deep web de sikilen hayatımı anlatıyorum

reserved

oturacak yer yoktu odada, adamın karşısında ayakta dikilmeye başladık. kafasını kaldırma zahmetine katlanmamıştı henüz adam. yaklaşık 2 dakika sonra sanki bizi yeni fark etmiş gibi dikkatle süzmeye başladı ikimizi de.

- bahsettiğin arkadaş bu mu deniz?
- evet.

adamın gözleri üzerime odaklanmıştı. az önceki sinirim kalmamıştı artık, her şeyi dışardan izleyen bir gözlemci gibiydim adeta. ne var ki bir süre sonra bu bakışlardan rahatsız olarak konuşmaya karar verdim.

- ne istiyorsun benden?
- bir şey içer misin öncelikle?
- hayır, sizden bir açıklama bekliyorum.
- pekala.

ayakta durmak yavaş yavaş sinirimi bozmaya başlamıştı.

reserved

- deniz bizimle çalışmaya istekli bir arkadaş getireceğini haber verdi bir süre önce. bu sebeple buradasın.
- ne iş yaptığınızı bilmiyorum henüz.
- anlayacaksın. yan odaya geç daha sonra tekrar bizim yanımıza gel.

bu isteğin sebebini anlayamamıştım ama istemsizce itaat ettim, başka şansım yoktu ne de olsa.

odadan çıktım, sağ tarafta şoför bekliyordu. yanına gittim, kemerinden silahını çıkarıp bana verdi ve odaya geçmemi işaret etti. anlam veremeyerek kapıyı açtım.

oda penceresizdi, kapıyı açmamla içeri dolan ışık içerde bir kadının olduğunu fark etmemi sağlamıştı. kapı şoför tarafından tekrar kapandığında, karanlık bir odada tanımadığım bir kadınla yapayalnız kalmıştım.

reserved

yaz Allah belanıvermesin yaz

reserved

- seni mi gönderdiler?
- ne için?
- benim için elbette.
- anlamıyorum sizi.
- off lanet olsun.

karanlıkta hiçbir şeyi seçemiyordum fakat kadının sesindeki kızgınlık aşikardı.

- bunun için para ödemiyorum ben.
- pardon, biraz daha açıklayıcı olabilir misiniz?

bir anlık sessizlik yaşandı odada.

- beni öldürmeleri için haddinden fazla para ödedim fakat maruz kaldığım muameleye bir bak...

ha?

düzgün sallada zevki çıksın ferreci mulahim

devammmm

- fiyata çeşitli zevkler de dahil...
- ne gibi?
- bunun gibi.

der demez üzerime saldırdı. uzun tırnaklarıyla giysilerimi yırtarcasına parçalamaya çalışıyordu. amacının bana zarar vermek olduğunu anlamam için tırnaklarının sırtıma saplanmasını beklemem gerekti. acıyla çığlık atıp bir tekme salladım kadına. el yordamıyla kapıya ulaştım, fakat kilitliydi. kadının çığlıkları odayı dolduruyordu o sırada, karanlıkta beni aradığı çıkardığı seslerden belliydi.

iki el ter içindeki omuzlarımı kavradı o anda. koşarak kaçmaya çalıştım fakat kadın sırtıma tırmanmıştı. göğsümü çiziyordu tırnaklarıyla, diğer yandan boynumu ısırmaya başlamıştı. hayatım tehlikedeydi artık, kemerimdeki silahın kabzasını kavradım refleksif bir hareketle ve kadının kafasına doğru vurmaya başladım. bulldog köpeği gibi yapışmıştı, bırakmaya hiç niyeti yok gibiydi. duvarlara doğru ateş ettim, kadında hiçbir değişiklik uyandırmamıştı bu durum, insanlıktan çıkmış gibiydi. artık çarem kalmamıştı.

silahı kafasına dayayarak tetiğe bastım.

hayal gucunu sevdim panpa devam

kısa zaman önce bir insanı öldürüp öldürülmeyeceğim sorulsa cevabım kesinlikle hayır olurdu. fakat şartlar öylesine oluşturulmuştu ki, benim gibi sıradan bir insan bile katil olabilmişti.

kadının elleri yavaşça çözüldü göğsümden ve yere yığıldı. neden yaptığımı bilmeksizin kadına dokunmaya başladım el yordamıyla, öldüğünden emin olmak istiyordum muhtemelen. evet o ölmüştü ve ben de artık bir katildim. ellerim başına dokundu o sırada, o cıvık ve sıcak kan elime akıyordu ağır ağır.

kapı açıldı ve içeriye dolan ışıkla birlikte gözlerim kamaştı. ufak adam, arkasında deniz'le birlikte kapıda dikiliyordu.

- aramıza hoşgeldin.

@91 orta okuldan selamlar

yalancıyı gibmiyorlar tabi

19 02 2013 banko 50 milyarlık kuponum

at yalanı gibiyim inananı

Usturuplu salla da heyecanlı olsun lan

elimdeki silahla deniz'i ve adamı vurmak istedim o an fakat onlar da bunu yapamayacağımdan o kadar eminlerdi ki hiçbir önlem almaksızın karşıma dikilmişlerdi.

- artık dolambaçlı cevap istemiyorum. nesiniz siz?
- pekala, dedi gülümseyerek adam. biz insanlara hizmet veren bir şirketiz.
- ne hizmeti?
- ölüm ve yaşam.

ölüm kısmını anlayabiliyordum, hatta bizzat yaşamıştım da peki ya yaşam?

- anlayamaman normal. üstünü temizle, geri kalanı şirkette konuşuruz.

ben @46 da ne dedim?