Neden hiç arayanımız soranımız yok beyler?
Hiç kimse için değerimiz yok mu bizim? Yalnız olmak bazen gerçekten koyuyor, sesini duymak isteyen, halini soran, merak eden birileri yok!

Kardeşim dediğim insanlarda, dertleri tasaları olunca yanımda bitiyorlar. Oysa ki ben hep iyi davranmaya çalışan biriyim. Dışarıda el ele tutuşan sevgilileri görüyorum, imreniyorum. Geçen sene doğum günümde terk edildim ama yoluma baktım, umursamadim. Şimdi gerçekten sevmeye sevilebilmeye çok ihtiyacım var. Yüzünü gördüğümde kalbimde kelebekler uçuşturacak birinin olmasını çok isterdim, uzak kaldığımda özleyebileceğim biri olmasını..

içimi buraya dökmek istedim sadece sağolun varolun.