damnation

--ekşici mode on--

opeth'in 2003'te çıkardığı akustik albüm, brutal vokal yok, olsun amk opeth olsun çamurdan olsun, güzel...
başından sonuna dek tam bir sağanak: aşk, ayrılık, ümitsizlik, çaresizlik, yokluk, unutulmuşluk (ah oblivion ne kelime), sıfırdan başlamak, başlayamamak, dağın haberi olmamak. uçsuz bucaksız okyanusların ortasında, lacivert suların üzerinde bir öğleden sonra sessizce ilerliyor. ne bir kara parçası ne bir bulut; deniz ile gök bile birbirine karışmış. ben de bu gemideki herhangi bir kuru yüküm, konteynerim. hangi limandan çıkıp, hangisine gittiğimin bir önem yok. diğer konteynerların arasında kimliksizim. üzerimde numara bile yok, çıplağım.

--incici mode on--

gibim gibi albüm, ccc blackwater park, morningrise, ghost reveries giber ccc

ne ghost reveries'i dıbına soktuğum, still life olacak o.

hani lan nerdesiniz damnation opethçileri?

bu albüme laf atanı gibeyim

şu günlerde hatim ettiğim albüm

huzur veriyo lan bu albüm

bugun aldigim albumdur. sarki listesini de verelim tam olsun

1-windowpane
2-in my time of need
3-death whispered a lullaby
4-closure
5-hope leaves
6-to rid the disease
7-ending credits
8-weakness

edit: albumu tum gece sindire sindire dinledim, harbiden steven wilson bas bas bagiriyor ben buradayim diye. klagib opeth soundindan uzak bir album ama ben begendim.

10/7

özlüyor insan işte..