0
adam dedim. binler gelmesin
evet beyler bende sevmiştim zamanında.
gözüm ondan başkasını görmez,
kulaklarım ondan başkasını duymazdı.
o benim aldığım nefes, yaşama sevincim, mutlulugum, kısaca herşeyimdi
gülünce o yıldız gibi parlayan gözleri, beni kainatın o ucsuz bucaksız yerlerine zütürürdü.
onu her gördüğümde ellerim titrer, dizlerimin bağı çözülür ve kalbim yerinden fırlayacakmışcasına atardı.
evet gerçekten seviyordum onu.
onun için 1 saniye bile düşünmeden canımı vereceğimi oda adı gibi biliyordu.
ama bir sorun vardı. o beni sevmiyordu
yani içime sığmayan, yerlere göklere sığdıramadığım o aşk karşılıksızdı,
benimle konuşurdu, bu bana yeterdi,
ama günler ilerledikçe, ona olan aşkım büyüdükçe, o benden uzaklaşıyordu
benimle konuşup ümitlendirmemek için uzak duruyordu benden,
çünkü beni sevmiyordu,
çünkü ben onun için birşey ifade etmiyordum,
çünkü ben onun için sadece sıradan biriydim.
ve ben ona sevgimi anlattıkça o benden nefret edercesine kaçıyordu
neden kaçıyorsun dediğimde, seni daha fazla üzmemek için derdi
ama ben böyle olmasını istemiyordum
benimle sadece konuşsun, derdini anlatsın, sorunlarını paylaşsın istiyordum
dedim ya, çünkü bu bile bana yetiyordu,
onunla konuşmak bile benim için büyük bir mutluluktu.
ve bana artık istemiyorum seni defol hayatımdan gibi sözler ediyordu
evet, o canımdan çok sevdiğim, bir tebessümüne dünyaları vereceğim prensesim bana bu sözleri söylüyordu.
sevdiği kişiden böyle şeyler işitmek gerçektende insanın çok canını acıtıyordu, ve çok koyuyordu.
ben onurumu ve gururumu defalarca ayaklar altına alıp onunla ne kadar konuşmaya çalışsamda
o beni sürekli tersliyordu. ve hiç görüşmüyoruz artık.
o eski konuştuklarım aklıma geliyordu
ben derdim ki.beni unutmicaksın tamam mı ne olursa olsun
oda söz seni unutmicagım derdi
peki ya o sözler yalanmıydı sevgili ?
bir gün yine yanına gidip konuşmak istedim,
sen ne biçim erkeksin yeter peşimi bırak, hiç mi onurun gururun yok diyordu
evet sevgili, benim onurum gururum yok, çünkü aşkın önünde diz çökmüşlerdi onlar.
belkide şuan yeni sevgilisiyle el ele tutuşmuş geziyorlardır,
belki mutludur, gülüyordur veya güzel sözler işitiyordur, bilemiyorum.
yeterki o mutlu olsunda, ben aşkımı içime atmasınıda beceririm.
onsuz günler çok zor geçiyor be panpalar.
bi derdimi anlatacağım sizler varsınız
birde beni saatlerce sıkılmadan dinleyen o boş sokaklar ve kaldırımlar ... :(
son olarak aklıma sokrat st'nin bi sözü geldi ve paylaşmak istedim
hani unutmicaktın yalancı sevgili
birikimin içinde kalsın, zütüne sok o sevgini,
yok oluşum sana koymaz yeniden sev birini
ama sokakta yakalarsam giberim o sevgilini!
