bugün sadece bu başlıkta saçmalayacağım

gibinizde olur mu, olmaz mı bilemem ama gibimde de değil açıkçası...

9,30'da uyandım, helaya gittim, bir sigara yaktım... bu arada samsun 216 içiyorum ki benim yıllardır içtiğim sigara, en kral sigaraya da değişmem amk...

takserimi sıyırdım ve çömeldim bu arada hep siyah giyerim ki çabuk kirlenmesin, neyse sonra düşünmeye başladım...

neden ben?

şu dıbına koyduğumun hayatında neden her aksilik beni bulur? ne yaptım ki ben... gerçi bir tak da yapmadım... ama yine de hep ben... peki neden, yok işte bir cevap bulamadım... gibtiğimin hayatınını tak gibi heba ediyorum...

sigaramdan bir fırt daha alarak tuvalet taşına baktım sonra da kara deliğine... işte o an kendimi o kara deliğe benzettim...

hayat, taku gelmişte üzerime üzerime sıçıyor gibi...

şöyle güzelcene bir kahvaltı yapmak istiyorum aslında...

hani şu domatesli, zeytinli kahvaltılardan da ağzımın tadı yok ki...

gerçi olsa da domatesim yok...

size bir sır vereyim mi gençler...

aç insan boş insandır...

yani demem o ki, açken aşık olmaya kalkışmayın, önce bir karnınızı doyurun sonra aşka yelken açın...

ha unutmadan...

aşkın ne zaman geleceği belli olmaz huur çocukları!

ölümün de...

yalnız ölümle hiçbir zaman karşı karşıya gelmeyeceksin ağa... varsa bir yerlerde ölüm sen olmayacaksın, topuklayacaksın amk.

aşık olacaksın ama, aşk başkadır ağa, aşk yoksa hayatta yok...

düşün; atom fiziği, ozon tabakasını sonra yine düşün gökkuşağını... geceyi düşün, gündüzü... farkındasın değil mi her şeyin ama her şeyin belli bir düzeni var e tabii aşkın da...

yani demem o ki, şu gibtiğimin hayatında en azından bir sevgilin olacak, aşık olacaksın ona... seveceksin... hani anne sevgisi başka falan derler ya, yalan dıbına koyayım, sevdiğin kadının bir lafıyla "ananı da silersin babanı da"...

aşk bu oğlum, giber atar!

zaman, ne de güzel bir karmaşadır...

hayatın özü olduğu halde çoğunu aylaklıkla heba ediyoruz farkında bile olmadan...

aşk dedim de aklıma geldi lan...

benden elektrik alan bir kadın çıkacak mı şu gibtiğimin hayatında...

gerçi elektrik olayından daha büyük bir yalan olamaz amk...

yani demem o ki bütün kadınların amacı iyi bir eş bulmaktır ve fakat ne hazindir ki iyi biri gelince de yüzünü çevirir...

neden mi?

çünkü iyiler doğaldır, yalan söyleyemezler, pısırık, utangaçtır iyiler...

yani otuziki dişinde hayatın özü vardır; o da masum bir tebessüm...

ama kötüler öyle mi?

değil işte...

kötüler, en eğlenceli insanlardır... en heyecan verici, en sempatik, en güleç ki otuziki diş güler bunlar; kahkahalarında pirzola, bakışlarında yoğurtlu iskender havası vardır... çok güzel güler çok da güzel güldürürler ve fakat en ezberci, en sahtekar insanlardır kötüler...

işte iyinin böyle atraksiyonlara ihtiyacı yok gerçi mecburiyeti de yok.

iyi, iyidir... güvendiği tek yanı da odur...

ama kadınlar iyilere değil, en güvenilmez erkeklere yani en kötülere aşık olurlar...

o değil de ağzımın içi leş gibi lan...

uyandığımdan beri 10 sigara içtim daha kahvaltı da yapmadım...

bu iğrençlikle hangi kadın benden elektrik alacak ki...

ben bile kendimden tiksinirken...

iyi dedim de aklıma geldi lan...

iyiler, sevdiği kadını sevişerek hayal etmezler, sarılarak hayal ederler ya da uyuyarak...

onlar için sarılmak ya da el ele tutuşmak aşktır...

işte bu yüzden hep kaybederler...

çünkü kadınlar bu tip erkeklerin sadece omuzlarını kullanırlar...

gelirler, dert yanarlar, ağlarlar... sevgililerini anlatırlar, isteklerini, kimsenin onu anlamadığını, hayattan nefret ettiğini ki aslında iyi olduğunu iyi bir eş aradığını vs... gelirler dert yanarlar, ağlarlar sonra da çekip giderler...

hiçbir zaman sevişmek istemezler çünkü iyiler sıkıcıdır, yavaştır, monotondur...

ama kötüler öyle mi? değil... eğlencelidir, zekidir, ataktır ve en önemlisi de gibicidir...

kötüler için aşk, gibiştir, gibiş de heyecandır...

işte bu yüzden kadınlar her zaman kötülerin önünde domalır, iyilerin de omuzlarında ağlarlar...

tasayı, kaygıyı yaşayan iyiler zevki sefa süren kötüler...

yaşasın iyiler... !

iyinin kaygısı beni mi gerdi amk...

topunun özüne kibrit suyu...

sıkıldım amk...

her şeyden... ama her şeyden...

hayattan evvela, sevgiden ve nefretten...

ne sevmek istiyorum ne de nefret etmek istiyorum...

zamanımın içine etmek istiyorum aslında, ki ediyorum da... ama yine de sıkıldım...

neden ben de bilmiyorum...

aslında neden sorusuna bir cevap olur mu bilmeme ama yaptığım ya da yapmak istediğim bir şeyde bir kusur varsa "yapamıyorum", yapmak da istemiyorum...

böyle biriyim işte ne bileyim, huyumu gibeyim...

her şeyin ve her anın kusursuz olmasını istiyorum... olmayınca da yapamıyorum... yarım gibi oluyor, yaparsam heba olacak gibi...

gerçi her türlü heba oluyorum ya neyse...

ben kendime bir çay koyayım lan...

geldim...

ince belli bardaklar harbiden kadınlara benziyor lan...

böyle (tam olarak şu an el hareketi ilse gösteriyorum tabi siz göremiyorsunuz)

anladınız mı?

yalnız bir şey diyeyim karıların memeleri, "am"'ından daha ciksi lan.

züt de öyle...