bu sıradan bir hikaye degil beyler

beyler adımı 'doruk' farzedin. o şekilde devam etmeliyim.

hemen bir fotoğrafını çektim, inciye girdim
kapının önünde bulduğum gayrımeşru oğlum capsliii diye başlık açtım.
yok yok yapmadım.
hiç istifimi bozmadım, çocuğa hiç dokunmadım
kapıyı kapadım içeri geçtim.
pes oynuyordum oynamaya devam ettim amk.
oynuyorum oynamasına ama içimi bişey dürtüyor
kapının önündeki çocuk değil,
kucağındaki mektup geliyor aklıma.
meraktan deli oldum.
gittim kapıyı açtım, çocuk boş boş etrafı inceliyordu.
tekerlekli sandalyesini evin içine sürdüm, kapıyı kapadım.
çocuğu, tekerlekli sandalyesiyle beraber, salonun bir köşesine
vitrin gibi koydum. mektubu aldım elime, oturdum.
çocuk aynı boş ifadeyle salonumu inceliyordu şimdi de.

ee sonra

@23 uyuşturucu kısmı doğru, aşık olmadım. çocuğum oldu mu olmadı mı bilmiyorum *

tek kişi mi var beyler bi ses verin

amk fazla süslemeden açık net yazınca da kısa olmuş sanki daha sayfa 2 deyiz. belki de başlığa bir tek ben yazdığımdandır *

yaz ulan dinliyoruz işte

insan bi tepki verir amk kendi kendime takılıyorum yarım saattir

yaz amk dinliyoruz

beyler kimsenin gibinde değil anlaşılan. bırakıyorum.

'evet' dedi. hayatımın en büyük şokuna, sadece bir kelimenin
basit bir kelimenin neden olacağına hiç ihtimal vermezdim.
'evet' dedi.
'... konuşmayı da pek beceriyor sayılmaz. iyice anlamak için
ona 'evet' kelimesini kullandırabilirsin.' yazıyordu. ve kullanmıştı o kelimeyi.
ama 'evet' den başka herşeye benziyordu.
pelteklik desen değildi, yeni konuşan bir çocuk bile bu kadar beceriksiz söyleyemezdi.
öyle bir 'evet' demişti ki, 'v' kısmını söylerken dilinin yarısı dışarı çıktı.
'e'ler barizdi ama 't' kısmı tam bir fiyaskoydu.
youtube'da izlesem, gerçekten gülerdim.
zaten embesil bir görüntüsü vardı, iyice embesile dönmüştü.
ne biçim bir 'evet'ti lan o öyle. tekrar duymak istedim.
bacağına çatalı bi sefer daha batırdım.
'şimdi acıdı mı?' dedim. başını evet anlamında salladı.
'anlamadım?' dedim üsteleyerek.
'hıhı' gibisinden bir ses çıkardı.
evet dediğinde yüzümdeki ifadeyi görüp utanmış olacak ki,
o gün bir daha konuşmadı.
akşam sahnem vardı, giyinip çıktım.

@38 o hikayeyi özellikle okumadım tırsarım öyle şeylerden amk. neyden bahsettiğini anlayamadım daha mı seri olayım?

reserved panpa

hadi lan quantuma çevirme amk

up up up

kapıda bir çocuk beyler.
tekerlekli sandalyede oturuyor.
yanakları hafif tombul, kolları elleri parmakları hafif etli
saçları öğrenci tıraşı, gözünde de elips şeklinde çerçeveli bir gözlük var
köfte burunlu, uzaktan baktığında enbesil diyeceğin bir çocuk.
6-7 yaşlarında tahminen
üzerinde siyah ucuz bir eşofman, üzerindeyse onun aksine o günlerin modası bir tişört var.
kucağında da sarı bir zarf var. cami avlusu misali...

reserved

kesin aşık oldu uyuşturucuyu bıraktı o kızdan çocuğu oldu

kendimi çabuk geliştirdim,
daha ilk dönemden müzik gruplarına girdim
arkadaşlarım sayesinde.
okulda da çalıyorduk az çok.
olayın pratik kısmıyla beraber mental kısmını da kapıyordum.
ne nedir, neye yarar, hangi sorunda ne yapmak gerekir.
grup elemanları arası ilişkiler vesaire.
zaman böyle böyle geçiyordu.
dersler mersler gibimde degil, konservatuar düşünüyorum.
annem 'çalış derslerine aç kalacaksın, o gitarı çalmaya vakit bulamayacaksın'
diyor. babam desen
'vay aslanım çalacak tabi eurovision'a katılacak mına koyacak ortalığın' kafasında.
gülüyorum geçiyorum tabi.

@8 kaç part yazıyosan yaz 5-6 okurum hepsini uzun tutma giberun