cezaevi anılarım beylerrrr

reserved

itiraf edeyim; senin yaşadığın bu 'hikayeyi' ben okumaya korkuyorum, uzun zaman sonra bitirebildim. Büyük adamsın büyük..

@1142 haklısın belki de.. ama ben çok uzun yazıcaktım bu hikayeyi millet duygulardan çok olaylara yer ver dedi o yüzden fazla da uzatmak istemedim.

rezörvid.

panpa sen şimdi hapishaneye girmeden önceki olayı anlatıyosun..ama annenle telefonda konusurken o nasıl ? diye sormuştun.oda iyi demişti...
edit:hikayende ölen sevgiline annenden daha çok yer vermişsin..

saolun beyler. daha 1 seneyi falan yazıcaktım da taku çıkmasın diye yazmadım, tadından kalsın herşey.

ulan hayatım boyunca yaşadığım en duygusal anlardan biri de semte gittiğimde kardeşlerimin beni gördüklerinde kurtarıcıları gelmiş gibi hıçkıra hıçkıra ağlayarak üstüme koşmalarıydı.. o sahneyi ölene kadar unutamam kuran çarpsın..

dedi ve gibti atti benim duygularimi gozyaslarimi tutamadim amk

buyuk konusmak gibi olmasin ama ben bu adamin yasadiklarinin 3te 1ini yasasam pes ederim

hikayenin sonunda senin simdiki kafana taktigin bi kac sorun dert saniyosun beynini gibtigim dedim kendi kendime.

panpa senin hikayeyi çaylakken okumuştum ama bildiğin takip ediyordum yazdığını anında okuyordum hikayenin sonu çok absürd olmuş yalnız

halime şükrettirdin panpam , teşekkürler kurmaca yazdıysan dahi eline sağlık

amk benimkide dertmiymiş lan

gibtin bıraktın gece gecee

edit:kaçtan beri okuyom bilmiom ama bitirdim

651 rezerv

ağzıma sıçtın ağzıma gece gece

patron: aynı anda sorgudaydık. o zaman ben içeri, o da delil yetersizliğinden salıverilmişti. Ama ben içerideyken geçen sürede avukatlar sağlam bi dosya hazırladığı için %100 içeri girecekti.. bunu da bildiği için adam sır oldu amk o zaman.. yurtdışına mı kaçtı, memlekette bi yere mi saklandı bulamıyodu polisler.. 6-7 sene sonra yakalandı, anında içeri..ama 1 sene ceza almıştı, sonra bidaha ne beni buldu ne ben onu.. güvenemedim kendime acaba karşılaşınca yine kötü şeyler olur mu diye..en çok ta tekrar girermiyim içeri diye çekindim karşısına çıkmaktan..

reservuar

panpa eline koluna sağlık...
okurken ebemi gibtin resmen bu kadar cefa çekmişin inşallah allah bundan sonra sefa sürdürür.
bide kafamda bi soru var cevaplarsan mutlu olurum...
Bu patron dallamasına ne oldu çıkınca sattığın için peşine düştü mü hiç???

panpa kızdırıyon beni ama şu gibtiğimin yasını yaz artık gibicem

sonra bir uyandın sabah olmuş amk

mutlu son sevindim panpa

yaptığım ilk iş semte gitmek oldu. beni bekleyenler var.. çocuklar-annem-hatun.. ulan hayatım boyunca yaşadığım en duygusal anlardan biri de semte gittiğimde kardeşlerimin beni gördüklerinde kurtarıcıları gelmiş gibi hıçkıra hıçkıra ağlayarak üstüme koşmalarıydı.. o sahneyi ölene kadar unutamam kuran çarpsın.. yavrularım asıl onlar çekti zorluğun kralını ufacık yaşlarında.. arkadaşlarınla hiç gönüllerince oyun oyanayabildiler mi acaba ? hiç rahat ettiler mi onlar çocukluklarını yaşarken yanlarında ? oynammak istediklerinde kendilerini nasıl avuttular ? dersleri de hep iyi gitti helal olsun. o kadar annemin gölgesi olurlarken ne ara derslerini çalıştılar, ne ara akıllarını verebildiler vallahi helal olsun.. ben içerideyken de sağolsunlar hacer teyze öyle güzel bakmış ki çocuklara, bildiğin cennetlik kadın.. yok mu ulan mahallenizde böyle kadınlar anlayın işte.. biri 6. sınıfa geçmmişti diğeri de 8. sınıfı bitirmişti o zaman.Evi çekip çevirenler onlar olacaktı bundan sonra o küçücük yaşlarında..

ağlattın be kardeşim bitirdim hikayeyi sayfalarca ağladım. en çok koyan 2 şey neydi biliyor musun , elin bininin bir gecede harcadığı parayı ihtiyaç için bulamamak... ve öyle sevipte kavuşamamak...