bu sıradan bir hikaye degil beyler

77 reserved

güzel hikayede uykum geldi amk zaten denizden geldim yarına kadar baya bi yazmış ol hikaye süper gidiyo sazanlık olsada işin içinde giblemem yaratıcısın panpa gerçeksede harbiden iyi

7 yaşında otistik çocuk nasıl sayı saysın da, nasıl 32yi ikiye bölsün değil mi beyler?
sazan.avi seslerini duyar gibiyim. ama etrafında otistik engelli biri olan bilir, isteyenler de araştırsın. otistik engelliler sürprizlerle dolu. ilerleyen safhalarda daha fazlasını göreceksiniz.

reserved sıkıcıysa hikayen giberim okuyacam

umurunuzda değil biliyorum ama,
benim taşaklarım normalden büyük. doktora gitmişliğim de vardır
önemli değilmiş, çok nadir görülen bi tür genetik çeşitlilik.
çocuğun zütünü iyice temizledim,
altına işemiştir diye gibinin etrafını da temizliyim dedim.
gözüme çarptı, gibinden üç tane yanyana koysan bir taşağı etmezdi amk.
'hagibtir' dedim. 'oğlum musun lan sen!'
o sinirle bunu dal daşak tekerlekli sandalyesine bindirdim,
salona zütürdüm. yüzünü koltuğa çevirdim, televizyonu kapadım,
mutfağa döndüm. salamları ve peyniri bi tabağa koydum,
bir tabağa domates doğradım, yanına da bir iki dilim ekmek dilimledim.
salona gidip önüne koydum.
üzerimi değişip evden çıktım.
eve geldiğimde saat gece yarısını biraz geçmişti,
onu görmezden gelerek salondan odama geçtim. üzerimi değiştim.
içerden televizyon sesi geldiğini farkettim.
çıkarken televizyonu kapatmıştım,
vay amk demek o kadar da mal değilmiş diyerek salona girdim.
o saatte nasıl bulduysa, çizgi film izliyordu.
koltuğa baktım, sabah koyduklarım duruyordu.
sadece salamlardan yemişti...

gidip, kalan salamları saydım. neden mi?
15 tane salam bırakmıştı çünkü. yani,
yarısını bana bırakmış...
ama matematiği biraz kötü olacak ki bir tane fazla yemiş.

reserved

uplayın lan harbi güzel hikaye okuyun amk

reserved :(

sabah 7 gibi gözlerimi açtım.
çocuğa bakayım dedim, hagibtir.
yine altına sıçmış olma ihtimali aklıma geldi.
gibtin yatağı diye odaya girdim.
yine benden önce uyanmış embesil gibi yatıyordu.
pikeyi kaldırdım altına baktım, sıçmamıştı.
tuvaletin var mı dedim, başını salladı.
kucaklayıp tuvalete zütürdüm, donunu indirip klozete oturtmamla
kol gibi bi parça bıraktı.
'hani tutamıyordun?' dedim tebrik edercesine.
gülümsedi, 'özür dilerim' dedi.
saçlarını karıştırdım.
ömrüm boyunca bi çocuğun saçını karıştırıp sevmişliğim yoktu
o ana dek...
salona zütürdüm, çizgi film açtım.
önceki günden kalan salamları yedişer yedişer ekmek arasına koydum,
peynir ve domates ekledim.
yanına oturdum, ben ten denen gibik şeyi izliyordu.
ekmeği elinle verdim, ben de gibik ben ten'i izleyerek yemeye başladım.
bi ara gözüm ona kaydı, ekmeğin içinden salamları seçiyordu.
güldüm, tişörtümü çıkardım.
övünmek gibi olmasın, boyum uzundur ve biraz kaslı biriyimdir.
tişörtümü çıkardım, büyüyünce böyle olmak ister misin? dedim.
evet anlamında başını salladı.
'o zaman, ekmek ye!' dedim.

bu arada, doruk odamda uyuyor. rutinini bozmazsa, bir saate uyanacak *

yarın bol bol upla okumayan kalmasın bende son part okuyup yatıcam yılmaz özdil gibi yazmışın zaten pgibolojik olarak kısa geliyo bide konu başına bunu ekle bak

http://inci.sozlukspot.co...yler/@asortmandan-kil-cik part part tek senin mesajlarını okumak isteyen okusun harbi güzelmiş tutar bu hikaye

@89 amk tüylerim diken diken oldu

sahnem vardı.
cartoon network'ü açıp evden çıktım.
o gece bir hatun düşürdüm, pek de güzel sayılmazdı
ama evine gittik. evi dikmendeydi, benim ev ayrancıda
gece üç gibi eve geldim televizyon açık
tekerlekli sandalyesinde uyuya kalmış.
kafam iyiydi, hap atmıştım.
normalde alkol sarhoşluğu gibi değildir,
başın dönmez, ama nedense girerken ayağımı ayakkabılığın kenarına vurdum.
acıdan bağırdım.
uyandı.
gecenin o saatinde gidip müzik açtım.
queen - we will rock you.
(şarkı bu http://www.youtube.com/watch?v=-tJYN-eG1zk )
televizyonu kapadım.
evin içinde dolanırken, banyodayken, mutfaktayken şarkıyı söylüyorum.
bilen bilir şarkıyı, ritmi herkesin aklındadır.
evde dolanırken, mutfak tezgahında, salonda koltukta
sürekli şarkının ritmini tutuyorum dup dup şak diye.
müzik çok yüksek, şarkıyı söylerken kendimi duymak için bağırıyorum.
koltuğun üzerinde telefonun çaldığını gördüm. duyamadım müzikten, gördüm.
o geceki hatun arıyordu, müziği kısıp telefonu açtım.
'alo' dedi ve bir şeyler söyledi. alo'dan sonrasına dikkat edemedim.
çünkü doruk bana bir şok daha hazırlamıştı.
sandalyenin kenarları ve eliyle,
we will rock you'nun ritmini tutuyordu.
ve konuşma konusundaki gibi beceriksiz değildi hiç, ama hiç...

sayfayı yenilemekten sıkıldım be dıbına kodum yazıyosan yaz

inanmamak değilde @84 te galiba çocuğun tipi merak etmiştir dediğin gibi mi diye amk bende merak ettim

@84 onu buraya malzeme yapmak istemiyorum panpa.
inanmıyorsan anlarım, ancak popülerlik derdim olsa
bunu yazmaya gecenin üçünde değil de akşam onda başlardım.

cartoon network diye bi kanal olduğunu öğrendim.
sabah akşam çizgi film veriyormuş,
dışarı çıkarken o kanalı açıp çıkıyordum.
dışarı çıkarken dediğim, sadece sahne için çıkıyordum.
hayatım bu embesil çocuk olmuştu.
dükkan desen, arkadaşın emekli babası idare ediyordu.
hem adam evde sıkılmıyor üç beş bişeyler kazanıyordu,
hem de ben doruk'la ilgilenirken bi yerden para geliyordu.
arkadaşlarım yaşlarına rağmen amerikan rock n roll peşindeydiler halen,
kimselerin haberi yoktu doruk'tan.
o yüzden evde manken rehin ettiğimden, sabah akşam gibtiğimden şüpheleniyordu
benim yavşak arkadaşlarım.
onlar öyle dedikçe farkettim,
ben bu çocuktan başka kimseyi görmez olmuştum
marketteki kolları kıllı kasiyer dışında.
hayatıma yeni bir renk geldi ondandır diye kandırıyordum kendimi,
ama açık ve net her şey. ben, kan bağı var ya da yok, babaydım sanki.

caps atsana panpa

şuan mı lan yalan atma amk

@69 karıştırma dur amk anlat hadi sende amk o kadarda yavaş olma ailecek okuyoruz sağ elimde eşlik ediyo