Güzel hikayeydi ama elif Okan sana daha fazlasını yapmasınlar diye senden ayrılmış olamaz mı?

Geçmiş olsun kardeşim. Umarım tazminatı gibe gibe alırsın

He bide zeynep ile şuan kardeşten öte arkadaşız. Zaten aynı mahallede oturuyorduk. Görüşürüz hala. Sahile iner dertleşiriz. Çok kahrımı çekti, tazminatla ona bir güzellik yaparım herhalde. inanmayanlar da rez alsınlar tazminatı alınca caps atarım iyi geceler. Hayatınıza giren insanları iyi seçin.

Ben bu mesajın üstüne herşey gözümün önünden geçti. Son bir senemi tekrardab sorguladım. Okuyan arkadaş olursa, büyük ihtimalle gibtir dıbınakodumun yalancısı diyecek. Biliyorum. Bugün anlattığım çoğu arkadaşım bile inanmıyor bana :D çenemdeki dikiş izlerini sakallarımla gizliyorum. Saçlarım uzun. Uzun zamandır kısaltmadım. Elife de ara sıra mesaj atar söverim ana avrat bırakmam. O da ben hakediyorum diye sesini çıkartmıyor. Davanın da sonuna yakınız ama hala reddediyorlar suçlarını. Tekerlek izlerinden ayakkabı izlerinden herşey onların aleyhine ama hala reddediyorlar. Bu da her seferinde davayı uzatıyor. Ama avukat bu sefer biticek merak etme diyor. Tazminat olarak 200000₺ artı benim masraflarımı da istedik. inşallah bu konuyu birdahaki ay tamamen kapatırım. Ve elif benim için bir pişmanlık olarak kapanır.

instagrama bir resim atmış sabah gördüm. Birisiyle konuşmasından bir kesit. Ve bana da cevap yazmış. O cevabı hala saklarım * olduğu gibi kopyalayıp yapıştırıyorum * )

8 6 2015 09:18: Herşeyim ❤: her ne kadar istemesemde bitmek zornda. artik seni sevmyorum. bni kotu hatirlama. hersey icin tesekkrler. kendine iyi bak. hala degerlisn. hoscakal

Ben sevinmiştim. Artık rahatladığımızı düşünüyordum çünkü. Ama nereden bileyim diğer haftasonu iki araba adamın yolumu kesip beni alıcıya çıkaracağını. Ağzımı yüzümü gibercesine yumruklayacaklarını. Ve beni orada öylece bırakıp gideceklerini. Bayılmışım. Havalar sıcaktı. Uyumuşun olduğum yerde. Şaka gibi gelebilir ama gerçek. Gecenin üçüymüş. Oraya içmeye gelen birkaç kişi görmüş beni ölü zannedip polisi ve ambulansı aramışlar. Hastanede bir yığın soru sordu polis. Anlattım herşeyi. Davalar felan hala sürüyor. Neyse ben iki haftada gülebilecek dereceye geldim. Yoksa mimiklerimi oynatmaya kalksam dikişlerim patlayacak gibi oluyordu. Yanlış hatırlamıyorsam 38 yada 42 dikiş vardı kaşımda, kafamda ve çenemde. Elifle iyi gidiyordu. Hastanede bana çok ilgi gösteriyordu sağolsun. Ben hastaneden çıktıktan sonra birkaç hafta telefondan uzak kaldım. Evimde dinleniyordum. Elife mesaj attım. Napıyorsun hayatım diye. Cevap yok. Hayatım nerdesin. Cevap yok. Son görülmesi benim mesaj attığım saatleri de geçmişti.

Kantindeydik. Dedim böyle böyle. Her ne kadar utansamda, sıkılsamda. Ben seni seviyorum dedim. O masadan kalktı. Hiçbir şey demeden suratıma baktı. Ve gitti. Sınıfa çıktı. Okuldan sonra yurda gittim ve telefonda tam 40 tane mesaj. Aptal. Bende ne zamandan beri seni seviyorum. Madem seviyorsun neden söylemiyorsun. Diyor mesajlar. Sevinçten kaç takla attım anlatamam. Başladık çıkmaya. Ama kaçarak çıkamazdık. Okanın bilmesi lazımdı. Bir okul çıkışı bir arkadaş motorgibletiyle okanı aldı ve geldi. Okan geldi ve durmuş birşeyler dedi doğrumu dedi. Sadece doğru dedim. Ve gitti. Hiçbirşey demeden.

Üç ay daha o şekilde konuştum elifle. Kendimden utana utana. Ve bir gece canıma tak etti. Ya herru ya merru dedim ve artık bilmeli dedim. Çünkü artık onu istemesemde bu şekilde zor durumda bırakıyordum. Açıldım elife.

Kısa kesiyorum şarjım azalmaya başladı

Ben il merkezine döndüm o ilçenin köyüne. Mesajlaşıyoruz hala. Ama sıçtığımız taka kadar haberimiz var. işte o 15 tatilde birşey oldu. Elif gözümde bambaşka bir hal almaya başladı. Tatil bitti okul başladı. Bir ay geçti ama hala soluksuz mesajlaşıyoruz. Ve ben artık emindim ona aşıktım. Ama kendime yakıştıramadım nedense. O seni arkadaşı olarak görüyor ve senin de öyle gördüğünü düşünüyor dedim kendi kendime.

Neyse anlaştık elifle okulda küs gibi davranıcaz ama mesajlaşarak konuşucaz. Gel zaman git zaman sınavlar bitti yarıyıl tatili geldi.

Yine bir hafta sonu çarşıda geziyorum. Arkamdan bir ıslık sesi. Döndüm baktım ferhat. Az gel konuşalım dedi. Küçük bir ilçenin küçük dar sokaklarına girdik. it bağlasanız durmaz hani oralarda. Sağa sapar sapmaz bana bir tane vurdu. (Hala aklıma geldikçe teşekkür ederim bana hala o kadar güzel kimse vurmadı)Ben beş saniye aklımı kaybettim. Sonra gözlerimden yaşlar akmaya başladı. Ama ferhat vurmaya devam ediyo. Akıllı ol, okan benim en yakın arkadaşım. Ölümüne seviyo o kızı. Tamam dedim kusuruma bakmayın bu sefer konuşmayacağım. istersen konuş bu sefer dedi. Eyvallah mı eyvallah. Çıktım yurda. Ama hala gözlerimden yaşlar akıyo ve yüzüm morarmış bir halde. Elif gördü beni ne oldu dedi. Bende anlattım. Ağzıma sıçayım. Kız yediğim dayağı gibtiretti, bana veryansın etti, nasıl konuşmayacağım dersin diye. Ama benim kıza arkadaşlıktan daha yakın bir hissim ve düşüncem yok(tu) o sıralar.

Ama yapamadım. Elif sanki annesiz kalmış yavru kedi gibiydi gözümde. Ona süt vermezsem ölecek gibiydi. Yapamıyordum. Birkaç hafta geçti aradan. O, alıcıya çıktığımız okanın yanındaki çocuk, ferhat mesaj attı. Hala devam hee dedi. (yürek yemiş gibi)evet nolacak dedim. Hee konuştuklarımızı hiçe sayıyosun yani dedi. Evet dedim. Eb yakın arkadaşım dedim. Gidermisin ölüme dedi. Ölüm allahın emri dedim. Tamam görüşücez dedi.

Ama etmedim. Ve bu okanı daha da rahatsız etmiş olacak ki, hafta sonu çarşı izninde çarşıda dolaşırken bir araba durdu önümde. Okan ve daha sonra çok polemiğe gireceğim bir arkadaşı vardı yanında. Yurda gidiyosan gel bırakayım dedi. Ne kadar gerek yok desemde, ısrar etti. Korktum, korkarak bindim arabaya. Önce yurda gittik. Ama orada durmadık. iki alt sokağından bunların sınıfında okuyan ve yurttan samimi olduğum bir arkadaşımı aldık ve kimsesin olmadığı sessiz sakin bir tepeye çıktık. Adına alıcı dedikleri bu yer tüm ilçeyi ayaklarınızın altına aldığınız bir yerdi. Ve beni bu sefer ciddi olaraktan elifle konuşmamam konusunda uyardılar. Tehdit ederek. El mahkum züt gardiyan tamam dedim bu sefer hiç konuşmayacağım.

Kasım ayıydı. Kasımın üçüncü haftası birgün Okanın wp durumunun değiştiğini gördüm. Ve hemen elife mesaj attım. Böyle böyle hayırdır? Bana ayrıldık dedi. Konuştum biraz, teselli ettim. Okansa birkaç gün sonra yurttan ayrıldı. Onunla okulda zaten adamakıllı görüşemiyordum. Bağım kopmuştu. Ama elifle hala mesajlaşmaya devam ediyordum. Gel zaman git zaman, sınıfta üçlü grubumuz vardı ya. işte bu ikiliye döndü. Elif ve ben. Zeynep sanki bizden değilmiş gibi onunla görüşmüyor, konuşmuyorduk. Elifle bu kadar samimi olmamız, okanı rahatsız etmiş olacak ki bana onların sınıfından biriyle haber yollamış. Elifle bu kadar yakın olma, seni yaşatmam bu memlekette diye. Bende o zamanlar cılız, çelimsiz birşeyim. Üfleseler yerde tozumu bulamazlar. Herkesin gözü kesiyor bana. Neyse. Bende dedim tamam kardeşim ona söyle dikkat edicem dedim. Nerden dedim...

Okul başladı Elifte bir değişmeler oldu. Sanki dört senelik arkadaşı değildim ben. Boş derslerde yanıma gelir makara yapardık. Ama artık gelmiyordu. Onu geçtim wp grubumuza bile mesaj atmıyordu artık. Okansa yurtta bana sürekli elifi soruyordu. Nelerden hoşlanır, ne sever diye. Elif, Okanla yer değiştirmiş gibiydi. Birkaç ay sonra en yakın arkadaşım okan olmuştu.

Panpa okurum yaz kalbin kırılmasın diye yazıyorum kimse giblememiş. Üşenmezsen yaz sabah okurum.

Birkaç kişi dinlerse anlatıcam şukuya gerek yok yaz deseniz yeterli.

Anlatmak isterim. Bir kız için yaptıklarım, onun benim için yaptıkları, ve kaybettiğim dostum. Başlıyorum. isimler ve mekanları değiştirerek anlatıcam.

2015 yılıydı. Liseyi bulunduğum şehrin farklı bir ilçesinde okuyordum. Sınıfta üçlü takılırdık hep.
Zeynep, Elif ve ben. Lisenin başladığı ilk günden beri hep böyleydik. Birbirimizden başka arkadaşımız yok gibi her yer ve mekanda buluşur, birlikte takılırdık.

Lise 3 başlamadan hemen önceki yaz, elif bir sevgili yapmıştı. Okan. Aynı yurtta kaldığım, yakın olmasakta arasıra dertleştiğimiz bir çocuktu. Bana hiç bahsetmemişti Eliften.