BiR AN OLSUN DÖNÜP ARKASINA BAKMADI. SADCE GiTTi.
VE BEN SADECE ARDINDAN BAKAKALDIM...

KOCAMAN KAHVERENGi GÖZLERi VARDI

EDA

Uykuların kaçar geceleri, bir türlü sabah olmayı bilmez.
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya, Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında Ne çarşaf halden anlar ne yastık.
Girmez pencerelerden beklediğin o aydınlık. Onun unutamadığın hayali, Sigaradan derin bir nefes çekmişçesine dolar içine.
Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın. Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.
Bir gün anlarsın aslında her şeyin boş olduğunu. Şerefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin.
Gün gelir de sesini bir kerecik duyabilmek için,
Vurursun başını soğuk taş duvarlara.
Büyür gitgide incinmişliğin kırılmışlığın. Duyarsın,
Ta derinden acısını, çaresiz kalmışlığın.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.
Bir gün anlarsın ne işe yaradığını ellerinin.
Niçin yaratıldığını.
Bu iğrenç dünyaya neden geldiğini.
Uzun uzun seyredersin aynalarda güzelliğini. Boşuna geçip giden günlerine yanarsın.
Dolar gözlerin, için burkulur.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.
Bir gün anlarsın tadını sevilen dudakların.
Sevilen gözlerin erişilmezliğini.
O hiç beklenmeyen saat geldi mi?
Düşer saçların önüne, ama bembeyaz.
Uzanır, gökyüzüne ellerin.
Ama çaresiz, Ama yorgun, Ama bitkin.
Bir zaman geçmiş günlerin hayaline dalarsın.
Sonra dizilir birbiri ardına gerçekler, acı. Sevmek ne imiş bir gün anlarsın. Bir gün anlarsın hayal kurmayı; Beklemeyi, ümit etmeyi.
Bir kirli gömlek gibi çıkarıp atasın gelir Bütün vücudunu saran o korkunç geceyi.
Lanet edersin yaşadığına... Maziden ne kalmışsa yırtar atarsın.
O zaman bir çiçek büyür kabrimde, kendiliğinden.
Seni sevdiğimi işte o gün anlarsın.

iBRAHiM SADRi (PARAMIZ YOKSADA HAYSiYETiMiZ VAR)

dünya dediğiniz abiler 
aha benim şu yüreğim kadar 
abiler, hayat dediğiniz 
ne kadar gülebiliyorsak o kadar 
boşverin ötesini 
sallayın gitsin dünyayı 
paramız yoksa da haysiyetimiz var 

gözünü seveyim zeytinin, taze ekmeğin, çayın 
bakmayın, benim de canım elbet çeker 
şöyle tereyağlı birbuçuk iskender 
yine de olsun 
kesmedikten sonra selamı bakkal ender 
bi de bizim takıma gol olmadıktan sonra 
ve de en kıyağından 
ve de en ağırından bi şarkı patlatınca müslüm baba 
ne gam ne tasa ne fırtına ne kar 
boşverin abiler 
paramız yoksa da haysiyetimiz var 

şimdi beni iyi dinleyin 
canımdan öte ve de 
en kıymetli sevdiğim muhterem arkadaşlar 
durumum ortadadır 
hayat bana da sağldıbına harbi bi çelme takmıştır. 
nevrim dönmüş, midem bulanmış, gözlerim kararmıştır 
cümlenize olan bilcümle borç edavatım 
üç vakte kadar askıya alınmıştır. 
biraz idare edebilirseniz eğer 
bir de kahveci Nuri'den rica edebilirseniz 
kesmezse tavşan kanı günde üç bardak çayı 
elbet bu feleğin paslı çarkı 
birgün benim için de döner ve düşeş gelmese de 
gelirse eğer zarımız mesela bir dubara ve hele de dört cahar 
işi kolayladık sayın 
ve de inanın ki abiler 
paramız yoksa da haysiyetimiz var 

dalgalan bakalım kızkulesi önündeki dalgalar gibi kalbim 
hayıflan bakalım hiç kimselere belli etmeden geceleri yorganın altında 
yazıklan bakalım bu da reva mıdır hayatının baharında bir delikanlıya 
hep kısa çöpü ben mi çekeceğim 
hep bana mı denk düşecek çarkıfeleğin iflası 
hep ben bileceğim başkaları mı kapacak beşyüz milyarı 
hep ben sevip eller mi alacak aslıyı leylayı 
batsın bu dünya, sende mi leyla, itirazım var yalana dolana 
ve ben böyle dolana dolana 
ellerim cebimde dudağımda ıslığım, başımda eski alemlerin sarhoşluğu 
Orhan Veli tadında basıp voleyi yürüyeceğim hayatın sonuna kadar 
hiç tasalanmayın abiler 
paramız yoksa da haysiyetimiz var...