0
hala etkisinden tam anlamıyla kurtulduğumu söyleyemem beynim kendini yemek yapmakta iyi zanneden birinin yaptığı sebze çorbası gibi.
Ayaklarımın altından pis kanalizasyon sularının aktığı bir bilgisayar başında bir tekli koltukta oturuyordum odayı loş şekilde aydınlatan ışık kafamın hizasının daha gerisinde ve tavandaydı. birden monutorun yanında bir gölge gördüm, benden olamazdı çünkü benim gölgem tam karşıma düşüyordu ve hala oradaydı bu ikinci bir gölgeydi. kafamı arkaya çevirdiğimde annemi gördüm fakat hayli uzundu belkide 4 5 metre kadar. "eh be anne sıçtım altıma gelinir mi böyle" dedim bana baktı ve bir anda bileklerimi tutup göğsüme bastırdı ağzı kocaman olmuş ve yüzüme doğru eğilmişti aramızda 1 parmak kadar mesafe vardı, yüzü iğrenç bir hal almış aynen şöyle bağırdı "sakın bağırma" o öyle dediği anda bağırmaya çalıştım fakat annemin o iğrenç suratındaki o korkunç ve kocaman ağzından çıkan kan ve dumanlar benim ağzımı doldurmuştu o yüzden bağıramıyordum bileklerimi de asla hareket ettiremiyordum. biden açtım gözlerimi yatağımdaydım bileklerim aynen rüyamdaki gibi göğsümün üzerinde ve rüyamdaki pozisyondaydı ve sanki biri yeni bırakmış gibi bir rahatlama vadı bileklerimde ve istemsizce içimden gelen bir dürtüyle yani nasıl diyim bir tik gibi bağırmaya ve deliler gibi küfür etmeye başladım. uyandığımda saat 01.30 gibiydi ve hala uyumadım.
bilmiyorum aslında hiç inanmam böyle şeylere ama gerçekten korktuğumu ve hala korkmaya devam ettiğimi söyleyebilirim. evde günlerdr olduğu gibi dün gecede tek başıma olmam iyice rahatsız etmeye başladı artık beni neden kovduysam ev arkadaşımı bilmiyorum aslında kendisi gitmek istiyor sürekli şikayet ediyordu benden bende gibtir git demekle yetindim