Dün çarşıda arkadaşımla dikiliyorduk. Bir amca önümüzden geçiyordu. Gülümsedim. Yanımıza geldi arkadaşımın adını sordu. Şule dedi arkadaşım. 'Anldıbını biliyor musun?' dedi. Ateş demek dedi arkadaşım da. Hem ateş hem ışık dedi adam. Sonra 'Hayat iki karanlığın ortasında ki bir kibrit şulesidir. Bir arkadaşım kitabına böyle yazmıştı.' dedi. Öğretmenlik yapıyormuş onu söyledi. Sonra tüfekçi fethi mi ne onu anlattı. Bir kaç bir şey daha anlattı. Gitti sonra. Biz de bir kafeye gittik. O adam geldi sonra. Tam çıkarken sen Şule misin dedi arkadaşıma. Evet dedi. Benim 50 yıl önceki sevgilimin ismi de Şule'ydi dedi. Ben de ne güzel hatırlıyorsunuz dedim. Unutmadım ki hatırlıyım dedi. Ben sizi tutmayayım dedi, ve gitti..

Siz de bunu okuyun belki aydınlanırsınız filan..

ışık dedin de;

artık zaman bile yetmiyor
yaşadığımızı sanmaya
yine de ışıklar bu kenti
güzelmiş gibi gösteriyor
geceleri...

Hadi oradan yhaaa sacmlamaa

Işığı görür gibi oldum.

bu d0ru mu?

adam bana kibrit falan dese giberdim belasını