can yücel

can baba, bir takım hayranları ve arkadaşlarıyla bir yerlerde içer, sohbet eder. aynı grup, sabahın 5'i 6'sı gibi pek de kimsenin bulunmadığı kıbrıs şehitleri caddesinde yürürken, şair birden durur ve yere yatar. yanındakiler de hemen aynı şeyi yaparlar. şair, gözlerini kırpmadan gökyüzüne bakmaktadır. yanindakiler de sira sira yerde yatmakta, gökyüzüne bakmaktadirlar. hayranlardan birisi dayanamayıp sorar:
- baba, ne görüyorsun, bize de söyle...
ondan ulvi ya da şairane bir söz bekleyen vatandaş, aldığı cevapla şok olur:
- çok sarhoşum dıbına koyim.

birgün can baba sevenleriyle yolda yürürken birden durur yere yatar gökyüzünü, yıldızları izlemeye başlar
onu gören herkes aynısını yapıp yere yatar can baba hala kalkmaz en sonunda biri yanaşır der can baba ne görüyosan bizede söle herkes bakıyor ama senin gördüğünü göremiyoruz der.
can baba: of ne biçim içmişim kafam yarak gibi...
kral adamdır

dıbına koduğumda hiç tip yok amma güzel yazıyor imiş vesselam.

züte züt denir olayı da şudur:

Can Yücel, vakt-i zamanda bir yazısında adamın birisine 'züt' dediği için dava açılmış.
Mahkemede Can Yücel şunu anlatmış:

Bir köyde ateşli bir hasta vardır, kasabaya doktora getirir hastayı köylüler.
koca devletin koca doktoruna. Doktor hastaya fitil verir ve köye döndükleri gibi hastaya fitili anüsten vermelerini söyler köylülere.
köylüler tabi 'tamam dohtor bey' diyip köye giderler.
köydeki herkese sorarlar, en bilgelere bile, ama kimse anüs ne demektir bilemez. bu nedenle bir türlü ilacı da veremezler hastaya.

hastanın durumu da gitgide kötüleşmektedir. bunun üzerine köylü, doktora, koca devletin koca doktoruna telefon etmeye karar verir ama kimse buna yanaşmaz. ne cüret di mi doktoru arayacak bi köylü. neyse durumun vehameti üzerine muhtar aramayı kabul eder.
bütün köylü toplanır santrale, muhtar arar, 'biz ne yapacaamızı bilemedik dohtor bey' felan der işte. karşıdan doktor bişiler söyler.
muhtar döner, ama arkasına: 'makattan verin dedi dohtor' der.
yine tüm köye sorarlar, komşu köylere birilerini yollayıp sordururlar felan, ama makat ne bilen yoktur yine.
hasta ise giti gidecek, ateşler içinde kıvranıyo baya.
ihtiyar meclisi toplanır. son çare, doktorun bir kez daha aranmasına karar verilir. yine kimse aramaz istemez doktoru. nihayetinde yine biri kandırılır, telefonun başına geçer, ama bi yandan söylenmektedir: 'çok kızacak dohtor çok!' diye.
sonunda telefonu açar, durm anlatır, doktor bişiler söyler yine. telefondaki köylü, yüzü allak bullak, arkasını döner:
'çok kızacak demiştim; zütüne sokun dedi'
Yani işin aslı hakim bey 'bizim orada züte züt derler'

saygı&sevgi&özlem.

taşşaklı adam

bir takım hayranları ve arkadaşlarıyla bir yerlerde içer, sohbet eder.
aynı grup, sabahın 5'i 6'sı gibi pek de kimsenin bulunmadığı kıbrıs şehitleri caddesinde yürürken, şair birden durur ve yere yatar.
Yanındakiler de hemen aynı şeyi yaparlar.
Şair, gözlerini kırpmadan gökyüzüne bakmaktadır.
Yanindakiler de sira sira yerde yatmakta, gökyüzüne bakmaktadirlar. Hayranlardan birisi dayanamayıp sorar:
- Baba, ne görüyorsun, bize de söyle...
Ondan ulvi ya da şairane bir söz bekleyen vatandaş, aldığı cevapla şok olur:
- Çok sarhoşum dıbına koyim.

koftiden değil harbiden adam

hakime: bizim memlekette züte züt denir hakim bey diyen adam

Büyük gibertici ondan büyük adam zor çıkar biz onun çizdiği yolun Bir kavşanı anca doldururuz. Büyük adam

panele çağrılır, gider. organizatörlerin zütü atar küfredecek önemli insanların önünde diye. konuşur konuşur iner kürsüden. rahat birer nefes alınır. tekrar gelir şöyle der; kusura bakmayın sizin de kafanızı gibtim.

o idoldür beylerr herkes sevmez can babayı sevmeyende gibinde deildir zaten o bi köşede şarabını içiodur o sırada küfürü küfür olduğu için söylemeyen adamlardandır bizdendir

amın evlatları vajişim yazınca 50 sayfa yazıyorsunuzya huur çocukları niye can yücelin konusu 4 sayfa ? çabuk doldurun buraları züt deliğinizi genişletmiyeyim

Bir sergide ortada dolanırken, alımlı bir kadın heyecanla yanına gelir:
- Can bey, tanıştığımıza ne kadar memnun oldum anlatamam.
Sizin en büyük hayranınızım.
Can baba sırıtır:
- Demek öyle, yatalım o halde ?
Kadın küskün bir ifadeyle bozuk atar:
- Aşk olsun can bey!!
Can baba cevaplar:
- Aşk da olacak elbet... (:
can yücele bak :D

mekanı datça olasıca

yeri doldurulamayacak adamlardan birisi

can baba'ya

gelmez artik senin gibi sair bu dunyaya
tekrar okudum seke sekeyi bagira bagira
keske erkenden gitmeseydin be can baba
koyayim senin amina

>

şiir bana birşey ifade etmiyor.

o yüzden gibim kadar saygım yok.

doğmatik bir saygım yok beyler.

ne çok şiir sever varmış amk sözlüktede. kuzu kesildiniz lan.

inci sözlüğün zikir babası

Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını, kendimi bulduğumda anladım. Herkesin
mutlu olmak için başka bir yolu varmış, Kendi yolumu çizdiğimde anladım..Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat, okuyarak, dinleyerek değil.. Bildiklerini bana neden anlatmadığını, anladım... Yüreğinde aşk olmadan geçen her gün kayıpmış, Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım.. Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden, Neden hiç ağlamadığını anladım.. Ağlayanı güldürebilmek, ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş, Gözyaşımı kahkahaya çevirdiğinde anladım..Bir insanı herhangi biri kırabilir,ama bir tek en çok sevdiği, acıtabilirmiş,Çok acıttığında anladım.. Fakat,hak edermiş sevilen onun için dökülen her damla gözyaşını, Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terk ettiğinde anladım.. Yalan söylememek değil, gerçeği gizlememekmiş marifet, Yüreğini elime koyduğunda anladım..”Sana ihtiyacım var, gel ! ” diyebilmekmiş güçlü olmak, Sana ”git” dediğimde anladım.. Biri sana ”git” dediğinde, ”kalmak istiyorum” diyebilmekmiş sevmek,Git dediklerinde gittiğimde anladım.. Sana sevgim şımarık bir çocukmuş,her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan, Büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım..Özür dilemek değil, ”affet beni” diye haykırmak istemekmiş pişmanolmak, Gerçekten pişman olduğumda anladım..Ve gurur, kaybedenlerin, acizlerin maskesiymiş, Sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış, Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım..Ölürcesine isteyen, beklemez,sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi, Beni af etmeni ölürcesine istediğimde anladım.. Sevgi emekmiş, Emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş…
ccc Can Yücel/Anladım ccc