selam beyler çevremde çok insan var ama hiç birine derdimi anlatacak kadar guvenemiyorum olum size anlatacam lan. işiniz gücünüz yok okuyun mk.

ben xxx izmirde yaşıyorum mk 23 yasinda bir otelde kahvalti şefiyim iyi bi gelirim var geciyoruz oyle böyle monoton bir hayat yasiyorum isten eve evden ise mk bazen degigib insanlarla degigib seyler yasamak istiyorum ya ben cok urkek bi insanim yada karsi tarafmi soguk anlamiyorum. ornek veriyorum panpalar bir kizla tanisiyorum saatlerce beraber takiliyoruz içiyoruz egleniyoruz hoslaniyosun lan iste o kizdan sonra eve geliyorsun bi mesaj tesekkur ederim cok eglendim. sonrasi mi ? olmuyo ki sonrasi mk sabah kalkinca bi gunaydin demek istiyorum sonra gibtir et diyorum aradan uzun bi sure geciyor mesaj atiyorum cevap "gunaydin * " sonrasi gelmiyo. olum benmi çok korkak bi insanim acaba. mesela bir arkadas ortaminda yeni bi kiz oluyo 1 2 git gelden sonra mubabbet haliyle ilerliyo hepsinin bana dediği ilk şey "senden ilk basta nefret etmistim" olum ilk defa gördüğüm insana ne anlatabilirim lan ben benden nefret etmemesi için ne yapabilirim. neden hep kaybeden biz oluyoruz lan. seviyorsun hemde deliler gibi seviyorsun gozlerinin içine bakmaya kiyamiyorsun, ama baskasi ona herşeyi yapiyo giberim boyle dunyanin adaletini. ne yapmam lazim olum bendemi bin olayim. onuda denedim mk bin olayim giberim ne kaybederim dedim. kendime olan guvenimi kaybettim olum akil verin lan. gibecem böyle hayati sevmeyekmi lan.