9.1 geliyor hazır olun binler.

tutabilir rez
(bkz: yeni mobil oyunum smiley ball)

Baska zombi hikayesi onersenizee beyleeerr

Suku senin köpeğin olsun yeterki yaz amk

eline sağlık pampa devam şukular şelale

8.3

"hadi hemşerim şunlar bizi farketmeden gidelim, buraya gelecekler!"

yüzünde bıçak izi olan, kısa saçlı bir adamdı elini uzatan. yardımıyla kalktım ayağa. açelyaya baktım, iyiydi. soğuk duruyordu.

"eyvallah kardeşim" dedim. "gidelim"

ileride çalışmaya hazır duran dobloya atladık. 500 metre ileride sakin görünen bir yerde durup nefeslendik. önümdeki karanlığa dalıp gittim

B: Ben YA: yabancı adam

B: gelmeseydin çoktan ölmüştüm be abi

YA: tam ordan geçiyordum dostum, kader işte. şaşırmış görünüyordun. öyle geçip gitmek delikanlılığa yakışmazdı (harbi delikanlı adammış amk)

B: eyvallah.. isim ne, ne tarafa gidiyorsun

YA: ismim Yavuz da bir yere gittiğim yok be kardeş. olaydan önce ileride oturuyordum. şimdi marketlerden yiyecek depolayıp büyük binalardan uzak durmaya çalışıyorum, en azından bunların tedavisi bulunana kadar.

B: anladım abi. ama olay sandığından daha büyük. hayatta kalan sayısı az, olay sadece burda patlamadı.

(haritayı çıkarttım)

B: bak burası bir polisten öğrendiğim kadarıyla sığınakmış. buraya ulaşırsak kurtulma şansımız çok yüksek.

YA: ama yolda nelerle karşılaşacağımızı bilmiyoruz..

B: aynen öyle

YA: *mırıldanarak* olsun lan riske değer. solucan gibi yaşamaktan iyi.

YA: bugün biraz dinlenelim yarın gideriz. baksana senin ufaklık uyumuş bile

arka koltuktaki açelyaya baktım. derin uyuyordu. gülümsedim istemsizce amk

B: anlaştık abi sabah gideriz..

Rezzers

8.2

zombinin alnından çıkan bıçak darbesiyle son buldu bu işkence... https://encrypted-tbn2.gs...XpllurerLmaGzOOoL7BpjOQKw
korkuyla ittim zombiyi. derin bir nefes, "yaşıyorum lan, yaşıyorum dıbına koduklarımm"

...

rick ve ben https://tinyurl.com/z7bh49l

Bekleyin biraz aminakoduklarim hahahahah 8.2 geliyor.

BÖLÜM 8.1: BIÇAK GEL KANKA

sevdiğim bir yazarın dediği gibi; güzel şeyler beklenmedik anlarda çıkardı insanın karşısına. ya da öyle bir şeydi şuan hatırlamıyorum. zaten o yazar çoktan ölmüştür

bıçak elimde, savaşmaya hazır duruyor fakat içimden "keşke süphanekeyi öğrenseydim" diyordum.. zombilerle aramızda 10 saniyeden az bir süre vardı. geri gidemezdik. bıçağı iyice kavradım.

tam o anda en arkadaki zombinin suratından bıçak çıktı. o zombi yüzüstü düşerken en öndeki bana ulaşmıştı. bıçağı korkuyla omzuna batırdım amk. yere düştük. ölümle burun burunaydım. nefesiyle ağzından gelen leş kokusu ciğerlerime işledi. sesim çıkmıyordu, sadece suratını tutuyordum.

https://encrypted-tbn2.gs...bBdxrUbmyWwIkeaT-2jzMr2TA

ilk entrye şuku atin lan zütler.

Rezerve

Yarıda kesersen gibtim belanı

Yaz pnp

Bu parttan sonra copy pastelerim bitiyor bekleyin biraz yannan kafalılar.

BÖLÜM 7: TOPRAK ATANA NiCK6

-ĞĞOĞHĞ-

bıçağımı doktor önlüklü burunsuz zombinin burun boşluğuna soktum lan. elimdeki kurumuş kana yeni kanlar eklendi. artık alışmıştım. zombi üstüme koşarken hafif tırsıyordum ama içgüdüsel olarak bitiriyordum işini. oluruna bırakıyordum ve bedenim işini yapıyordu. Açelya peşimden beni takip ediyordu. fazla konusmuyordu. hatta hiç konusmuyordu. yaşadığı acıları tahmin edebiliyor ve annesinin nerde olduğunu sormuyordum ona. nasıl kurtulduğunu merak etmiyordum. evlerinde öldürdüğüm zombinin, onun babası olduğunu tahmin ediyor ve susuyordum amk.

bu yol böyle bitmez amk. bize bi araba lazım.

hemen ileride bir zombi daha. bi bitmediniz lan!

-ĞĞĞKKK-

karakolda mehmet abinin dedigine göre istilanın hızlı yayılmasının sebebi mitingler ve insanların paniğiymiş. insanlar panikle dışarı çıkınca virüs sıradışı sekilde yayılmış tabi. ısırılan biri ortalama 10 dakikada dönüşüyormuş lan. düşündüm de; ölümle yaşam arası 10 dakika. vay amk. ölmek bu denli ucuz; yaşamak bu denli kıymetli miydi?

devlet üstleriyle bağlantı yokmuş. elektriklerin bir gün gideceği kesin ama ne zaman gideceği bilinmiyormuş

telefonu çıkarıp saate baktım. güneşin doğmasına fazla bir zaman yoktu.

acaba serkan inciye ne oldu len? şimdi şurda internet olsa olan biten'de neler yazardı acaba. en çok da trendi merak ediyorum. ama olası başlıkları da tahmin edebiliyorum şuan; Dünya neden eskisi gibi değil açıklıyorum, Suçlusun zombi, Zombilere fake attım anlatıyorum, Pelinsu zombiye dehsetul vahset ayar, Zombi oldum soruları alayım...

hahahah dıbınakoyayım ya. olum kahkahanın dozunu fazla abarttım galiba 3 tane zombi üstüme doğru geliyor o nasıl gülüş diye. neyse ugrasamam amk. tabanca.. tabanca nerde lan? nereye koymustum bu huur çocuğunu?!

olum gelmeyin lan. oha halen geliyorlar amk!

belimdeki silahı kullanamam. susturucusu yok ve 300 metre ilerde iki düzinelik bir zombi grubu görünüyor

hassgibtirrr...

BÖLÜM 6: YiYORSA TEKE TEK OLUM

Mehmet abi odanın kapısından hızlı bir şekilde girdi.

B: ne oldu abi hayırdır insallah

P: bizim ismail geri gelmenin bir yolunu bulmuş. çaresizce, koşarak gelmiş. dolayısıyla zombiler de geldi. kapılar fazla dayanmaz gitmeniz gerekiyor

(bizim ismail de böyle yapardı kesin, puşt)

B: siz ne yapacaksınız

P: biz karakolda kalıp diğer arkadaşlarımız gibi ölmeye karar verdik

(ulan.. vay be)
B: abi olur mu öyle şey?

P: siz şimdi şurdaki tünele girin. terör saldırılarında az kaybımızın olması icin yapılmıştı ama bugüne kısmetmiş. bu sizi arka taraftaki derenin yanından çıkarır.

...

duvardaki haritayı da çantama koyduktan sonra mehmet abiyle helalleştim.

gitmeden önce bana, b-3-2 silahını ve tabanca için susturucusunu verdi. mermileri de stoktaladım ve girdim küçük tünele. küçük kız hemen arkamdan geliyordu...

dışarı çıkarken konservelerin bize en fazla 1 gün dayanacağını farkettim

stres yüzünden ekşici gibi yiyorum amk.

@18 . 1 seri yaz diyom amk copy pate zormu sanki

Lan huur gibcem belanı trenddesin zaten yaz amk

BÖLÜM 5: SUÇLUSUN ZOMBi

P: çoğu çalışan arkadaşımız dönüştü. normalde 9 kişiydik.. ama.. iki arkadaşımız burada değil. başkomiserimizin ve ailesinin evi ileride, arkadaşlarım da onların yaşayıp yaşamadığını öğrenmek için oraya gitmişti. ama söylediğinize göre silah sesi duymuşsunuz.

B: demek ses ordan geldi (üzüldüm amk)

P: sonuç olarak burda 7 kişiyiz. erzağımız bizi bir süre idare edecek. siz de bir süre burada kalabilirsiniz. *eliyle yanımdaki kızı göstererek* bu küçük, kızın mı?

"evet" dedim hiç düşünmeden.

B: fazla durmayı düşünmüyorum abi. bir sığınak var mı?

P: buradan 60 kilometre uzaklıkta bir stad var kardeşim. oranın güvenli olduğu bilgisini almıştık.

B: anladım..

...

yarım saatlik konuşmamızın ardından Mehmet abi dinlenmemizi söylerek odadan çıktı.

...

normal şartlarda aldığım o cevaplar yüzünden uyuyamazdım ama fazla yorgunluktan kaynaklı hafif bir iç geçmesi yaşadım. uyandığımda dünya aynı dünyaydı.

küçük kız uykusundaydı. duvarda asılı haritadan( https://lh4.googleusercon...kAEkstE426XA=w384-h384-nc ) sığınak olarak işaretlenen bölgenin uzaklığına bakıp hafif bi 'hagibtir ya of' dedikten sonra, tekrar yerime uzanıp, Mehmet abinin söylediklerini düşünmeye başladım

olacaklardan habersiz bir şekilde, yine gözkapaklarıma yenik düşmüştüm