bugün kız arkadaşımla ayrıldık

son 2 haftadır çok tuhaf davranıyordu.. buluşmak istemiyordu. kaçıyordu benden.iki haftadır ben bu kızı öpemedim bile..her buluşmamızda erken dönmek istiyordu.. sonunda dayanamadım sordum "ne yapmaya çalışıyordun" dedim. "ayrılmaya çalışıyorum" dedi. "senin anlamanı istedim ne olur zorlaştırma" dedi.. sebebini sordum.."sana yalan söylemek istemiyorum lütfen üstüme gelme" dedi..o an nefes alamadım sanki. yutkunamadım. başka birisi mi var diye soramadım.. anladım çünkü.."peki" diyebildim sadece. hoşçakal bile diyemedim. giderken arkasına baktı bir kere.. yanına koşamadım..

bu kızı tanıdığımda sevgilisi vardı. aynı üniversitede ama farklı bölümlerdeyiz.. okulun bahçesinde eksi bilmem kaç derecede sigara içerken tanıştım onunla.. bahçede o soğukta sadece ikimiz vardık dışarda..ben sigara içerken yanıma geldi "kibritin var mı" diye sordu.. ben de "kibrit kullandığımı nerden bildin" diye sordum.. güldü sadece. o an gülünce bir hoş oldu içim.. çekingen bir insan değilimdir.. direkt "sevgilin var mı" diye sordum.var dedi..ama olmayabilirde..

tuhaf bir kızdır.en sevdiğim özelliği insanlara çok fazla değer vermemesi. kimseyi haddinden fazla şımartmaz. sevgilim var deyince yüzüm düştü benim.. sordu bana "peki senin var mı" diye.. "yok ama her an olabilir" dedim. güldü yine. değişik bir gülüşü vardı.. insanın içini ısıtan bir gülüş..

sonra sürekli karşılaşırdık sigara içerken. kendi çakmağı vardı ama hep benden kibrit isterdi. muhabbet ederdik havadan sudan.. muhabbeti iyidir demiştim. kaç kere derslere geç kaldık muhabbete dalıp.. sevgilsini sorduğumda geçiştirirdi lafı hep. sadece adını biliyorum eski sevgilisinin..ne resmini gördüm ne kendisini.. kız sevmiyordu aslında ama alışkanlığı vardı ona karşı..

iki üç ay böyle arkadaş olarak takıldık okulda.. daha sonra okul dışında da zaman geçirdik.. sinemaya gittik birgün..ben kafaya koydum aşkımı söyleyeceğim kıza. sinemada elini tuttum. kaçırmadı elini. gözlerine baktım. sadece "seviyorum"dedim.. insanlara önem vermezdi dedim ya. "belki ilride birgün beraber oluruz ama şimdi değil" dedi.."her ne kadar senden hoşlansam da benim bir erkek arkadaşım var" dedi. sevgili lafından nefret ederdi..hep erkek arkadaşım derdi.. bana 2 sene boyunca bir kere bile sevgilim demedi.. arkadaşlarıyla tanıştırırken "erkek arkadaşım" derdi..ben ise ona hep sevgilim demiştim

"belki başka zaman" dedikten sonra 1 ay falan hiç konuşmadık. okulda birbirimiz gördüğümüzde selam bile vermedik.. uzaktan mutlu görünüyordu o sıralar.ben ise çökmüştüm sanki. herken neden böyle üzgün olduğumu falan soruyordu. finaller falan berbat gidiyordu.. birgün bahçede otururken yanıma geldi.."kibritin var mı" diye sordu."yok" dedim inadına.."eğer sigaramı yakarsan seni sinemaya davet edecektim" dedi.. umutlandım..sigarasını yaktım."gel benimle dedi sinemaya gidiyoruz"

ben buraya yazıyorum da.yazmak acı veriyor yahu.. dinleyen de yok zaten..

sinemada bana "hala aynı fikirde misin" diye sordu.. evet dedim.. senden vazgeçmeyeceğim dedim.."belki başka zaman demiştim sana.o zaman geldi" dedi.. böyle sevgili olduk onunla.ilk defa orada öptüm onu.. sevgilisinden nasıl ayrıldı bilmiyorum ama o çocuk bunu hiç aramadı bir daha...

çok mutlu günlerimiz oldu..bu kız antalyalı.. istanbulda yurtta kalıyor. yazın ailesinin yanına gidiyordu antalyaya. üç ay ondan ayrı kalmam mümkün mü? antalyada iş buldum.. yazın antalyada çalıştım 45 derece sıcakta. sadece ondan ayrı kalmamak için ailemi görmedim 3 ay boyunca..

hediye almamı istemezdi hiç.. sevgililer günü için anlaştık hatta.. birbirimize hediye almayacağız diye..ilk sevgililer günümüzde sadece çiçek istiyorum senden dedi.. ancak sevgililer gününde ona pahalı bir kolye aldım.. hemen hemen bütün paramı verdim kolyeye.. istanbulda yaşayanlar bilir gülhane parkında çok güzel manzarası olan çay bahçesi vardır.. orayı çok severdi. oraya gittik sevgililer gününde.. önce çiçeği sonra kolyeyi verdim ona.."hani söz vermiştik" dedi. hediye almayacaktık..ben sana hediye almadım dedi..bir güzel gülüşü en büyük hediyeydi benim için..onu o gün yurda bırakırken öptükten sonra çantasından bir kutu çıkardı.. sevgililer günün kutlu olsun dedi.. saat almış bana.. hediye almayacağımıza söz vermemize rağmen benim gibi o da hediye almıştı..

fazla arkadaşı vardı.. haftada 2-3 gün onun arkadaşlarıyla beraber takılırdık.. diğer günler sadece ikimiz olurduk.. kendi arkadaşlarımı görmedim 2-3 ay..bugün ayrıldıktan sonra düşündüm de benimde pek arkadaşım kalmamış..

galata kulesini çok severdi..en az 15 kere çıkmışızdır oraya.. Birgün ölmeye karar verirsem buradan atlayacağım" derdi..sen atlarsan seni tutmak için bende atlarım dedim.."atlamaya karar verirsem emin ol sen yanımda olmayacaksın" dedi..ben hayatımda kimseden böyle bir iltifat duymadım..o an evlenme teklif etmek istedim ona..ama kabul etmeyeceğini bildiğim için etmedim..

buraya yazarken sigara içiyorum bir yandan.. baktım paket bitmiş.. allahtan yedek paket taşırım hep..bu alışkanlığı da o kazandırdı bana.."ya benim sigaram biterse" derdi.. sadece onun için çift paket sigara taşırım..ve çift paket kibrit..

telefonuma baktım da mesaj atmamış.. sanki özür dileyecek gibi bir his var içimde.. daha önce kavga ettik mi ya o ya da ben özür dilerim dediğimizde hemen barışırdık..ama şimdi özür mesajını benim değil onun atması gerekiyor öyle değil mi?

onu bir kez ağlarken gördüm.. şiir dinlemeyi çok severdi.ona sık sık şiirler okurdum.. cemal süreya hayranıydı.. ceyhun yılmazın "sevdiğim ikinci kadınsın sen" şiirini okuduğumda kız kulesinin karşısındaydık.. saat gece 10 falandı. okudum şiiri ve onu ilk kez ağlarken gördüm..

her insan sevgilisi ağlayınca ölmek ister m,i yoksa bu bana özel bir durum mu? o ağlarken dünya durdu sanki.. neden bilmiyorum nasıl bilmiyorum ama ben bugün daha iyi anladım ki ona çok fazla aşıkmışım..

kaç kişinin en sevdiği şarkı izelden "kızımız olacaktı"

çok sigara içtim..bu arada telefonuma mesaj gelmedi hala..