Haftanın yorgunluğunu belki de ayın yorgunluğunu bugün en yoğun şekilde hissettiğim gündü.
Zaten 2 saat geç kalkabildim yataktan. Duşa girdim, hazırlandım, yürüdüm, otobüse bindim, otobüsten indim, yürüdüm, metroya bindim, metrodan indim, çok az yürüdüm ve dolmuşa binip, dolmuştan indim, biraz daha yürüdüm ve günün ilk rutini bitti. Bu yolculuk bana toplamda 16 liraya mal oldu, her zamanki gibi. * (Dönüşle birlikte 16)

Yorgunlukla birlikte pek keyfimde yoktu. Bir insan var olduğum çevrede çok değerli bir insan, acayip neşeli.
Herkesle iyi geçiniyor ama biz çok göz göze geliriz ya da bana öyle denk geliyor bilmiyorum. Bir şekilde herkesten çok saygı duyuyorum ona.
Keyifsiz olduğumu görünce kimseye belli etmeyecek şekilde iyi misin diye sordu, kafamı salladım üstelemedi. Bazı insanlar böyledir, önemser başkalarını... Çok değerli ve ihtiyaç duyulan bir insan bu kişi, yarın en sevdiğim çikolatadan zütüreceğim çok seviniyor böyle küçük jestlere.
Ablam olsa onun gibi olmasını isterdim sanırım of tek bir kişiye bu kadar uzun yazmak hiç iyi olmadı diğer entryleri ne kadar sayfaya sığdırcaz be günlük ?
Neyse sayfamız bol biz yazalımda gerisi gelir illaki.

Bugün ben ve birisi hariç herkes mutluydu.
2 tane yeni çiftimiz var birisinin arasını ben yaptım sayılır. Yakışıyorlarda birbirlerine takılıyorlar öyle karışmıyorum, gitmiyorum pek yanlarına. Birbirlerine vakit ayırsınlar istiyorum, bulamayacaklar belki de o zamanı ilerlerde...

Abim evlensin diye çabalamamın meyvesini almaya başladım galiba. Bugün yenge adayım telefonda abimle güzel güzel konuşuyordu, onlar da mutluydu. Onların arasını geçen hafta p.tesi-salı arası yaptım iyiler, iyi olacaklar gibi.

Bu benim günlüğümdü gerçi niye başkalarını anlatıyorum ki?
Geçelim bu konuları bu günlükte önemli olan ben olmalıyım bir yan karakter değil bu konuda bir şeyler düşüneceğim gelecek entryde.

Haftada bir gün denk geldiğim suriyeliler çoğalmış. Otobüste, metroda yüksek sesle bir şekilde kendi dillerini konuşuyorlar. Ters ters baktığında bile dünya giblerinde değil eh bende gibimde değilsiniz diyip takıyorum kulaklığı son ses müzik dinliyorum.
iyice anlayışsız ve bencil bir insan olma yolunda ilerliyorum. Böyle olmak zorunda hissediyorum daha çok, böyle birisi olmak ahh hala fikrine tam alışamadım.

Çevremdeki insanlar benim üsluplarımı kopyalamaya başladı iyice. Kendime has olan kelimeleri başkalarından duydum bugün bir de ehehe diye gülmeleri yok mu beni benden alıp sana bile bırakamıyor. Beni sıradanlaştımakla daha orjinal bir insan olma arasındaki derin çelişkiye itiyorlar sadece farkında değiller.

Halbuki taklit etmeseler ve o üslup bana has bir şey olarak kalsa her iki tarafta eğlenecek ve ben yeni uğraşlara girmeyecektim. Nereden baksak iyi anlayacağınız. Yandan bak aynen.

Günün son olayı da öğlen vakti yediğim dürümdü galiba. Bir daha insanların parası yok diye ucuz ve kalitesiz bir mekanda yemek yemeyi reddedicem.

Gerçi altında jipi olan herif yapıyor bunu ya neyse...
Ben hayatımda ilk defa bir tavuk dürümden tavuk tadı alamadım. Pirinç lapası koysalar içine daha fazla tavuğa benzerdi. Yiyemedim zaten kedinin tekine nasipmiş, helali hoş olsun.

Bugünün best of olaylarına sabahki metrodan başlayayım. Uzun zaman sonra ilk defa bir kadın göz zevkimi ziyadesiyle doyurdu. Bu satırlarda o yüzden biraz ina iltifat etmem gerektiğini hissettim.
Kadının nasıl bir tipi olduğunu anlatmak yerine bu parçadaki https://youtu.be/_sEYrW3V8MM kişiden yüz olarak ve tarz olarak daha güzel olduğunu saç ten vesaire ise aynı olduğunu söyleyebilirim.
Kadına 2 kere baktım ikisinde de yakalandım...

Bu kadından ilgi bekleyecek kadar ahmak değilim zaten amaç tamamen göz zevki. Gerçekte tanıyor olsam bile bu böyle olurdu. O güzelliğe gelecek kötü bir davranış benim göz zevkimi bozabilirdi başka türlü. Onunla birlikte yapabileceğim en büyük ve en heyecanlı aksiyon onu izlerken transparan gözlüklerinden belli olan gözleriyle beni yakalaması ve gözlerimi kaçırmam olurdu.

Sonrasında gelen ses, izbanla yolculuk ettiğiniz için teşekkür ederiz. Bu sabah yine geçirdik size.

Ah be günlük ben ciğeri insanlar nasıl yiyebiliyor diye sorgularken yanıma hayatının merkezinde ciğer olan birinin gelmesi hayli ilginç oldu.

Bazı insanlar ciğer sevmez, bazıları ciğer sever buraya kadar sorun yok ama ben hayatımın hiçbir yerinde her gün ciğer yiyen ve bununla övünen bir adamla bir daha karşılaşmam eminim buna.

1 saat boyunca ciğer hakkında, 4 farklı mekanda ciğerlerin güzelliklerini, fiyat performans oranlarını, ciğer yemeyi çok sevdiğini, dün nerede ciğer yediğini anlatan bir arkadaş bu.
En büyük hatayı samimiyeti biraz ilerletmekle yapan bendim yoksa selamlaşma kafiydi ne gerek varsa sosyalleşmeye...

Bugün ciğerimi söktün be cidden yeter.

Bugün istemeyeceğim tek bir olay yaşandı sanırım. O da benim hatam, önemli değil şuan ama böyle devam edemez. Bunun detayını atlayalım ve asıl son bombaya geçelim.

Kanepede oturuyorum ekşiden eski entrylere göz gezdiriyorum. Yanımda birisi var, isimlendirmem gerekir mi bilmiyorum. Çok ilgili bana karşı, sınırımı çizmeme rağmen zorluyor beni.
Kolumu kanepenin üstüne uzatıyorum kafasını yaslıyor, koluma giriyor vesaire.

Sürekli ikimizi konu alan şaka yollu göndermelere sessiz kalıyorum her zamanki gibi. Öyle olmalı, öyle olacak.
Üzülüyor biliyorum ama dedim ona zamanında, baktığı her falda, her sözüm ardından tavrım belliydi.
Yine de zorluyor beni...

Ah yarın en sevdiğim gün.
Sıkılmadığım tek rutinim. Her cumartesi aynı kafeye gidip, hafta içi yoldayken okuyup erittiğim kitapların son sayfalarını o kafede okuyorum.
Bunu yarında yazabilirdim ama bugünden yazarsam daha istekli olurum diye düşündüm. Daha bitmedi...
O kitap bittikten sonra ilk iş kütüphaneye gitmek oluyor.
Orada görevli bir kadınla güzel bir sohbetimiz var. Okuduğumuz kitapları anlatırız ve sıradaki istediğim kitapların ismini veririm, sistemden aratır var gözüküyorsa her yeri didik didik eder, ortaya çıkmazsa gözüme çarpan kitabı alır ve çalışma odasına giderim.

Yuvarlak masa şövalyelerinde ki masalı ortamı düşünün, tek sorun masa yuvarlak değil (oval)
Çalışmam gereken şeylere çalıştıktan sonra sahilden eve doğru yolculuk başlar.

Rutinim bu, yaşayacağım ekstralarda yarınım heyecanına kalsın. iyi geceler günlük, yarın görüşürüz...

Ah nezleyim sanırım. Kütüphaneye gidene kadar plana sadık kaldım. Kalabalıktı bugün, burnumu sürekli çekince ayrıldım.

3 köpek 1 kedi sevdim. Hayatımdaki en pahalı gözlemeyi yedim bir de. Tadı diğerlerinin aynısıydı. iskender yediğimi hayal ettim yerken. (Aynı fiyat)
Bugüne sığacak ekstra bir detay yok. Cumartesim hep aynı be günlük...

Yatakta yaklaşık 14 saat geçirdim. (Uyku dahil.)

Yeni whatsapp grubunda boş muhabbet çevirmeye başladılar bunaldım biraz, belki dağıtırım grubu bilmiyorum.

Üniversite günlerinden kalan fırında mantar aşkı hala devam ediyor. 10 tane gömdüm gayet güzeldi.
Şuan çevremde ki herkesin başı bağlı. işin komik yanı hepsine sevgililerini ben ayarladım ve yalnız kalan ben oldum. Gerçi bunu isteyen benim, öyle olmalı.
Yine de yalnızlığı severken bile ondan kurtulmak istemek zevkli oluyor sanırım.

Biraz boşlasam da her gün yazılamayacağını fark ettim. Ayrıca başlıklar açıp bunları ekstradan günlüğe yazmakta zor geliyor ama olsun devam edelim.

Gün içinde metroda ayakkabılarını çıkarıp karşı koltuğa ayağını dayayan dayıyı ve soyunma kabini olayını anlattığıma göre elimde 2 olay kalmış oluyor.

Birincisi bugün hugfriendimin anlattığı babasıyla yaşadığı olay. Bu olayda lise zamanlarında facede bir grupta tacizci erkeklerin ifşalarının paylaşıldığı bir sitede okuduğu olay ve arattığı ilaç isminden dolayı patlak veriyor.
ilerde baba olursam kendime not düşeyim diye olayı detaylarını atlıyorum ama sonuçta kızının o o yaşta hamile olabileceğini düşünüp ağlayan bir baba... ilaç ertesi gün hapı ve kız habersiz. Bir şekilde bu konu gayet sakince konuşuluyor ve olay açıklığa kavuşuyor.

Benim o an düşündüğüm şey ise; eğer bu olay gerçekten yaşanmış olsa ve kızım o yaşta hamile kalsa üzüntüden ağladıktan sonra neler yapacağımdı.
Bağnaz bir insan değilim belli bir yaşa gelince isterse yaşayabilir böyle şeyler ama daha reşit bile olamamışken böyle bir şeye bulaşabilme düşüncesi bile beni çok korkutuyor.

Bu biraz bana da bağlı ama yine de kız evlat ne bileyim, bende onun yaşayacağı acıyı kaldırabilecek yürek yok gibi.

Abimle eskisinden mesafe olarak çok daha uzak ama eskisinden çok daha yakınız.

Ayda bir olan konuşma aralığımız haftada bire düştü. Sıkıcı konular yerine gülüp eğlenebiliyoruz telefonda. Bunda ona ayarladığım kadın kişisinin de etkisi olabilir. ikisinin arasını yaptım evet. Anlaşıyorlar gibi gözüküyor.

Yine de ben uzak duruyorum o sohbetlerden. Eğer araları bozulursa istemediğim bir noktada bulabilirim kendimi.

Bugüne özel son günlük entrysi ise yaşadığım ağır para kayıpları olmalı.

Bir arkadaşla takılırsam lüks yiyoruz, diğeriyle takılırsam ucuz yollu yiyoruz.
Sorun şu ki ikisi de aynı paraya denk geliyor.
Parası olmuyor mecbur bir tane de ona söylüyorum. Sorun değil afiyet olsun ama bende sıkıştım bu aralar dediğimde de beni sıkboğaz etme yau.

19 gün geçmiş be. Yine de sadece bugünü anlatacağım.

Bugün aklımı çeldiler, bir adet çift hugfriendim ve ben.
Gidip bira ve şarap aldık. Manzarası güzel bir yere geçtik içiyoruz güzel güzel.
Sevgililer öpüşüp koklaşıyorlar biz de masumca sarılıyoruz birbirimize...

Sevgililerden kız olan yine imalı imalı laf çakıyor bize.
Bayağı içtik tam kafalar olmuşken sevgililerden kız olan biz biraz uzaklaşalım dediler.

Bunaldım.
Gittiler biraz uzağa başbaşa kaldık. Anı bozacak herhangi bir şey söylemez umarım diyorum.

Saçlarının kokusu, sarılmak falan hoş şeyler ama fazlası bize zarar verir.
Konuşmadık, iyiki de konuşmadık.
Anın tadını çıkarttık.
Umarım ilerde de konuşmayız. Sadece sarılmak yetiyor bana.
Garip bir gündü...

Dün en istemediğimiz olay gerçekleşti.
Operasyona gönderiyorlar canım ciğerimi.
1 hafta izin vermediler lan, 1 hafta.
Kedi gelecekti, .. ablayla yüz yüze konuşmuş olacaklardı.
ikimizinde morali bozuktu, konuşmadık o konu hakkında gülümsedik daha çok...
Canım ciğerimden duydum, açılmışlar birbirlerine. En başında onlara da söylediğim gibi çok yakışıyorlar. Hele bi gelsin, en kısa zamanda evlendireceğim onları.

Nikah şahitleri olurum büyük ihtimal nihayetinde ben tanıştırdım onları. Hele bi gelsin...

Rakımızı içeceğiz. denize girip, güneşleneceğiz, sigaramızı içip biramızı yudumlayacağız.
Hele bi gelsin de gerisi kolay.

Günün bu saatine kadar olan yerini tek parta sığdırmam gerek diye düşündüm.

Bugün insanlar veya ben biraz gariptim. Sohbetler kısır, ilgiler yetersizdi.
Saçma bir muhabbet var mantığım mı uyuşmuyor yoksa kıskanıyor muyum bilemiyorum.

Bir arkadaş, dövme yapıyor. Bir kız biraz hareketli bir şey ama anlarsınız işte çocuktan dövme yapmasını istiyor. Göğüs bölgesine yapılacak olan dövmeden dolayı en yakın kız arkadaşı bu durumdan rahatsız. Yapamazsın ona dövme izin vermiyorum, yaparsan olay çıkartırım diye caz yapıyor.

O ara ben dedim işte bırak çocuk yesin ekmeğini sanane falan diye çıkıştım. Konuyu dalgaya vurdu hemen, neden karıştım diye kendime kızdım.

Mantığıma mı yatmadı yoksa ona olan tavrını mı kıskandım hiç emin değilim.

Borç verdiğim param bugün geri geldi.Bu aralar biraz birikim yapabilirim belki. Haftaya perşembe yemekli bir şeyler var katılırsam sosyal hissedeceğim kendimi. Sanırım onun için 100-150 lira köşeye atmak için kemeri sıkacağım biraz.

Gerçi kilolu da değilim kemerim hep son ilmeğinde yerli yerinde durur ya neyse o konumuz değil.

Bu sabah gelen şuku ile hala birisinin, birilerinin burayı okuduğunu bilmek bunları yazmama olanak sağladı.
Az önce ... ablam mesaj attı bugün canım günaydın, bugün gelmezsen yakarım demiş.

Sizin için değil kendim içinde olsa geleceğim diyip dramatik bir şey yazmak istesem de yolculuğumun fotoğrafını atıp, çabalıyorum yazdım.
Geliyorsun ya o yeter dedi, gülümsedim.

iyi bir kadın. Olacaklar, olacaklar...

Bugün metroyu sadece 3 dakika bekledim ve oturacak yer buldum, bu güzel bir şey. Her zaman başıma gelmiyor.

Bu akşam sözlükten bir kişiyle (abi diyebileceğim birisi) buluşacağım. 1-2 bira yuvarlayıp hoş sohbetler edeceğiz. Kaliteli bir yazar, bilgili belli ediyor kendisini.
Tek beklentim umarım o daha çok konuşur ve ben ona ayak uydururum, akşamı istemeden drama boğmak istemem.

Gece görüşürüz günlük, iyi bir alışkanlığım oldun sanırım. Bütün yazdıklarımı okuyunca iyi hissettim. Editleyeceğim yazım hataları var ama belki editlemem anlaşılıyor bir şekilde.

Dün akşam gayet iyiydi. Satranç oynadık, biralarımızı içtik, çokça gülüp biraz da dertlendik.

Onun hayatı benimkinden daha zordu. Bu durumlarda ben konuşamam pek, derdine deva bulamam anlayacağınız. Umarım hayatını istediği konuma getirir.

Bir başka olay da varda o biraz özel, vakit geçmeli sözlüğe yazabilmek için. Neyse bu kadardı sanırım.

Bugün alışveriş günüydü. 2 tane ayakkabı, bir tane polar, 3 tane tshirt, bir tane eşofman altına 770 lira verip kurtuldum.

2 ay daha bir şey almam sanırım gider bayağı.

Akşam yemeği yedikten sonra terasta beklerken 30 kişilik bulgar takımı geldi. Fotoğraf çekmemi istediler. Çocuklar bildiğiniz mutluydu. Şimdiden farklı ülke görmeye başlamışlar.

Üstlerindeki kiril alfabesini görünce rus musunuz gibisinden muhabbet ettim çocuklarla. ingilizceleri de gayet iyiydi biraz konuştum
eğlenceliydi.
En son onlara bol şans diyip ayrılırken hepsi bir ağızdan teşkürler diye bağırdı. Mutlu oldum cidden, temiz çocuklardı.

Onun dışında her şey sakindi.