bu sıradan bir hikaye degil beyler

dün,
doruk'u onun gibi otistik engelli bir arkadaşı
ve annesiyle parka bıraktım.
önder'le buluştum.
zarfı aldım.
'rakamlar mı bu çocuğu oğlum yapacak.
yoksa beraber yürüyebilme umudumuz mu?
ha önder?'
güldü.
onun en gülünmeyecek anlarda gülmesini severim.
lisede, atatürk kültür merkezine gider,
çim parkurunda bira içerdik.
bira aldık, oraya gittik.
ateş yaktık, bira yudumladık.
biraz futboldan, biraz da tarihten konuştuk.
sonra sustuk.
cebimden zarfı çıkardım.
ona verdim.
güldü,
zarfı havaya kaldırdı;
ateşin üzerine bıraktı...

dipnot: otistik engelli bireyler, sanatsal faaliyetler konusunda fazlasıyla yeteneklidir.
sinir sistemlerindeki bir değişiklikten kaynaklıymış, sonradan öğrendim.

gün içinde hatunla konuştuk.
ertesi gün saç kıl tüy ne lazımsa hallettim.
sonucu belli olunca haber vereceğim dedi.
yalnız saçı kılı cuma günü verdim,
hafta sonu uğraşmazlar pazartesiden sonra belli olur dedi.
tamam dedim.
hiç bir şey yapmadan direk eve döndüm.
cartoon network açık.
dış kapıyı sessizce kapatıp,
ayakkabılığa kıçımı koydum.
doruk'u izlemeye başladım.
hayatım doruk'tu son 15 gündür.
sadece sahnelerim için dışarı çıkıp
insan arasına karışıyordum.
müzikle onun dışında hiç ilgilenmiyordum.
vokal karizmasının ve vokal karizmasına gelen
karının kızın büyüsünden
unutmuştum bas gitarı.
elime almayalı yıllar olmuştu...

panpa denize gidiyom ben gelince okucam yaz sen okuyun lan huur çocukları

kimler burada?

geldim. birazdan başlıyorum.

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

up up up up

reserved

resrved

reserved

@126 gececi tayfadan ben varım panpa *

burdayız bro uplayalım bi kaç kişi daha görsün

@127 eyvallah panpam * başlayalım o zaman.

@137, eyvallah

haha ilgi çekmeye çalışan bir arkadaş daha. ahahhahha

beyler biraz yorum yapın lan kendi kendime takılıyomuşum gibi hissediyorum,
hiç mi yorum yok kafanızda

bi arkadaşım doktor bi hatun kaldırmıştı,
takılıyorlardı sevgili gibi.
onu aradım, hatunun numarasını istedim.
konuşacağım konunun sıradan bir konu olmadığını,
durumu ilk onun öğrendiğini, bu yüzden
arkadaşıma migren konusunda bir kaç sorum olduğu için
aradığımı söylemesini istedim.
delikanlı hatundu zaten ondan güvenmiştim biraz da,
tamam dedi, anlat.
dna testi yaptırmak istiyorum dedim.
o kadar söz verdirdik hatuna,
doruk'u öğrenir sorularıyla diye,
hiç soru sormadı, ben sana bu konuyla ilgili arkadaşımın numarasını
mesaj atayım dedi. kapattık.
telefonu kenara bıraktım,
doruk darbukayı eline almıştı.
az da olsa, evin içinde istediği gibi hareket edebiliyordu.
çalmaya başladı.
amerikan rock n roll halimle çocuğa angara havası ritimleri öğretmiştim amk.
ne kadar rock n roll olursan ol,
angarada büyümüşsün içinde var amk.
oyun havası tarzı bir ritim çalıyordu, biraz izledim.
sonra ayağa kalkıp karşısına geçtim,
dans etmeye başladım.
kıvırıyorum, zütümü sallıyorum, aman sabahlar olmasın.
amerikan rock n roll'duk türkiş asena olduk diyorum içimden.
bu çocuk bana bunu da yaptırdı beyler.
nefes nefese kalıncaya kadar devam ettim.
sonra telefon aklıma geldi, elime aldım.
mesaj gelmişti doktor hatundan,
mesajdaki numarayı aradım. meşguldü.
kahvaltı için mutfağa gittim.

dinliyorum panpa

genel olarak otistik engelli bireyler
bu kadar az konuşmaz. hatta çok fazla konuşur,
şımarıklık yapar, isteklerde bulunurlar.
ama doruk, on gün içinde, evet ve hayır'ları saymazsak,
en fazla on ya da on beş kelime kullanmıştı.
bana hala yabancılık çektiğini hiç sanmıyordum,
zütünü bile temizledim daha ne yabancılığı.
sanırım doruk içine kapanık bir çocuktu.
...
o karı annesi değilse gibime kadar
daha başka gerilimle, entrikayla uğraşamam dedim.
eve döndük.
binaya girerken,
üst katta oturan ev sahibim zeki amca ile karşılaştık.
normalde hiç muhabbetimiz yoktur,
kirayı veririm sonra gibtir olup giderim.
doruk'u işaret etti. 'bu kim?' dedi sert bir mimikle,
doruk'a dönüp yüzüne sahte bir gülüş yerleştirmeyi de ihmal etmedi.
'ka.. kardeşim zeki amca... ' deyiverdim.
zaten çocuk abi diyordu bana. ama niye kardeşim?
babasıyım demek zorunda değildim,
otistik engelli çocuklar vakfının gönüllü üyesiyim
diye bir yalan sallayabilirdim, gerçekçi olmazdı
ama gibimde de olmazdı. neden kardeşim dedim?
bu çocukla illa bi yakınlık olmalı mıydı aramda?
neden bu çocuğa bu kadar yakınlık duyuyordum?
ve o yüzden mi hayatım bu çocuk olmuştu?