman, üzerindeyse onun aksine o günlerin modası bir tişört var.
kucağında da sarı bir zarf var. cami avlusu misali...

@23 uyuşturucu kısmı doğru, aşık olmadım. çocuğum oldu mu olmadı mı bilmiyorum *

ee sonra

hemen bir fotoğrafını çektim, inciye girdim
kapının önünde bulduğum gayrımeşru oğlum capsliii diye başlık açtım.
yok yok yapmadım.
hiç istifimi bozmadım, çocuğa hiç dokunmadım
kapıyı kapadım içeri geçtim.
pes oynuyordum oynamaya devam ettim amk.
oynuyorum oynamasına ama içimi bişey dürtüyor
kapının önündeki çocuk değil,
kucağındaki mektup geliyor aklıma.
meraktan deli oldum.
gittim kapıyı açtım, çocuk boş boş etrafı inceliyordu.
tekerlekli sandalyesini evin içine sürdüm, kapıyı kapadım.
çocuğu, tekerlekli sandalyesiyle beraber, salonun bir köşesine
vitrin gibi koydum. mektubu aldım elime, oturdum.
çocuk aynı boş ifadeyle salonumu inceliyordu şimdi de.

beyler adımı 'doruk' farzedin. o şekilde devam etmeliyim.

reserved. anlat panpa dinliyorum

mektubu açtım.
zarfın aksine kağıt bir a4 kağıdının dörtte biriydi.
önlü arkalı kullanılmıştı.
mektup şöyle.
'doruk... bu yeni arkadaşın, adı 'doruk'.
14 mayıs 2006'da muğla'da doğdu. otistik engelli.
ancak sadece otistik engelli değil, yürüyemiyor da.
konuşmayı da pek beceriyor sayılmaz. iyice anlamak için
ona 'evet' kelimesini kullandırabilirsin.
neden böyle bilmiyorum, bir de onu öğrenecek gücüm kalmadı.
yaramaz değildir, ama yaramaz bir çocuğu kakasını tutamayan bir çocuğa tercih ederdim.
fazla yemek yemez, ama çabuk susar ve müzik dinlemeyi sever.
neden mi bunları söylüyorum? çünkü pişmanım, özür dilerim.
çocuğumuz olduğunu öğrendiğimde bana inanmamıştın,
doğurunca sana ispat etmek için gelmeme de ailem izin vermedi.
seni bu kadar 'güzel'yıllardan mahrum ettiğim için çok özür dilerim.
ama kendimi affettireceğim, o yüzden çocuğunun geri kalan yaşamında sorumlusu sensin.
size mutlu bir gelecek dilerim... '

izlediğiniz türk filmlerinden bir cami avlusu kısmı ekgib sanırım.

hasgibtir. ilerleyen bölümlerde heyecan olabilitesi yüksek. panpa hikayenin dıbınakoymadan bu tarzda ve seri yazmaya devam edersen iyi olur hadi kolay gelsin okumaya devam ediyorum..

mektubu bir sefer daha okumadım, masanın üzerine koydum.
beyler ben malım herhalde, o kadar şey arasında
o şoka rağmen kafama çocuğun yürüyememesi takıldı.
belden üstünü gayet kullanıyordu ancak bacaklarını hiç hareket ettirmemişti.
gerçi onu gözlemlediğim 2 ya da 3 dakikadır ama test etmek istedim.
mutfaktan çatal aldım, bacağına batırdım.
acıdığını belli eden bi ses çıkardı.
acıdı mı? dedim alaycı bir tavırla.
ve o kelimeyi duydum..

tek kişi mi var beyler bi ses verin

amk fazla süslemeden açık net yazınca da kısa olmuş sanki daha sayfa 2 deyiz. belki de başlığa bir tek ben yazdığımdandır *

up up up

hadi lan quantuma çevirme amk

reserved panpa

@38 o hikayeyi özellikle okumadım tırsarım öyle şeylerden amk. neyden bahsettiğini anlayamadım daha mı seri olayım?