akrabalar tanidiklar buyuklerim sorunca bilim adami olcam derdim. serefsizler bana bu kadar kolay olmadigini calismam gerektigini yada bana inanip destekleseydiniz suan bu hallerde olmazdim. okulumun ilk gunuydu. hic utanma yoktu yanima bir cocuk oturdu agliyordu. nedense ben 40 yasinda adamlar gibi olgun cool ve umursamaz takiliyordum henuz 7 yasimda. surekli agliyordu ilk gunden beni kendine sinir etmisti. sonra ogretmeni telefonu cikarip disari cikti. 5 dakika sonra iceri turbanli sisko bir kadin geldi kusura bakmayin diyerek cocugu goturdu. okuldan nefret etmeye baslamistim cocuklarin arasinda ne isim vardi benim?

Ogretmen 40 yaslarinda sisko bir ogretmendi kendini tanitti sonra sirayla herkesi kaldirdi kendinizi tanitin dedi. Ilk cocuk kalkti ogretmen sordu adin ne "bla bla ogretmeniiim" dedi. Bir kac gereksiz sorunun ardindan ailesinin ne is yaptigini sordu. "Annem bla bla yapiyor babam bla bla yapiyor dedi". Sira bana gelmisti. Kadin sordu adin ne "gencyolcu" dedim. Ailemin ne is yaptigini sordugunda "annem ev hanimi" dedim. "Baban?" Dedi. "Bilmiyorum" dedim. Salak salak bakmaya baslamisti o bakislar hic aklimdan cikmaz. Beni pic sanmisti galiba...

Ailem yaklagib 2 sene once bosanmisti. Belki de beni o yasta olgunlastiran sey oydu bilemem. Ben bir erkek cocugunun babasindan ogrenecek cok seyi oldugunu dusunurum her zaman ama ben bunlari kendim ogrenmek zorunda kalmistim. Herkes bana baban ne is yapiyor sorusunu sormasindan bikmistim daha 7 yasimda. Babam baska bir sehire tasinmisti. Tek bildigim buydu.

Okul gercekten berbat geciyordu. Bir yandan annemle gecinmeye calisiyor bir yandan da a b ve c yi ogreniyordum. Bir gun tekrar okula geldim servisimle. Servisci amcayi cok severdim. Surekli bizimle ilgilenir gec kaldigimiz zaman sonuna kadar beklerdi. Sinifima giriyordum ki karsima o sisko cocuk cikti. Hayatimin ilk zorbaligini orda gormustum. Ve bu kadar buyuk bir gotu. Bana "abi de" dedi. Bise diyemedim. Icimden acaba ne demek istiyor diyordum. Sonra tekrar "abi de" dedi. Anlasilan bu siskoyla cekecegimiz vardi. Bir sen ekgibtin koca got diyordum icimden. Neyseki o sirada ogretmen geldi gunumu kurtardi. Ama hala okuldan nefret ediyordum...

Okulda tek sevdigim sey futbol oynamakti. Okula siseyle mac yapmak icin gidiyordum resmen. 1 yil boyunca mac oynadiktan sonra karnemi aldim ilk karnem. Taktir pekiyi pekiyi..
Dedem cok sevindi. Cebime 20 tl gibistirdi. Halbuki bir gib yaptigim yoktu butun yil siselerle mac yapmistim.

Zaman gecti buyudum orta okullu olmustum. Artik diger arkadaslarim 1. Sinifta oldugum kadar olgunlardi. Liseye gececektim nefretim daha da cok artmisti okula karsi. Ortaokul sondayken sevdigim kizlari hep liseli cocuklar tavlardi cunku onlardan nefret ederdim hep.

Lisede daha akli basinda bir insandim artik dogru dusunebiliyor olaylari iyi kavrayabiliyordum. Ilk gun sinifa ilk ben gelmitim digerlerini bekliyordum. Yanima sisko bi cocuk oturmustu. Bi kac kisi daha geldi ve sonra.. lanet olsun ilk defa agib olmustum. Bu duyguyu ilk defa hissediyordum. Ne oldugunu daha kavrayamamistim sadece ona yakin olmak onunla oturmak istiyordum. Ama yanimda sisko cocugun oturdugunu farkettim. Kizin yanina oturmayada utaniyordum zaten lanet olsun hayat ne kadar zordu.

Hoca yoklama alirken "burda" dedigi an tekrar vurulmustum. O uzun boyu kisa saclari ve buyuk kalcalari beni benden almisti adeta ergenligimi hissediyordum.
Adini ogrendim. Sonra zil caldi herkes asagiya indi. Bende topluluk pgibolojisiyle asagiya indim. Birkac kizla beraber bankta oturuyordu. Dusunuyordum onu nasil tavlayabilirim. Sonucta ben olgun bir insanim hepte boyleydim diyordum.