Öncelikle öğrencilik hayatımdan başlamak istiyorum, öğrencilik hayatımın sonraki hayat çizgimde çok etkili olduğunu vurgulamak isterim.Öğrencilik hayatımda pek parlak bir öğrenci değildim hiçbir zaman, ilkokulu evime 20 dk mesafede olan bir okulda okudum, okul gelişleri gidişleri benim çocukluğumun en mesut anlarıdır,bu küçük yolculuklarda herkesi gözlemleme fırsatım olurdu ki bizim oturduğumuz mahalle arap, kürt,türk hristiyan ve Müslümanların karma bir şekilde bulunduğu bir yerdir.Bu gidiş gelişlerde birçok hristiyanın Müslümanın bana şeker, çikolata,bisküvi cinsinden şeyler verdiğini çok iyi hatırlıyorum.Çocuk yaşlarda Hristiyanlara daha bir bağlılığım ve sevgim vardı ama okul dönüşlerinde bu hristiyan kadınlara ve erkeklerin sohbetlerine katıldığım için annemden çok defa azar işittiğimi hatırlıyorum. Annem asla ve asla taassubu olan biri değildi babam da öyle ama yine de kültürel açıdan onlara karşı bir soğukluk hissederdi her zaman.Ben ise anlamazdım dururdum bu davranışlarını. Azarlarına karşı sürekli birşeyleri açıklamak zorundaydım ama kabul etmiyordu..

Okumadim

(bkz: ) (bkz: ) (bkz: )