Yazacaklarıma prim, acındırma gibi şeyler diyecekler " OKUMAYIN VEYA OKUDUYSANIZ iÇiNiZDEN SAYIP SÖVÜP GiDiN" ve uzun evet ama herşeyi anlattım okuyana eyvallah

bu anlatacaklarım bazılarına yabancıda gelmeyebilir beyler, hayatınızda ezildiğiniz, küçük görüldüğünüz, ağlatıldığınız olmuştur, bende bunlardan birisiyim;

insanların bir çoğu hayatında ezilmiş, aşağılanmıştır. fakat çoğu insan ezilirken sesini çıkartamıyorsa onun için hayat çok zordur inanın bana, o insan korkuyordur beyler, o insana ne derseniz deyin susar, savunamaz kendisini ama bunu fırsat bilip, o insanın iç hayatını bilmeyen varlıklar bu insanın üstüne gelirler, hele ki kusurları varsa ( şişman, kısa, sivilceli, gözlüklü,yetim) o zaman hayattan iyice soğur insan " neden yaşıyorum ? üzülmek için mi geldim ben bu dünyaya ?" gibi sorular sormaya başlar.

Bazen sadece güler, ama maskesidir bu. yalnız kaldığında dayanamaz, ölmek ister düşünür durur, sessiz sessiz için içine ağlamaya başlar göz yaşlarını siler düşünür ve uyur, ertesi güne kendisine söylenecek aşağılayıcı laflara hazırlamak için.

Hala okuyanlar varsa bir olayı anlatmak istiyorum size ben izninizle;

Küçüklüğümde Serkan diye bir çocuk vardı ilkokulda, köyden gelmişti ve belliydi halinden tavrından, susar konuşmaz, kendisine bir şey söylediğinde arada gözleri dolar dışarı falan çıkardı, şimdi anlıyorum beyler ağlamak için dışarı çıktığını gösterdi bize bunu.

Bu çocukla köylü, çilli, salak, gerizekalı vb tarzı laflar ederlerdi, hele o sınıfın kızları yok mu kansız varlıklar, buna dokunur ıy falan deyip bağrışıp gülerlerdi beyler be, neyse böyle aylar geçmişti falan bir gün gelmemeye başladı çocuk okula, hasta falandır diyorum içimden nereden bileyim be beyler, bir hafta oldu, biz ders işliyoruz ve kapı çaldı beyler bir kadın girdi içeri gözleri şiş falan ağlamış belli, " hocam" dedi, hoca da sınıftan çıktı. her neyse bir süre sonra içeri girdi hoca ama görecektiniz için için ağlıyor böyle, hiçbirşey demedi masasına oturdu kollarına yatıp ağlıyordu bizde birbirimize soruyoruz noluyor falan diye.

Meğersem beyler bu çocuk gelmediği günler annesine yalvarıp " anne sürekli dalga geçiyorlar gitmeyeyim okula, salak diyorlar, tiksiniyorlar benden anne" gibi laflar söylüyormuş. o günde annesinden izin kopartmış gelmemiş okula neyse evden çıkmış bakkala giderken arabanın çarpmasıyla vefat etmiş kardeşim benim mekanı cennet olsun hakkını helal etsin,

Evet beyler bazen herşey için çok geç olabiliyor, siz arkadaşınızın kalbini kırarsınız, ertesi gün haberini alırsınız ee ne olacak beyler sonra ? siz ağlayacaksınız be beyler, mezarına gidip aflar dileyeceksiniz yapmayın

okuduğunuz için Allah razı olsun, anlamışsınızdır beyler sağolun.